Endless Tears in Every Heartache [Completed:2016 ]

Chapter Sixteen

Happy 16.4k+ reads. Thank you so much ❤😍😘😊

Also, you can watch the trailer of this on YouTube made by SnowSparksJoviie (check the media 👆)  thank you!!! 😍😍😍💕💕💕

---

Nakatitig lamang ako sa salamin habang inaayusan ako. I never expected I would choose this pathway. Habang tinititigan ko ang reflection ko sa salamin naisip ko yung huling pag-uusap namin ni Allain...

Bakit nga ba? Bakit ganito kahirap mag move on? May because there would always be those what ifs and what could have beens. At sana...palaging may sana...na sana hanggang dulo tayo pa rin.

Pero hindi eh, kapag ang puso sobrang nagmahal...sobrang napagod na. Mahirap nang tumakbo ulit pabalik sa kanya.

"Cline...phone mo. Tumatawag mommy mo." Ani Kaye sa gilid ko. Inabot ko ang phone ko.

"Sandali lang..." Paalam ko sa make up artist ko tsaka lumabas saglit para makausap si mommy.

"Mommy? Napatawag po kayo." Narinig ko ang kakaibang sigla sa boses ni mommy.

"Eh kasi...sweetheart can you come home early? Full schedule ka ba ngayon?" Pananantsa ni mommy sa akin.

"Hindi mommy, I have photoshoot lang and then I'll go back to my condo around 5 PM po." Ngumiti ako kahit hindi nakikita ni mommy.

"Really?! That's good to know. Susunduin ka riyan ni Allain. Alright?" Kamuntikan ko nang mailaglag ang phone ko. My heart almost fall. My jaw literally dropped.

"What do you mean mmy? Paanong siya po ang magsusundo sa akin?" Nalilitong tanong ko, hindi alam ang gagawin. Nagsimula na ring magpawis ang mga palad ko.

"Basta... We'll talk when both of you come home. Tsaka text me your location okay? Isesend ko na lang kay Allain." Mom looks so relax while I'm trembling here. Damn! I have an idea but please I hope I'm not right.

"O-okay 'mmy..."

"Cline make it fiercer and relax. You're trembling!" Puna sa akin ng photographer, dahilan para matauhan ako.

"Sorry po." Hinging paumanhin ko at lumapit ang staff para mas ayusan ako at i-retouch ng kaunti ang mukha ko.

"Cline...you wanted to say something?" Lumapit sa akin ang photographer. "Are you okay?" Tumango ako at ngumiti.

"Okay lang po. I'm sorry I spaced out."  Nagsimula na ulit ang photoshoot. But I manage to make the best out of me although I still felt uneasy.

"Okay na. Pack up na tayo!" Ani ng photographer, at tsaka nagsimula na silang mag-ayos samantalang ako ay dumako ang tingin sa malaking wall clock nitong studio. Pakiramdam ko ay hindi ko gugustuhin ang susunod na mangyayari.

"Shit! Si Allain yan!"

"Ang gwapo niya sa personal!"

"Mayaman pa. Anong ginagawa niya dito?"