Love at First Read (Pereseo Series #1)

Kudos #01

< Kudos Pereseo >

TAHIMIK AKONG kumain. Kaharap ng umuusok na sinigang na hipon, paboritong laing ni Ate Kira at pritong galunggong. Walang pakialam, pero pasimpleng nakikinig sa usapan. Nasa court of appeal si Kuya Yuen. May pending na kaso. Detainee. Kasalukuyang iniimbestigahan nina Master at Bossing kung kailan balak magpakasal.

Si Ate Kira, tila sinusundot ang puwet. Hindi mapakali. Parang naglalaro kami ng spin the bottle at kasalukuyang kay Kuya Yuen tumapat ang ulo ng bote. Traidor ang bote. May kinikilingan. Dahil mamaya sapilitan 'tong pahihintuin sa tapat ni Ate Kira... at malamang, sa 'kin matatapos.

Wala namang bago. Ganito palagi ang scenario sa hapunan. Panel interview. Daig pa namin ang mga nag-aapply ng trabaho. Akala mo naman may matatanggap na above minimum na sweldo.

"Kelan ka magpapakasal, Yolo?"

"Kelan ka titino, Akira?"

"Kelan ka magkakagirlfriend, Kudos?"

Paulit-ulit. Nakakasawa.

Wala kaming problema sa mga magulang ko. Pinalaki kasi nila kami nang maayos. Simple lang ang buhay namin. Hindi mayaman, pero 'di kapos sa pera. Walang mansion, pero 'di pinagtagpi-tagpi ang bubong. Walang malaking kompanya na hinahawakan si Bossing. Mechanical Engineering ang natapos na kurso pero hindi nakapagtrabaho sa kilalang kompanya dahil nabuntis nang maaga si Master na High School graduate lang.

Nagpatayo ng talyer si Bossing dito sa Antipolo, ipon niya yata 'yon nung kolehiyo. Nung medyo lumago bumili ng p'westo sa palengke para pagkaabalahan ni Master para magtinda ng mga gulay at isda.

Napagtapos nila si Kuya Yuen dahil doon sa kursong Marine Engineering. At ngayon nga'y every six months ang contract ni kuya sa isang cargo ship na paikot-ikot sa iba't ibang bansa. Si Ate Kira naman graduating na this year, BSTM naman ang kurso, gustong magtrabaho sa Korea para makita ang mga oppa niya.

Ako? Maraming nagpapaaral sa 'kin. Tumutulong na si kuya sa allowance ko. May scholarship din ako dahil sa mama ni Risk, pinsan ko sa side ni bossing. Pereseo rin. 4th year na ako sa sunod na pasukan. Civil Engineering. Kalahati lang ang binabayaran sa tuition dahil varsity sa basketball. Tapos si Tita Minerva, mama ni Risk, pa ang nagbabayad. Tuwang-tuwa kasi sa 'kin si tita. Palagi akong binibida kay Risk. Siraulo kasi ang pinsan kong 'yon. Ayaw magtino. Palibhasa naliligo ng salapi kaya walang pakialam sa mga grades niya. Kaedad ni Ate Kira pero naging kabatch ko dahil dalawang beses binalikan ang mga binagsak na subjects. Kung wala sigurong kapit si tita sa school, malamang nakick-out ang tukmol na 'yon.

"Hiwalay na kami ni Monique, Bossing..." sabi ni Kuya Yuen dahilan para sulyapan ko siya. Kalmado ang boses. Pero bagsak ang balikat. Hindi halata sa itsura. Pero alam kong 'di pa siya nakakapagmove-on.

"Ano? Kelan pa?" gulat na tanong ni Master. Nabitiwan ang kutsara. Naibuga pa ang ibang kanin.

Nakita ko ang pag-irap ni Ate Kira. Tapos pasimpleng ngumisi sa 'kin. Napailing ako. Siguro iniisip ni ate na tama siya simula pa lang. Walang forever. Walang happy ending. Ang meron lang... lokohan. Landian. Gamitan.

Katulad ng ginagawa niya. Nakikipaglaro sa mga lalaki. Pero siya ang umuuwing wagi. Minsan nga umuwi 'yan dati na may kalmot sa mukha at punit ang uniporme. Nakipag-catfight yata doon sa tunay na girlfriend ng lalaking pinaibig niya pero iniwan sa ere.

Pero imbes na magmaktol siya dahil sa nangyari sa kanya, natuwa pa. Tipong nanalo ng milyones sa lotto. O nakalips to lips ang asawa niyang si Song Joong Ki.