Revenge On My Player Ex (Book 1)

Game 23

Game 23

"Lord save me, my drug is my baby"

Sheliah Santibañez

"Anong was that me?" Turo ko sa sarili ko at umiling na lang siya.

"W-wala, may naalala lang ako." He smiles, para siyang tanga sa ngiti na iyan.

Binitbit niya ang bag ko at hinawakan ang kamay ko patungo sa kotse niya. I hope this day won't end.

Nang makasakay kami ay lumapit siya sa akin at hinalikan ako bigla kaya napahawak ako sa seatbelt ko na hindi pa naka-kabit.

Nang bumitaw siya ay hinawakan niya ang dalawang kamay ko at yung isa linagay niya sa pisngi ng mukha niya.

"You have no idea how much I need and love you." Dear Lord, thank you for giving Art Antonio to me, please I love him so much that I could lose him.

"Years ago, I had a girlfriend... Siya lang ang unang babae na sineryoso ko pero wala eh, naghanap pa din ng iba at niloko niya ako. It broke me during that time, I promised to myself that all I have to do was to be a player and break hearts more than she have ever done to me." napapikit ako, may nauna na pala.

"Please open your eyes for me." kagaya nga ng sinabi niya ay binuksan ko ang aking mga mata. "That girl was named Monica." nagulat ako sa nadinig

"S-si Monica?"

"Yes, but now? Wala na akong pakialam sa kaniya 'cause I've learned so much lesson and you came into my life. You changed me and I won't let you to lose me." I hope this is real, I hope this isn't a game. I really hope Art, I really hope..

"I love you." I smiled at him.

"Dito na lang kaya tayo para magkwentuhan?" tanong niya and I just said yes. "Okay, you start."

"When I met you, I used to shame on you and hate you because you're a player. I never knew that this was the real reason why you used to be like that. Sana hindi mo ako sasaktan, sana hindi ko din maranasan yung mga naranasan nila. I really like you, you know that?"

Ngumiti siya ng tipid at tumango. "I blame myself for judging you, I thank God that you came... I thank God that you love me."

"A player fells into a nerdy girl."

"A nerdy girl fells into a player."

We both said in chorus and then we laugh.

Isinandal ko ang ulo ko sa upuan at nag seatbelt. "I was enchanted to meet you" I hum.

"C-can you sing for me?" tanong niya habang nakapatong ang ulo sa manibela .

"Huwag na nakakahiya, maybe next few days?"

"Hays, sayang naman... Ako na lang."

"Baka sumakit tenga ko ah?" Pang-aasar ko sa kaniya.

"Tsk, baka mahulog ka pa sa labas ng kotse ko." Pagyayabang niya at sinenyasan ko siya ng go. "W-wait anong kanta?"

Tumingin ako sa itaas at nag-isip.

Ano nga ba?

"Ah! Call it what you want male version." Lagi niya kasi 'tong pinapakinggan eh, so gusto ko siya marinig na kantahin ng live and his own version.

He bit his lips and starts to sing.

"I want her to wear my initials on a

Chain round her neck, chain round her neck

Not because I own her, but 'cause I really know her

Which is more than they can say.

She recall late November holding her breath slowly she said

'You don't need to save me, but would you run away with me?'

Yes"

Nagslow clap ako, ang ganda ng boses niya actually... I can't say anything, kung sisikat siyang singer? Baka magka Platinum or Diamond certificates siya.

"How was it?"

"F-fabulous, magaling ka pa lang kumanta, why won't you build your own band or be a soloist?" Suhestyon ko.

Umiling siya "Remember the mystery voice of a girl?" I nodded. "Sana makasama ko siyang kumanta at maybe  gawin ko yung sinabi mo." biglang kumirot ang puso ko, yung mystery girl pa din pala talaga...

"Sana mahanap mo siya." Ewan ko pero I feel na I sound bitter habang sinasabi ko 'yan.

"I already found her, kakasabi ko lang sa kaniya na kumanta sana siya kaso she refuses it kaya maybe some other day kumanta na siya, I love her voice and ngayon pa lang... Idol ko na siya."

Ang sakit... Nahanap niya na pala yung babae na 'yon? Eh bakit pa siya nandidito?

Mahal niya yung babae na iyon at ramdam ko iyon, ang sakit lang na ang saya niya habang nagsasalita tungkol sa babae na 'yon.

"Hun?" Kinalabit niya ako at umarteng masakit ang ulo. "May problema ba?"

Tinodo ko pa ang pag-arte "Ah oo eh, ang sakit ng ulo ko w-wait wuhoo."

"Hala shit, wait sorry sige hatid na kita." Tumango at isinandal ang ulo ko at tinakpan ang mukha ko gamit ang towel niya.

"Sheliah we're here." idinilat ko na ang mga mata ko at inalis ang towel sa mukha ko. Lumabas siya ng pinto at pinagbuksan ako. Lumabas ako at kinuha niya na pala ang bag ko kanina.

Inalalayan niya ako na para bang pilay.

Nag-doorbell ako sa amin at pinagbuksan agad kami ni Roxette "Ay Miss Sheliah nandiyan na po pala kayo." kinuha niya ang bag kay Art at umalis.

"Oh anak nandiyan ka na--wait who's that good looking man beside you?" Tanong ni Papa.

Bumitaw sa akin si Art at lumapit kay Papa at nag-bless.

"Good evening Sir, I am Art Antonio the boyfriend of your beautiful daughter." pagpapakilala niya sa sarili niya at inirapan ko siya sa kawalan.

"Ikaw yung anak ni Dramon Antonio?" Tanong ni Dad at tumango si Art. "Good, that's nice and sana napapasaya mo ang anak ko ha? Ipapa-salvage kita kapag sinaktan mo 'yan."

"Pa! Loko ka." Biglang lumunok ng laway si Art.

"Just kidding... O siya tuloy ka Art."

"Ay no thanks Tito, aalis na po ako. Sige, bye hun!" yinakap niya ako at hinalikan sa pisngi.

Tumingin sa akin si Papa at tinaasan ako ng kilay "He's a player right?" tanong niya.

"How did you know?"

"She used to break my son's current girlfriend heart."

Tsk, ang landi ni Art. Pero, buti naman.