Heartless (Published under Sizzle and MPress)

Kabanata 32

Kabanata 32

Wala Siya

Nagising ako hatinggabi nang biglang nag alarm ang cellphone ko.

"Happy Birthday Coreen Samantha Aquino Elizalde. I love you."

Napaupo ako sa kama ko. Ito ang huling alarm na ni-set ni Rozen sa cellphone ko. Oct. 28 at iyan ang caption. Tinakpan ko ng palad ang bibig ko para hindi tumakas ang sigaw ng panghihinayang.

Humiga ako at pinikit ang mga mata.

Inisip ko lahat ng kanyang ginawa. Ang mga maling desisyon niya noon para sa amin ni Noah.

Ilang taon kong minahal si Noah. At alam ni Rozen kung gaano ko ka mahal si Noah pero ni minsan ay hindi niya nasabi saking napapansin din ako ng kapatid niya. Imbes na tulungan niya ako kay Noah ay sinabotahe niya pa ang lahat. Alam ko. Oo. Mahal niya ako kaya niya iyon nagawa. But that was too selfish of him. Kung ako ang nasa kalagayan niya, magbibigay daan ako para sa lalaking mahal ko. Kung mag mamahal siya ng iba, hindi ko ipagkakait sa kanya ang atensyon ng babaeng iyon.

Sasaya ako kung masaya siya.

Hindi ako nagsisisi na hindi naging kami ni Noah. Dahil sa ngayon, parang isang punong balde na biglaang nilimas.

Maaring hindi ko magawang manghinayang samin ni Noah sa ngayon, pero hindi ko rin kayang isipin na nagawa iyon ni Rozen sakin.

Alas sais na nang dinilat ko ulit ang aking mga mata.

"Darn! Di ako nakatulog."

Bumangon ako para tignan ang mukha kong may malalaking eyebags na nakapaligid.

Tinignan ko ang cellphone ko. May iilang mensahe dito.

Reina: (Sa Kakaotalk)

Happy Birthday Coreen. I love you so much! Enjoy ka ah? May party?

Nireplyan ko agad:

Iimbitahan ko yung kagroupmates ko mamaya. Thank you Reina. I love you, too. I miss you. First birthday na wala ka?

May iilan pang nag text sakin.

Trina:

Happy Birthday Coreen!

Kristen:

Happy Birthday girl! We love you!

Hindi ko binasa ang lahat. Para bang nag mamadali akong iscroll lahat ng nagtext nang sa ganun ay makita ko kung nag text ba ang taong inaasahan ko. Pero wala.

Sa sobrang pagtitig ko sa screen ng cellphone ko ay napatalon ako nang may kumatok sa pintuan ko.

"Coreen?" Narinig ko ang boses ni Ate Julie sa labas.

"Ate." Sabi ko sabay tayo para buksan ang pintuan.