Fyglia's Enchantment

Chapter 40: Islewing

Chapter 40

Kumalat na ang pulang usok na kayang patayin ang makakalanghap nito. Unti-unting nagsibagsakan ang mga kawal pero meron din hindi dahil alam nila kung ano ito. Nawala ang atensyon ko sa pagsalag ng patalim ng natamaan si Caloy sa braso.

"Caloy!"

"Ayos lang ako!" 

"Fyglia, focus!" sigaw ni Krissy na nagpabalik sa aking dating ginagawa. Umingay ang paligid ng may pumasok sa kabilang pintuan laking tuwa ko na ang mga pumasok ay ang mga kasama namin kanina. Nakipag laban sila sa natitirang kawal. Mahika sa mahika. 

"Hanapin niyo ang Inang Reyna!" sigaw nung duwende na namumuno kanina. Nagtinginan kami ni Krissy bago lumipad. Hawak ko na si Caloy nung may malakas na pwersa na bumalot sa loob ng malaking pasilyo na ito.

Parang mga tanga na nagsitigil ang mga naglalaban kanina at dali-daling yumuko sa Inang Reyna na pumasok sa lugar na ito. Mga hangal! Akala ko ba maghihinganti tayo?! At bakit nagsisitunguhan kayo?! 

Napakuyom ako. Walang kawal si Inang Reyna. Wala siyang taga protekta sa kanya. Bigla kong naalala na nakahawak pala sa palapulsuhan ko si Caloy. Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak niya sa akin.

"Kamusta na kayo? Hindi kayo nagsabing bibisita kayo. Sana nag pahanda ako ng pagkain." pangingiti ang Inang Reyna habang sinasabi iyon. Napaka-elegante ng pananamit niya. Kumikinang ang mga dyamanteng nakapalibot sa katawan niya. Lalong lalo na ang korona na sa ulunan niya. 

"Motherfucker!" hindi nakapag pigil si Caloy at mabilis siyang sumugod dito. Hindi ko siya napigilan. Basta ang takbo niya kay Inang Reyna habang tinataas niya ang itak. Bago pa siya makalapit ay pinaangat siya ni Inang Reyna sa ere. 

"Caloy!!!" sigaw namin ni Krissy.

"Lapastangan!" hinagis niya ito kasabay ang pagpigtal ng kwintas sa leeg niya. 

"Hindi natin siya kauri!" komento nung isa naming kasama. Na napatayo sa pagluhod.

"Taga-lupa. Anong ginagawa ng isang tao dito?" komento nung duwende. 

"Siya ang lapastangan na nag sira sa bantayan! Mga ka-uri niya ang gumawa noon!" sigaw ni Inang Reyna. Biglang nag iba ang tingin ng mga kasama namin kanina kay Caloy. Takot ang namutawi sa dibdib ko. Please...huwag. 

"Tama! Tao ang sumira sa Bantayan! Ano pa ang ginagawa natin? Patayin!" bago pa nila mahagisan ng kung ano anong mahika o patalim si Caloy ay tumakbo ako palapit sa kanya. Sa inis ko ay nilabas ko ang buong kapangyarihan ko para ipaghiganti siya. Pati para gantihan ang mga hangal na diwata na ito na walang nalalaman at bigla-bigla na lang naniniwala sa Inang Reyna.

"Mga pota kayo!" napatigil sila sa sinigaw ko. Hindi naintindihan. "Mga hangal! Wala kayong alam sa tunay na pangyayari! Ang Inang Reyna ang masama dito! Oo nga't tao ang sumira sa Bantayan pero may kapangyarihan siya na protektahan ito. Pero hindi niya ginawa! Pinadala niya kami sa mundo ng tao para hanapin ang salarin at parusahan ito. Ang kapalit ay paglaya ng mga mahal natin sa buhay! Pero bago pa lang kami ipadala sa mundo ng tao ay patay na sila! Manloloko ang Inang Reyna na yan!"

"Magaling!" nadako ang tingin namin sa pumasok na higante. Napakabaho niya. Dagdag pa ang usok na dala ng tabako na nasa bibig niya.

"-tama ka Aspenglade, patay na ang mga taga bantay na tauhan ko pagkatapos sirain ng mga taga lupa ang Bantayan. Mga hangal at walang kwenta kasi sila! Hindi nila kayang protektahan ang tungkulin nila. Kaya ang nararapat sa kanila patayin!"

"Anong sabi mo? Tauhan mo? Kailan pa naging sayo ang Bantayan?" tanong ni Krissy.

"Oh. Ang diwatang natikman na ng lahat!" walang atubiling lumipad siya sa isang pader pagkatapos noon. Sabay pala namin ni Krissy itong hinagis sa pader dahilan ng pagbiyak ng konting parte sa pasilyong ito.