Fyglia's Enchantment

Chapter 36 : Inang Reyna

Chapter 36

Ilang minuto akong nakatunganga sa labas ng kwartong iyon. Hindi makapaniwala sa lahat ng nalaman ni Louie. Mabilis ang pag-angat at pagbaba ng dibdib ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Basta nasa isip ko, si Karina.

May biglang humablot sa magkabila kong balikat at niyugyog ako.

"Okay ka lang?" nang mawari ko kung sino siya, ang susi ko pala. Unti unti kong binaba ang kamay niya kahit nanghihina.
"Anong ginawa sayo ni Louie!?" napalundag ako sa sigaw niya. Bigla kong naalala kung bakit nga ba ako nandito at bakit kami nandito. Napapikit ako ng maalala ko ang mga ginawa niya kanina. Bakit pala siya nandito?

Biglang bumukas ang pintuan sa likod kaya napalingon kami dito.
"WOAH!!" nagawa pang ngumiti ng malademonyo sa akin ni Louie. Napaatras ako ng bigla siyang kwelyuhan ni Caloy.

"Anong ginawa mo sa kanya?!!" kitang kita ang pamumula ni Caloy sa galit habang si Louie ay nakangiti ng nakakaloko di makapaniwala na ginaganyan siya ni Caloy.

"Wala naman pre... pinakita ko lang yung mga napansin ko sa kanya." 

"LOUIE!!!" halos mapunit na ang damit ni Louie sa ginagawa ni Caloy.

"Chill Caloy... bitawan mo ako. Kung anong problema niyo ay ayusin niyo. Pagkatapos ng lahat ng ginawa ko sayo. Ikaw pa itong galit. Wala kang utang na loob pre." unti unting binitawan ni Caloy si Louie. Napanganga ako ng pagkatapos niyang bitawan ito ay sinuntok niya ng malakas si Caloy. Dahilan kung bakit ito napahiga. Bigla akong napatakbo sa kanya para itayo ito. Bakit ko tinutulungan ito?!

"Baka magising ka sa katotohanan"
Tumingin ako sa kanya ng may masamang tingin. Ang nararamdaman ko na ngayon ay pagkamuhi. Bakit siya namamakeelam sa amin? Hindi naman siya namin inaano. Si Isaiah nung nalaman niya ang tungkol sa akin hindi nya ako ginanito. Tapos siya nung nalaman niya kung ano ba talaga ako. Pinamukha pa niya talaga sa akin na...

"Dapat na ba akong matakot sa'yo Fyglia?" lumapit siya sa akin at hinawakan ang baba ko. "-pero hindi ako natatakot. Kung ang pagkakabarkada namin ang sisirain mo, hindi kita uurungan." katsaka niya hinagis ang mukha ko kung saan. Sa sobrang inis ko ay sinampal ko siya dahilan para humagis siya kung saan man. Mabilis akong hinigit ni Caloy at pinasok sa isang kwarto na kanina ko lang pinasukan.

"Fyglia."

"Oh? Bakit ka pala nandito? Di ba nagsasaya kayo ni Kaylee sa itaas? Dream girl mo na yun oy! Iniwan mo pa!" napahawak siya sa noo niya at umiling. Ano? Sumasakit na ulo mo?

"I'm sorry Fyglia... may dahilan kung bakit ang gago ko kanina. Si Louie kasi..." 

"Ano? Si Louie na naman?! Ano bang meron sa gagong iyan?! Pinag birthday ka tapos sinabi sa akin ni Isaiah na para sa ating dalawa itong gabing ito. Dahil ipapakita daw sa akin ni Louie ang pagkamuhi niya?"

"Oo. Please Fyglia! Pagsalitain mo ako" halos magmakaawa siya pagkatapos niyang sabihin iyon.

"Bahala ka sa buhay mo. Magpakasaya kayo ng Kaylee mo. Tutal alam na nila kung sino ako dapat na akong bumalik sa pinanggalingan ko. Malay ko bang nagpaplano na kayong idispatsyahin ako kung saan."

"FYGLIA!!"
Napapikit ako. Kailangan kong kumalma. Baka ano na naman ang magawa ko kapag nagalit ako ng sobra. Siguro dapat pakinggan ko din siya. Aalis na rin naman ako. At di na mababago ang isip ko. Umupo ako sa sofa na inupuan ko kanina. Umupo din siya sa tabi ko. Napalingon ako sa kanya nung hinawakan niya ang kamay ko.

"I'm sorry Fyglia. Di ko gusto ang ginagawa ko kanina. Kahapon kasi pinakita na sa akin ni Louie ang mga video. Di ko rin naman alam na pupunta ka. Sana di ka na lang pumunta. Kaya ang ginawa ko kanina nakipaglandian ako kay Kaylee para maisip ni Louie na wala na tayo at para lubayan ka niya." walang tayo gago. Hinigpitan niya ang hawak sa kamay ko. "-marahil ngayon alam na rin siguro ni Miguel at Patrick ang tungkol sa'yo. Hindi marunong magtago ng sikreto si Louie." ang bading ng gago. "-at ito ka na naman nag sasabi ng pag-alis."