Epilogue

10.3K 221 71
                                    

Epilogue


5 years later...


-Jade-


             "Jade, bakit ito ang suot ng anak natin?" Bumukas ang pinto at dire diretsong pumasok si Ryan sa loob ng silid at ibinaba ang apat na taong gulang na bata na karga nito.



              Nag angat ako ng paningin mula sa isinusulat at tiningnan sya mula sa malaking salamin ng make up table.  My mouth open and close like a fish. "Ryan, you can't be here! Hindi mo ko pwedeng makita." He just rolled his eyeballs in response. Tiningnan ko naman ang anak namin. "Ang cute naman ng baby ko." nilingon ko ang aking mag-ama at ibinuka ang mga bisig. "Come here Baby Earl."



              Tumakbo ang bata at yumakap sa aking leeg. "You are so pwetty Ma."



               "Ooh... You think so?" Inayos ko ang nagusot nyang mini Tuxedo. "Hindi talaga nagsisinungaling ang mga bata." I playfully touch the kid's nose with my index finger. "At ikaw naman ang pinakagwapong bata na nakita ko, young sir." The child giggled at pinugpog nya ko ng halik sa pisngi.


               Nakahalukipkip naman si Ryan habang pinagmamasdan kami. At base sa seryosong expresyon ng kaniyang mukha at salubong na mga kilay ...Nope, he wont let me escape. "Care to explain?"



               Ugh, If only I could explain it in 5 words... I repeat 5 WORDS!!!



                I licked my lower lip nervously. "L-Look the weather is nice." Tinuro ko ang asul na ulap na kita mula sa labas ng bintana.



                "Jade..." He warned.



                "Yayan!" singit ng bata na ginaya pa ang istriktong tono ng Ama with matching pameywang pa.



                Oooh this kid is soooo adorable! Walang duda na nakuha nito ang talino ng Ama pero pagdating sa - let's say kalokohan at kakulitan – eherm! we all know the answer.



               "Earl, anong sabi ni Mama kapag nag uusap ang matatanda?" pinagalitan ko sya.



              "Wag sasabat."



               "Good, now kayo ni Papa mo ang mag usap." Ipinuwesto ko sya sa aking harapan to shield me from his Father's deathly glare. This is what you called human shield people at mas effective ang mga bata, swear!



               "JADE!" Napataas na ang boses ni Ryan then he massaged his temple. "Gusto kong malaman kung bakit iyan ang suot ng anak natin samantalang hindi naman sya ang ring bearer."



               Uh, confession time na ba this? "Well, d-dahil mas bagay sa kaniyang maging ring bearer" I pouted.



               Ryan took a long deep breath. "Pero hindi sya ang ring bearer . Alam mo bang umiiyak ang anak ni Ate Cielo dahil kinuha mo daw ang suit na dapat ay sa kaniya."



               Tsh, sumbungerong bata. Dapat talaga nilagyan ko ng duct tape ang bibig nya para hindi na nakapagsalita eh. "But this is my 'DAY'! Ako ang dapat masunod dahil Wedding ko ito." depensa ko.



              YES! You heard it right pipz... WEDDING DAY ko TODAY! WOHOOO! One more time... WOHOOO!



                After 5 long years of a roller coaster ride relationship we both decided to tie the knot... Actually dapat matagal na ito eh kaya lang pinatapos muna ako ng magulang ko sa pag aaral. Tsh, typical Parent's who knows it all~


Infatuation & ReflectionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon