CoLd Vs. Hot

Chapter 49-Her Sacrifice

Jessica POV
Andito kame sa labas ng room ni Steph dito sa hospital .

Hinihintay lang namen yung Doctor na lumabas para malaman namen kung ano bang nangyare .

Tiningnan namen sila Stephen kase alam namen na may alam sila kung baket sya nahimatay .

"Baket ba sya nahimatay?" Tanong ko sakanila.

"Tss. Ewan." Ang sabe lang ni Stephen.

Napabubtong hininga na lang ako bilang sagot.

"Ano ba talagang nangyayare?" Sabe ni John.

Napatingin naman samen sila Stephen kaya medyo napaatras kame

"Psh. Nung nakalipas na dalawang buwan ay nag punta kame sa HQ nyo sa Korea para mag training. Hinintay namen kayo dun. Araw araw kayong hinihintay ni Steph dun. Nag babakasakali na dadating kayo. Pero hindi, maski anino nyo hindi namen nakita." Pasimula ni Joaquin.

"Pano namen malalaman kung hindi nyo kame sinabihan?"

"Nag iwan si Steph ng Letter sa bahay nyo. Doon nakalagay na kailangan nyong sumunod at nasa Korea kame tsaka kala ko ba kaibigan nya kayo? Dapat alam nyong dun lang sya hahanapin pag nawawala sya." Sabe ni Jm.

Nag taka naman kame sa sinabe niya. Letter? Wala kameng natanggap.

Bigla naman akong may naalala.

*flashback*( ilang araw pag katapos mawala ni Steph)

Nandito kame sa bahay katabi ko si Grae. Nang biglang may mag door bell.

Tumayo si John para tingnan yun.

"Guys! May sulat kayo." Sabe nya.

"Dyan lang. Mamaya na namin titingnan." Sabe ni Chris Ann kaya inilapag ito ni John sa table.

*end of flashback*

Napasapo ako sa noo ko ng maalala ko yun. Sh*t kasalanan nga namen.

Mukang naalala na din nila Chris Ann dahil nanlaki yung mata nila.

"Alam nyo bang sobrang lungkot nya nung nandun kame? Ang sabe nya 'Mukang masaya na nga sila at hindi na nila ako kailangan' yan yung iniisip nya. Araw araw nya ding hinihintay yung tawag nyo. Pero niisa wala syang natanggap. Gustong gusto nya ng umuwi dito kaso  hindi pwede kase gusto nya daw pag balik namen dito ay naayos nya na ang lahat." Sabe ni Joaquin.

"Sobrang saket para saken, para samen na makita syang malungkot. Sa tuwing nakikita namin syang nasasaktan. Hindi lang physically kundi pati emotionally."

"Alam nyo bang halos araw araw may nakakalaban kame? Halos araw araw din syang nahihirapan. Laging sya yung target ng mga kalaban. Laging sya yung napupuruhan. Kahit nasasaktan na sya ayaw nya pa ding tumigil sa pakikipag laban kase para daw sa inyo yun."

Napayuko na lang kame sa sinabe nya . Totoo kase lahat ng yun .

"You know that she never feel how to be kid . Kase bata palang kame meron na kameng responsibilidad dahil kame ang tagapagmana ng Empire . 7 years old palang kame tinitrain na kame kaya hindi namen magawang makipaglaro . Pero nung pinakilala na kayo samen dahil magiging part nga daw kayo ng Empire . She was so happy because finally magkakaroon na sya ng kaibigan . Masaya din ako kase nakikita ko syang masaya . Pero sa mga nagdaan na mga araw, Linggo at buwan na nakikita ko kung gaano nasasaktan yung kambal ko ? Parang nagsisisi na ko kung bakit pa namen kayo nakilala. Kung baket pa namen hinayan na pumasok kayo sa buhay namen . Your making her life more miserable. Nasasaktan sya ng sobra dahil sa inyo at parang wala kayong pakialam dun." Stephen .

Umalis na sila at inawan kameng nakatulala.

____________
EDITED!!!!