Loving You for No Reason (Kathniel FanFic)

Chapter 9

Chapter 9

 

KATH’S POV

Halos isang buong araw kaming magkasama. Isang buong araw na nakaramdam ako ng kakaibang feeling. Yung feeling na sobrang saya. Yung totoong saya. Sa loob ng seven years after mom died, ngayon na lang ulit ako nakaramdam ng totoong buhay. Buhay na simple. Yung hindi mo kailangang magkunwari. Yung buhay na malayo sa buhay na ginagampanan ko.

Nakahiga na ako sa kama. Kanina sobra akong inaantok. Pero ngayon parang nagliwaliw na yata ang antok ko at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makatulog. Nakwento pa yata sa kanto ang antok na iniintay ko.

Kinuha ko yung papers na pinagsulatan ko ng infos about that family. A family of 6. Walang permanenterng trabaho si Tay Lando, si Nay Minda naman minsan umeextra lang sa paglalabada. They have four kids. Lira was 12, Lucy was 10, Lyka was 4 and yung 8 mos. Old nilang baby na si Lito. A 200 budget para buong maghapon? Kakasya ba yon??? Grabe..200??? eh pangtaxi ko lang ata yun mula club house hanggang dito sa bahay.

May mga ganonong tao pala?? May mga sobrang hirap pala talaga? Eh pano ko naman malalaman? Nakatira ako sa isang malapasyong bahay, nagaaral sa pangmayamang eskwelahan na ang allowance namin ay halos kasing laki na ng sweldo ng isang emplayado para sa isang buwan.

Mahirap pero mukha silang masaya. Hindi ko nakita ang ganoong kasiyahan dahil nakakulong ako sa isang lugar na ang pinaniniwalaan ay puro pera ang dahilan kung bakit dapat maging masaya. Ilang kaklase ko ba ang nagpahayag ng pagkagusto sa buhay na meron ako? kinaiinggitan ng lahat. Pero ang hindi nila alam, hindi ganoon ang sayang nararamdaman ko. Hindi ko pa nararanasang sobrang masaktan dahil laging anjan ang dad at mga kuya ko para protektahan ako. Pero narealized ko, pano pag dumating yung araw na kailngang kong mag-isa? Kakayanin ko ba? Kakayanin ko bang maghugas ng pinggan? Magluto? Maglakad sa mainit na kalsada? Sumakay sa jeep na mag-isa? Umiling ako. I am weak.

Kinuha ko ang picture namin ng mommy ko. Mom......sana andito ka to guide me. Sana andito ka parin para lagyan ng bimpo ang likod ko pagpinagpapawisan ako. Sana andito ka paroin para sabihing ako ang pinakamagandang anak sa buong mundo. Lagi kong iniisip na maswerte rin ako dahil mayaman ang pamilya ko, pero nung nakita ko ang pamilya ni Nay Minda, kung pano nya paliguan ang anak niya. Naiinggit ako. Kung makikita lang ng ibang tao na how imperfect my life is........

Tutulo na sana ang luha ko ng tumunog ang phone ko.

“magpatulog ka nga!” text ni Dj

Ano na naman ang kasalanan ko dito???

“Ano na namang problema mo???” reply ko

“ wag mo akong pagiisipin....hindi ako makatulo!!! Bwahahahah” text niya.

Ang kapal talaga nito.

“Don’t worry hindi rin naman ako makatulog eh. Dhil sa tuwing iniisp kita...nangingilabot ako! che!!” reply ko.

 “Good nyt Kamahalan!!! “ last text niya.