Deel 12

3K 198 32
                                    

Een van de nadelen aan een gedeelde kamer was dat je altijd met andere zat, je was nooit echt alleen. Ik was nooit een heel sociaal mens geweest, maar nu wilde ik al helemaal alleen zijn. Ik moest de informatie die ik had gekregen verwerken, en dat kon ik niet met Tom, Sky, Rachel en Sophie in mijn nek. Ik moest een stille ruimte vinden waar ik alleen kon zijn. Ik liep langs de deur van onze kamer en stopte even. Ik prikte met mijn vingers tussen de gaten van mijn zwarte spijker broek door terwijl ik nadacht. Ik zou mijn tas hier kunnen neer leggen, dan hoefde ik er niet mee rond te sjouwen. Tussen een kiertje in de deur door hoorde ik het gelach van Tom en Sky de kamer verlaten. Als ik hier naar binnen liep zou ik nooit wegkomen zonder vragen of blijf-nog-eventjes. Dus ik liep door met mijn tas nog op mijn rug. Ik had Rachel horen praten over een bibliotheek aan de achterkant van het gebouw. Ik besloot dat die ruimte stil genoeg zou moeten zijn. Ik viste in mijn broekzak en haalde er een paar oortjes uit. Ik stopte ze in mijn mobiel en zette mijn muziek aan.

Zachtjes zong ik mee met de liedjes. Links, rechts, links, links, rechtdoor, deuren door. Ik wist niet waarom ik de weg wist naar de bibliotheek, maar het maakte me niet uit. Mijn voeten liepen automatisch, mijn gedachten volgde alleen nog de liedjes en mijn ogen waren gestopt met kijken en zagen alleen nog wat er gebeurde zonder iets te registreren. Waarschijnlijk zag ik Sarah daarom pas toen het te laat was.

'O, kijk! Mijn favoriete manimal. Oh, wat zeg ik nu? Ik bedoel natuurlijk gemandicapte. Ik blijf maar vergeten dat je eigenlijk niet op deze school thuis hoort.'

'Hallo Sarah.' Ik nam me voor om geen gevecht te beginnen en liep gewoon door. Ik moest nu dicht bij de bibliotheek zijn en bovendien was ik de laatste keer dat ik een gevecht met haar had in de brand gevlogen. Ik had geen zin om dat nog een keer te beleven.

'Schattig, dat je je ketting nog om hebt. Bijna alsof je gelooft dat je nog gaat transformeren. En ik maar denken dat je misschien nog slim was,' ze grijnsde gemeen naar me. Ik stopte met lopen en keek haar even aan, ze had vrienden mee gebracht. Een knappe jongen stond links van haar. Zijn haar was net zo blond als dat van Sarah, zijn huid was bijna zo wit als ijs en zijn ogen waren fel blauw. Aan zijn kettinkje hing een ijsbeer. Wat meer naar achter stond een wat kleiner meisje. Haar haar was chocolade bruin en haar huid was veel bruiner dan dat van de ijsbeer. Ik kon haar hangertje niet heel goed zien, maar het leek op een panter. Rechts van Sarah stond een meisje dat me brutaal aankeek. Haar ogen gleden over me heen, alsof ze me aan het opnemen was. Haar haar was zwart en haar huid was bleek, maar niet zo wit als de ijsbeerjongen. Om haar hals hing de hanger van een raaf. In het midden van haar vrienden stond Sarah triomfantelijk te lachen. Ze vond het geweldig om mij te beledigen, hoewel ik niet wist waarom. Waarschijnlijk omdat ze niet genoeg zelfvertrouwen had, hoewel ze er altijd perfect uitzag. Haar haar zat altijd in een nette paardenstaart boven op haar hoofd en haar witte en licht blauwe spijkerbroeken waren nooit vies. Een bijzondere prestatie moest ik toegeven, dat was mij niet gelukt. Een van de redenen dat mijn kleding altijd donker was, was omdat het anders vies werd. Ze droeg vaak gebloemde bloesjes die haar blauwe ogen accentueerde. Het was niet te ontkennen dat ze veel wist over mode. Vergeleken met mijn bordeaux rode vest en zwarte shirts was Sarah bijna een bron van licht. Ze grijnsde haar tanden, die bijna net zo wit waren als haar broek, bloot toen ik niks terug zei. Ik besloot dat ik hier al lang genoeg had gewacht.

'Doeg Sarah,' zei ik terwijl ik mijn blik weer op het gangpad richte en opnieuw begon te lopen. Sarah bleef eerst staan. Toen hoorde ik een paar voetstappen, maar ze stopte al snel weer. Sarah volgde me in elk geval niet. Ik zuchtte opgelucht, nu kon ik de bibliotheek weer op gaan zoeken.

X

Ik plofte neer in een stoel in de bibliotheek. Het was een mooie ruimte. Het was twee verdiepingen hoog, maar net als in de hal aan het begin van de school was niet de hele tweede verdieping gebruikt. Aan de randen van de muren, waar eigenlijk de tweede verdieping had moeten zitten, zat een soort balkon waar je op kon komen via wenteltrappen die in de hoeken van de ruimte zaten. Het middelste gedeelte van de bibliotheek, waar de tweede verdiepingsvloer weg was gelaten, werd verlicht door een grote glazen koepel die het zonlicht binnenliet. Onder de koepel stonden langwerpige picknicktafels waar leerlingen aan zaten te lezen. Naarst het midden en tegen de muren op de tweede verdieping stonden grote houten boekenkasten die vol stonden met boeken in allerlei voormaten en kleuren. Aan de randen van de balkons hingen acht banners, de banners van de verschillende huizen. Twee keer de vlag van de waterdieren, twee keer de vlag van de gevleugelden, twee keer de vlag van de jagers en twee keer de vlag van de gejaagde.

Ik glimlachte toen ik Sophie en Rachel zag zitten aan een tafel op de tweede verdieping. Sophie gebaarde wild met haar armen en Rachel lachte breed. Ik wilde eerst naar ze toe lopen, maar Rachel pakte Sophie's handen vast en ze stopte beide met praten. Ze glimlachte blij naar elkaar. Ik besloot niet naar boven te gaan en ze alleen te laten. Ze leken erg in elkaar op te gaan. Misschien kon ik een boek vinden over Kina. Ik stond op en begon met zoeken. Het duurde even voordat ik door had hoe de boeken geordend waren, maar toen zag ik de graveringen in elke kast. In de eerste kast stond aan de zijkant gegraveerd; geschiedenis.

--------------------------------

:) - Ah, de geur van de zee en alle ships die nog in de haven liggen maar op een dag uit zullen varen.

Ik heb chocola gekregen en nu zit ik mezelf vet te mesten terwijl ik schrijf, maar chocola is gewoon te lekker.

Ik wilde jullie wat meer vertellen over het uiterlijk van River en Sarah, dus daar heb ik dit (voor de rest redelijk saaie hoofdstuk) voor gebruikt.

Tot schrijvens - L
Ps. Sorry dat ik niet op tijd update (en dinsdag had ik ook al niet ge-update) maar ik was weg en heb niet heel veel voorraadhoofdstukken meer.

Wings of Fire (in verbouwing)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu