Nathalie
"Jay Sabrino and Dimi Tanya."
"Desiree Martinez and Giorge Diomampo."
"Christopher Narciso and Yvonne Fuentes."
blah blah blaaaah. antagal ng pangalan ko *role eyes*
"Nathalie Lopez and Dylan Legaspi." blah bla-- wtf?!
Nanlaki mata ko sa narinig ko. Bakit siya pa naging partner ko!? Anak ng teteng nanadya ba talaga ang tadhana at gustong gusto ako patayin sa tingin ng mga kaklase ko?!
--------------------
Nagkasalubong kami ni Dylan sa may tapat ng cafeteria, susubukan ko lang tawagin siya para magtanong about sa project namin.
"Dylan, yung tungkol sa ano.."
"Punta ka nalang sa park ni village namin, hintayin mo ko dun. 7pm."
"Mamaya?" tumango nalang siya saka ako iniwan mag-isa dun sa tapat ng cafeteria. Tss. Sunget! Umalis na ko at umuwi ng bahay. Iniisip ko tuloy kung anong kakantahin ko. -___-" Never pa kong kumanta ng may nakakarinig sakin. Kahit si Dylan, hindi ko pa naririnig kumanta. Psh. Nakakainis lang talaga. Sobrang nakakahiya ang gagawin ko mamaya -___-"
-----------------------------
7:00pm na at nandito na ko sa park ng village nila. Ang tagal naman ni Dylan -__-"
7:05
7:10
.
.
7:30
7:45 antagal naman niya! >.<
8:00 nyeta! aalis na ko! isang oras na kong naghihintay dito! hello?!
Paalis na sana ako ng makita ko si Dylan dala ang gitara niya, bwisit talaga 'tong lalaking 'to! Pa-VIP!
"Congrats! Nakarating ka!" bati ko ng iritado sa kanya.
"Kanina ka pa ba?"
"Hindi naman. Mga mag-iisang oras na siguro akong naghihintay dito."
"Ahh. Tara na." cold niyang sabi sakin. WOW HA. Sorry ha. Aga ko eh! "Psh."
----------------
Pagkadating ko sa bahay nila, walang tao. Siguro yung maids lang nila Dylan. Grabe ang laki pala ng bahay nila. Sabagay, mayayaman ang taga Phoenix University. Ako scholar lang ako kaya hindi ako masyadong mayaman, may kaya lang. Haha!
"Anong kakantahin mo?" tanong sakin ni Dylan. Pero sa totoo lang, di ko alam kakantahin ko. Hahaha.
"Here We Go Again, Paramore." hindi ko talaga alam kung bakit yan ang lumabas sa bibig ko, ang masasabi ko lang talaga, fan ako ng Paramore. Chos, palusot. Siguro yan ang nararamdaman ko ngayon.
"Alam mong tugtugin sa gitara yan?" alam niya pala yung kanta..
"Ah, o-oo." sabi ko.
"Oh, eto.. gitara ko. Ako nalang bahala magvideo." and for the first time, nahawakan ko yung gitara niya. Wooh! Wala lang, ewan ko. Parang yung mga araw lang na crush ko pa siya. Kinikilig ako sobra! Hahaha!
"Psh. Gandahan mo ah! Pag ako talaga, nagkaron ng mababang score dyan patay ka sakin!" pang-aasar ko sa kanya.
"Wow ah, nahiya naman ako sa'yo."
"Aba dapat lang!"
"Aish! Wag ka na makulit dyan! Tumutog ka na! Ako na bahala!" napatawa naman ako ng mahina, ngayon ko lang siya nakitang ganito ka pikon. Hahaha! Nagsimula na kong magstrum at kumanta.
"And here we go again, with all the things we spent. And not a minute spent, to think that we'd regret. So we just take it back, these words and hold our breath. Forget the things we swore, we meant."
"Cut!" feel na feel na pagkasabi sakin ni Dylan. "Ang galing mo pala umarte e. Feel na feel mo yung kanta." hindi ko alam kung dapat ba kong mamula, matuwa, o mainis sa sinabi niya. Pero nakakadugdug ng puso. Hahaha. Parang single lang. Wosho.
"Tara, dun sa garden! Dun mo ipagpatuloy ang maganda mong career!" binatukan ko siya.
"Di ko alam na bakla ka pala." pang-aasar ko.
"Di ko alam na sadista ka pala!" sabi naman niya. Natawa nalang ako. Ewan ko, pero mas naging close kami ngayon.
Sa garden dun na ko umarte arte, at kumanta kanta. Lamyona. Baka madiscover!
"I'll write you just to let you know that I'm alright. Can't say I'm sad to see you go. Cause I'm not. (No, I'm not) .. Well, I'm not." sumulat ako dito sa part na 'to, nakunan niya ng video. May pasilip silip pa sa bintana kunyare, hinihintay siya.
"And here we go again, with all the things we did. And now I'm wondering, just who would I have been. To be the one attached at all times to your hip? Forget the things we swore we meant."
"I'll write you just to let you know that I'm alright. Can't say I'm sad to see you go. Cause I'm not. (No, I'm not) .. Well, I'm not. (No, I'm not) Oh, I'm not. (No, I'm not)." oo, inaamin ko, hindi ako okay. Hindi ako okay Dylan, simula nung nawala ka. Sa mga panahong to, tumingin ako sa camera habang sinasabi ang lyrics ng kanta.
"I'll write you to, to let you know that I'm alright. Can't say I'm sad to see you go, cause I'm not. (No, I'm not). Well, I'm not. (No, I'm not) I'm not, I'm not." tumingin ako kay Dylan, seryosong seryoso siya. Wala akong masabi, ang gwapo niya talaga. Hahaha. Umaariba ang kalandian ko.
And here we go again
With all the things we said
And not a minute spent
To think that we'd regret
So we just take it back...
(No, I'm not)
So we just take it back...
(I'm not)
So we just take it back...
Grabe! Ang ganda ng kalalabasan ng video! Ang galing kong umarte! Naks, hahah. Joke lang. Ang saya ata ng point of view ko ngayon? Okay, nevermind. Ang ganda palang kumuha ni Dylan ng video. Pwede na siyang camera man! Biruin mo? Walang practice practice 'to! Hahaha!
"Galing ah." bati niya sakin pagkatapos niyang i-edit yung video ko.
"Lul. Hahaha. Salamat.. Ikaw naman." sabi ko. Napatingin ako sa oras. 9pm na pala. Isang oras kaming nagshoot? O isang oras kaming nag-edit?! Hahaha. Bala na, wala naman yung parents ko sa bahay, nasa business trip sila. "Ano kakantahin mo?"
"When I was your man."
