Chapter 45: The comeback

426 17 28
                                    

Hi! Grabe! Ang bilis niyo ata bumoto at magcomment ngayon. Kungganyan ba naman ng ganyan eh di sana araw araw may update. Iflood niyo lang ng comment para masaya! Hihihi. Nakakatuwa kayooooo :) Sana ganyan lagi. Kahitpa napuno ng death threat yung timeline ko sa FB dahil sa pagiging bericka shipper ko okay lang. Hi sa mga hashtag fem all the way dyan :) At dahil sa pagiging masipag at hyper kayo ngayon at napasaya niyo talaga ko, ito na yung POV ni jonel. Enjiy guys!

___________________________

(Jonel)

Pitong taon na ang nakakalipas mula nang may makilala akong babae. Babaeng nung una, kinaasaran ko. Masyado kasing pakielamera.. masyadong atribida... at masyado kong minahal.

Pitong taon na yung lumilipas pero magmula ng mahalin ko sya, walang nagbago. Kahit hindi ko sya nakikita, kahit hindi ko sya nakakasama... mas lalo ko pa rin syang minamahal.

Sinubukan kong tanggalin lahat ng bagay na pwedeng magpaalala sakin sa kanya.

Sinubukan kong gawin lahat para malimutan sya pero kahit anong gawin ko...

JOKE! HAPPY APRIL FOOLS DAY!!!!

Hahahahahaha. To na yung update talaga :)

______________________________

Sa apat na taon na pagkawala ni mikko sa buhay namin, halos wala siyang pinagbago. Dahan dahan syang lumamapit samin pero bago pa sya  tuluyang makalapit sinugod sya ni Carlo at Chuck at pinagkukutusan.

-GRABE!!! MIKKO!! ISA KA PANG HAYOP KA!!!

Tawa lang sila ng tawa.

-Teka wait, tawa ka ng tawa baka mamaya hindi mo pa kami naaalala.

-Haha. Sino nga ulit kayo?

Napasimangot yung dalawa.

-Lakas makayakap pota di pala tayo kilala.

Biglang ngumiti si mikko at hinila yung dalawa tapos nagbatukan na naman sila.

-Waaaa. Nakakaalala na yung squirrel!!!

Napansin ko namang napangiti si Ericka. Kasabay ng pagngiti niya yung para bangpagkabasag ng mundo ko. Ano ba Bernard? Umayos ka nga. Isa isang naglapitan sina Nina at Cassie kay Mikko. Para bang nakakita sila ng artista sa sobrang excitement nila. Hanggang sa natahimik ang lahat nung napatingin si mikko kay Ericka. I held her hand tighter if that’s possible. Para bang sa kabila ng malalakas na tugtog ng speaker,

parang ang tahimik.

Ang tanging naririnig ko lang eh yung tibok ng puso ko.

Bawat hakbang ni mikko papalapit samin para bang unti unting hinihila si Ericka ng nakaraan niya palayo sakin.

-Eka.

Tumigil si mikko sa harapan ni Ericka and opened up his arms. Di ko alam kung anong gagawin ko. Bago ko pa man hawakan ulit yung kamay ni Ericka, hinila na sya ni Mikko at niyakap. Pakiramdam ko bumalik na naman kami ni Ericka sa panahong third choice lang ako.

Sa panahong kapag nandyan na si mikko, mamaya na ulit ako.

Sa panahong si Ericka, para kay mikko.

-Oh Crap. This feels like high school all over again.-Nina

Everyone went busy after that, kanya kanyang kwento. Kanya kanyang inom. I feel like I was in another dimension kung saan hindi naman ako dapat.

Till Death Do us PartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon