CHAPTER 24- MOVING ON

11.3K 168 18
                                    

CHAPTER 24- MOVING ON

 

HEAVEN’s POV

 

“autumn... sorry... sorry hindi ko talaga sinasadya.” Tae!! Ampanget parang walang feelings.. baka kapag sinabi ko yan kay autumn baka lalong magalit sa akin.

Alam ko na.. “AUTUMN!!!*LUMUHOD* patawarin mo na ako... gagawin ko ang lahat mapatawad mo lang akoooo!!!!” takte!! Baka naman sabihin ni autumn nasisiraan na ako ng bait.

Ganito nalang kaya... inhale, exhale “autumn. Im sorry. Hindi ko naman sinasadya ang nangyari eh. Nadala lang ako. Please autumn, gagawin ko ang lahat para lang mapatawad mo ako. Kung kinakailangang magpatiwakal ako gagawin ko just forgive me.”

waahhH!! Ok na ba yun? Mapapatawad na ba niya ako? Siguro naman diba?? Kaya ko to.

Naglalakad ako  paikot ikot sa loob ng kwarto ko. SHIT!!! Ano ba?! Pupuntahan ko ba si autumn para magsorry o hindi?? Pupunta o hindi?? Waaahhh!!! Ano ba??

 Inhale.... exhale....inhale....exhale...

Hooo!!! Pupunta na ko!! game!! Ipagdasal niyo ako ha.

Medyo masakit pa ang suntok ni tito russell sa akin at medyo fresh pa ang mga revelations niya sa akin. Hindi ako makapaniwala sa nalaman ko at hindi ko rin makakalimutan ang mga huling salita niya sa akin bago ako umalis.

“sa mga nalaman mo, mahal mo pa ba siya?”

 

Waaahhh!! Naguguluhan ako sa mga nangyayari sa akin. Ano na bang gagawin ko??

Sa kakalakad ko, hindi ko napansin na nasa tapat na pala ako ng kwarto ni autumn. I held the knob at huminga ng malalim. Pagbukas ko ng pinto nakita kong sobrang dilim ng kwarto ni autumn. Hindi ko alam pero parang bigla akong kinabahan. Autumn is afraid of the dark simula nung dumating kami sa america, i dont know why pero, palagi niyang iniiwanan ang lampshade niya na bukas or di kaya, tabi kaming matulog.

IM INLOVE WITH MY BROTHERWhere stories live. Discover now