If Nothing Ever Changed

8

-Terugblik 1jaar terug-

Moeder p.o.v

'Lief dagboek. Ik heb nog steeds contact met Paco. Hij zei dat hij zeer spijtig was dat hij Alison en mij heeft verlaten. Hij moest het doen, om ons en zichzelf te redden. Hij zei dat hij achterna werd gezeten door iemand genaamd Yasson. Paco zei dat hij hem achterna zat, omdat hij nogsteeds geld van hem was verschuldigd. Een paar dagen terug werd ik ook achtervolgt door iemand, en hij zei dat hij mijn ouders zal vermoorden als ik niet het geld terug gaf. Ik had meteen histirisch Paco gebeld. Hij zei dat ik meteen moest vertrekken, naar een klein plaatsje genaamd woodstock. Samen met Alison ga ik er morgen heen. Ik mag niks zeggen tegen Alison, ik hoop alleen dat ze dit boekje vind. 

-2 dagen later-

Lief dagboek, ik ben samen met Alison gevlucht naar Woodstock. Yasson zit me nogsteeds achterna, en ik weet niet of ik dit lang kan volhouden. Alison als je dit boekje vind, ben ik allang overleden. Kijk in de doos waar we een jaar geleden hebben gepicknickt, en waar toen een vlinder op je neus ging zitten. Hier vind je extra informatie. En zoek je vader, je vader kan je helpen. Hij is niet gestorven maar hij leeft nog. Je moet hem vinden Alison. Kom nooit meer in dit huis  terug, voordat Yasson je vind. Vertrouw niemand. 

-Eind terugblik-

_______________

Alison p.o.v

Ik keek met tranen in mijn ogen naar het boekje. Mijn moeder was dus niet gestorven aan een auto ongeluk, omdat ze dronken was. Ze was expres aangereden door iemand genaamd, Yasson. Ik heb ook een Yasson ontmoet in het ziekenhuis. Toen was hij niet aardig, en wou het Harry weg hebben. Waarschijnlijk om mij te bedreigen. 'Alison wat is er?' vroeg Harry lief. 'Lees het' zei ik met tranen in mijn ogen. 

-~-

Harry had het dagboek gelezen. En hij kijkt verschrikt voor zich uit. 'Is dat die Yasson van het ziekenhuis?' vroeg Harry zacht. 'Waarschijnlijk wel' zei ik. 'We moeten hier snel weg, maar eerst dat telefoonboek vinden.' zei Harry. Het telefoonboek lag op het bureau van mijn moeder. Het leek net alsof ze al wist dat ze vermoord zal worden. In haar dagboek stond dat ze het niet meer lang kon volhouden. Is die Yasson dan zo gevaarlijk?

-~-

We zaten in de auto met het telefoonboek in mijn handen. Het begon al langzaam donker te worden en gingen we dus maar snel naar huis. 'Godverdomme!' schold Harry en stak zijn middelvinger naar de auto voor zich op. De auto had opeens een noodstop gemaakt. 'Harry, dat is Yasson!' schreeuwde ik. Harry keek verschikt naar het portier waar een man uitstapte. Harry gaf plank gas en reed via de vluchtstrook om Yasson heen. 'Dat was op het nippertje.' zuchtte ik. 

-~-

'Harry waar ga je heen?' vroeg ik. 'Ik ben bang dat we worden gevolgt Alison' zei Harry. Ik zag niemand achter ons, of naast ons. 'Bel jij maar alvast wat mensen, ik rij nog even door' zei Harry en keek me met een glimlach aan. 

-~-

'Uhh hallo mevrouw, ik ben Alison, de dochter van Anne. Mijn moeder is helaas overleden, dus ik vraag u om op de begrafenis te komen als u wilt' zei ik zacht. 'Oh kind natuurlijk! Ik kende jou moeder zo goed! Tot ze verhuisde had ik nog contact met haar!' riep de vrouw door de telefoon. Na een lang gesprek over mijn moeder belde ik de volgende.

-~- 

Eindelijk waren we thuis aangekomen en had ik ook iedereen al gebeld. 'Harry!' schreeuwde Louis. 'Alison!' schreeuwde Niall en rende om me af. 'Hoe was het?' vroeg Liam en gaf me een knuffel. Ik knikte zachtjes en liep naar boven. Ik had niet zo zin in een gesprek. Ik stapte de badkamer in, en deed de douche aan. Ondertussen pakte ik een joggingbroek en T-shirt van Harry en wat ondergoed van mezelf. Ik deed de deur opslot zodat Harry niet sneeky naar binnen kon glippen. 

-~-

'Alison gaat het?' schreeuwde Harry en klopte op de deur. Blijkbaar stond ik erg lang onder de douche. 'Het gaat! Ik zit alleen maar te douchen. Nou eigenlijk zat ik meer na te denken over mijn hele leven. Mijn leven was best wel verpest, mijn moeder is overleden, mijn enige familielid is mijn vader, maar die is ontvindbaar. En dan heb ik ook nog eens kanker. Het is nu dinsdag,morgen moet ik naar het ziekenhuis, en over 4 dagen is de begrafenis. Het zou een mooie begrafenis worden, ookal komen er niet veel mensen. 

-~-

Ik liep rustig met Harry's joggingbroek, en veelste grote shirt de badkamer uit. 'Alison! Weet je hoelang je wel niet hebt gedoucht! Ik was zo ongerust!' schreeuwde Harry en rende op mij af. Plots tilde Harry me op en gaf me een kusje op mijn mond. 'En ik heb je gemist' zei Harry met een grijns. 'Eten!' schreeuwde Louis. 'Nou' zei Harry sip. Samen liepen we naar beneden, en begonnen we aan ons eten. Louis en Niall hadden pasta gekookt, en er ketchup over gedaan. Het was eigenlijk best wel lekker. 'Dit is best wel lekker eigenlijk' zei ik met mijn mond vol. 'Ik zie het' zei Zayn lachend. 'Sorry' zei ik. 

-~- 

Nadat we hadden gegeten zei Harry dat ik goed moest slapen. 'Ik ga al' zei ik sip en liep naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Soms was het best wel irritant dat Harry zo bezorgt was. Maar soms ook heel lief. Ik poetste me tanden en keek in de spiegel. Ik had wallen en rode ogen. Ik zag er echt niet uit. Hoe kan Harry wat in mij zien? Ik spuugde de tandpasta uit en liep naar mijn bed. Morgen zal een vermoeiende dag worden, en ik viel direct in slaap. 

______________

Dus, hoe vinden jullie het? :D

Comment/vote please?x

............

©xAlive_