Feelings

Challenge # 15

Madumi

Rigor's

"You know that you have to win. For the family, VI."

My father was at it again. He's already in Florence pero wala pa siya sa Isla. Nag-uusap lang kami sa phone. Tulad nang dati, I was massaging the sides of my head while talking to him. Na-stress na kasi ako. Mulan ang malaman niyang tinatanggap ko ang resposibilidad na ito ay hindi na niya ako tinigilan. Daig niya pa si Ina, mas nagger pa siya.

"I know, Father. I will try my best."

"No, VI. You should fucking your best." He said on the other line.

"Alright, Father. I will. I'll talk to you soon." Tinapos ko na iyong tawag. Nahiga ako sa kama at saka nagbuntong – hininga. I don't know what will happen to me here but I will really try my best.

Napatingin ako sa may bintana nang biglang kumulog at kumidlat. Sinabayan iyon noong matinis na sigaw mula sa kabilang kwarto. Napatayo ako. Alam kong si Violet iyon. Agad akong lumabas para puntahan siya. Luckily, hindi naman naka-lock iyong kwarto niya and I found her sitting on a corner, na nakabalot ng kumot. Mukha lang niya iyong nakalabas. Binuksan ko iyong ilaw tapos ay pinakatitigan siya.

"Hoy, anong ginagawa mo diyan?" I asked her. She looked at me. She bit her lower lip and spoke in a low voice.

"Hindi kami bati ng kulog at kidlat." She whispered. I laughed loudly. How can she be this cute? Natatawang lumapit ako sa kanya. Kinuha ko ng pilit ang mga kamay niya para makatayo siya.

"Ih! H'wag mo akong hawakan!"

"Naligo ako! Malinis iyong kamay ko!" I hissed. She looked skeptical.

"Talaga?! Baka naman nag-kambyo ka pa sa bathroom habang naliligo ka kanina!"

What the hell?! Hindi talaga natatapos ang surpresa sa babaeng ito. I shook my head and held her hand to make her stand still.

"Ih! H'wag mo akong hawakan! H'wag!" She keeps on resisting. Tiningnan ko siya nang mataim.

"Kapag gumalaw ka, hahalikan kita! Ipapasok ko iyong dila ko sa bibig mo." Sabi ko sa kanya. Her eyes widened. Pinaghahampas niya ako sa braso. Ang bigat ng kamay ni Violet. Wala akong nagawa kundi ang depensahan ang sarili ko.

"Ang bastos mo! Napaka-bastos ng bunganga mo! Hindi ako malibog! H'wag mo akong itulad sa'yo! Bwisit ka!" Beast mode si Violet pero natahimik siya na parang pusang bahag ang buntot nang kumulog at kumidlat na naman. Wala yata sa loob niyang napayakap siya sa akin.

"Tang ina naman!" She whispered. Inakbayan ko siya.

"Let's go..." I said. Tiningnan niya lang ako. Alam kong magtatanong siya kung saan kami pupunta pero hindi naman niya isinalita iyon. She came with me. Nakaakbay pa rin ako sa kanya habang nakayakap siya sa bandang baywang ko. Maybe she likes the feel of our skin together – I don't know, if she's gonna ask me, I like the feel of her skin against mine.

Nang makababa kami sa hagdan ay saka lang siya lumayo sa akin. Nakasimangot pa rin siya.

"Hay naku, tsansing ka naman."

"Hoy, Violet, ikaw iyong yakap nang yakap sa akin tapos sasabihin mong tsansing ako. Halikan kaya kita?" Kinindatan ko siya.

"Ayokong makipaghalikan sa taong grasa!" Pinanlakihan niya ako ng mga mata at sinabayan ng pagtalikod pero dahil kumulog at kumidlat at bumalik siya at muli yumakap sa akin. "Nakakainis naman eh! Ayokong yakapin ka pero wala kasi akong Ate dito!" She even said. Tatawa-tawang dinala ko siya sa kusina. Balak ko sanang maligo kami sa ulan pero baka atakihin siya sa puso dahil sa lakas ng kulog at kidlat.