Chapter 32

851 13 1
                                    

* PAULO'S POV *

"Isa."

"Dalawa."

"Tatlo."

Naglalaro na kami ng taguan at si Mervyn ang taya. Walanjo tong kaibigan ko, ang daldal. Muntik na ko dun kanina ah. Eh ano bang masama sa panonood ng Mr. Bean? (-_-")

"Apat."

"Lima."

Kelangan ko nang magtago. Eh kung bumalik nalang maya ako sa beach house? Eh ayoko na kasing makinig sa mga horror stories na yun kasi ano. . . . Kasi ahm. . . Kasi ang boring. Oo tama, boring kaya nga nagyaya akong maglaro ng taguan eh ang totoo naman ayoko namang maglaro nito lalo pa't ang dilim dilim.

"Anim."

Tumakbo na ako para maghanap ng matataguan. Bigla kong nakita si Ryan.

"Pre, san ka magtatago? Sama ako."

O_o

"Bakit pre, takot ka bang mag-isa? Hahahah, halaaaaaa. . ." Ai baliw. Parang nagtatanong lang eh.

"Ugok! Diyan ka na ngah!"

Umalis na ako at naglakad-lakad. Sa di kalayuan, my nakita akong comfort room. Madilim siya at parang di na ginagamit. Napalunok naman ako ng laway.

Eh? Papasok ba ako? Ah wag na! Maghahanap nalang ako ng ibang mapagtataguan.

Mismong pagtalikod ko para maghanap ng ibang lugar na pedeng pagtaguan eh agad ko namang nakita si Mervyn na nag-uumpisa ng maghanap samin. Nakatalikod siya kaya di niya ako nakita.

Tumakbo naman ako agad sa loob ng abandoned comfort room at sinarhan ito agad-agad.

Wooooh! Ang dilim-dilim naman dito.

* -/:;()$&@;!'#~{€'~|}^{[|>"=+^<?\~^}<€! *

Anu yun?! My bigla kasing gumalaw sa loob. I grab my phone immediately para my liwanag kahit papano.

Then I saw something that gave me goosebumps from the tip of my hair to the tip of my toenails.

F*ck!! Ano yan?! F*ck!

I saw a lady sitting in the floor na tintakpan ang mukha niya ng kanyang kamay. Ang haba ng buhok niya! Multo ba to? Malamang Aaron!! Takbooooo!

Binuksan ko ang pintuan.

Asdfghjkl! Pakinshet!

Ayaw bumukas!

Sinipa sipa ko ang door pero it still doesn't open.

"Huwag kang lumapit ditoooo! Ipapapatay kita ulit pag sinubukan mong lumapit." Pagbanta ko sa multo. Matatakot kaya yun?! Pakinshet lang.

"Hindi pa ako patay. *Sniff* Wag! *Sniff* ikaw ang ipapapatay ko. *sniff* Tulungan niyo ko."

Narinig kong sabi ng multo sabay iyak. Haha natakot ngah. Pero teka, ,

Haaaaaa? Ano daw? Bat nagsasalita ang multo? F*ck! Sinipa ko ang door para masira na pero ayaw talagang bumukas, parang my naka harang sa labas na kung ano kaya ayaw bumukas.

"Tulungan niyo ko." Pabulong na sabi ng multo habang humihikbi. F*ck! Anong gagawin ko?

Putris!! Gusto ko ng sumigaw pero parang ayaw ng lalamunan kong maglabas ng boses. Napakapit nalang ako ng mahigpit sa doorknob. At ang sunod kong ginawa ay hindi ko rin inaasahan na lalabas saking bunganga.

"Lord, alam kong marami akong kasalanan, isama mo na na marami akong babae pero ayoko pang mamatay. At mas lalong ayokong mamatay dahil Sa multo."

Oo, ako ang nagdasal nyan. Eh bahala na! Natatakot na ako eh. Bakla na kung bakla.

Ms. Heartbreaker V.S. Mr. Casanova (Still editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon