GH 14

7K 146 5
                                    

FLASHBACK

(7 years ago)

Shit! What to do? Sakay sakay kami ng mga kaibigan ko ng police car. It's already1:00am. I need to go home bago pa makahalata sina mommy na tumakas ako sa bahay.

Hindi ko naman akalain na aabot sa ganito.We just went to bar to party dahil birthday ni Steph, one of my friend. Tumingin ako kay Sandy na kasalukuyang katabi ko.God! She's trembling!

"I really don't know kung pano nagkaroon ng drugs sa bag ko..."she said, her voice is failing her, nanginginig ito

"I know... I know... chill Sandy! Wala tayong ginagawang masama kaya hindi tayo makukulong"I replied to calm her

Makukulong?I doubt na mangyayari yon. Sa lakas ng impluwensiya ng pamilya namin, that's next to impossible. Pero pag nalaman to nila Dad,lalo na ni lolo... It would be trouble.

Napatingin ako sa phone ko, Lance is calling! Damn!

"Lance"I said after I push the answer button.

"I'm on my way to the police station"he said on the other line

"Someone put a prank on us. I'm okay... We're okay. Wag ka na pumunta kaya na naming ayusin to."paliwanag ko dito. Ayokong madamay si Lance, Nagkakagulo pa naman ang pamilya namin ngayon and this won't do any good.

"You know I wouldn't do that. Look, I'm driving let's not argue. Papunta na ko" He ended the call. he sound sleepy. Jeez, this is not good.

"Si Lance ba yon?" Larra asked, nakaupo ito sa tabi ni Steph sa may driver's seat. Tumango ako bilang sagot. "Papunta na din si Dad. Don't worry everything will be fine" Paninigurado nito.

Saming apat na magkakaibigan si Larra ang pinaka kalmado sa aming lahat, kaya bagay talaga rito ang pag do-doctor na syang kinukuhang kurso nito. I smiled at her, I know that she's nervous too. Her father is a businessman and her mother is a lawyer. Strikto ang Mom niya and I'm worried about her. I sighed.

Natapos ang lahat ng maayos. What would I expect? I wonder kung anong ginawa nila. Power can make wonders.

Nauna ng nakauwi si Sandy kasama ang lola nito. Si Steph naman ay nakauwi na rin, her family live abroad kaya naman walang sesermon rito. Larra smiled at me while entering in their car, I smiled back.

"Will they be okay?" Lance asked

"Yes. Nag aalala lang ako kay Larra." I replied. Pasakay na kami ng huminto sa harap namin ang sasakyan ni Dad. This is it. I have to face this one.

"Get in." ma autoridad na sabi nito. Hindi nito tinapunan ng tingin si Lance. I looked at him apologetically and he nod. He Gave me the I-will-be-fine look and I smiled.

Tahimik lang si Dad hanggang sa marating namin ang bahay. He will always be my Dad. He always understand. What I'm afraid is my Grandfather.

GLIMPSE OF HIMTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon