Chapter 23:

3.2K 42 11
                                    

 WELCOME BACK MING xD

ang tagal ko pong nawala T_T

sana nanjan pa kayo :(((

___________________________

"outch" >.< sakit nun aah!!! tinignan ko ng masama si Harold na ngiting ngiti sakin bwisit -___-

"ikaw wala ka ng ibang ginawa kunde saktan ako ha!!" mataray ko pang sabi sa kanya sabay irap pero hinawakan nya ng dalawang kamay ang mukha ko at hinarap sa kanya O__O

"ikaw lang kase ang mahal ko baliw" at mabilis nyang nilapit ang mukha nya pero...

"AAAAAAHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!" 

shet!!! shet!!! bakit ako napadilat!! bakit ako nagising!! bwisiiiit!!!!!!!!!!!!!

kalma lang -__- kalma lang Lyida.....

dinilat ko ulit ang mata ko... at nakilala ko agad yung bedsheet.... nasa kwarto pala ako ni Harold.

Ilang lingo na rin akong dito nakakatulog -___- di naman araw araw pero siguro 3 times a week...

7 months ko na rin naman syang di nakikita, ang tagal na rin pala no? pero sino parin ba tong naiwan?

ade ako.. ako parin tong baliw na baliw sa gagong yun -___-

nilingon ko pa yung gilid ko....

"goodmorning Harold" mahinang bati ko... sa higaan lang... -__- wala naman sya e

Bumaba na ko papunta sa kusina at walang tao -____- ade kinuha ko nalang ang tumblr ko at tinungga

"kelan ka pa natutong tumungga dyan?"

O____O

*PLUUUUSSSH!!!* buga -____-

napalingon ako sa nagsalita....

O__________________O

halos mapanganga lang ako sa nakita ko..... di ako makagalaw >.<

"ichura mo... *smirk* gumamit ka ng baso" sabi pa ni Harold.... di ko alam kung anong iisipin ko pero anong ginagawa nya dito? O___O

naglakad na sya papunta sa sala e sinundan ko sya ng tingin... ang laki ng pinagbago ng ichura nya.. ewan ba kung nagbago nga? o dahil matagal ko lang syang di nakita?

"a-anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya nung nakarecover ako, naupo na sya sa salas

"dalawang araw lang ako dito, bukas birthday mo e" sagot nya sakin

"aaah" speechless ako super -___-

tinignan ko lang sya... di parin ako makagalaw dito sa kinatatayuan ko hawak pa tong tumblr... 

di naman nya alam na tinitignan ko sya e... kinikilabutan ako na parang papatak nanaman tong luha ko.. ang hirap para sakin na tignan sya pero... di ko naman maalis ang tingin ko sa kanya... miss na miss ko sya sa totoo lang :(

"haaay" hinga malalim nalang at ibalik tong tumblr sa ref....

"Riiiing riiiing"

may tumatawag >.< kinuha ko agad yung cellphone sa bulsa ko

woah... si Reiven

"he-hello?" sagot ko, napatingin pa ko kay Harold at nagkatinginan naman kami... pero iniwas ko parin ang tingin ko nung nagsalita na si Reiven

*papunta na ko jan ha* narinig ko lang sa sinabi ni Reiven >.<

"o-osige..." grabe bakit ako ganto >.< speechless ako kahit kaninooooo -___--

UnconditionalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon