Cuddling in Hostpital Beds || n.h. (slow updates) [ON HOLD]

Chapter 6

Chapter 6.

Als ik de volgende ochtend wakker word, is het bed koud. Ik duw mezelf overeind en zucht. Ik had Cassie graag gedacht willen zeggen voor ze naar dan-

‘Goeiemorgen, slaapkop.’ Mompelt Cassie, die aan het eind van het bed op een stoel, met een reep chocola zit. Ze heeft één van mijn shirts aan en op de één of andere manier laat dat me blozen.

‘Cassie! Moe jij niet-? Hoe laat-? Waarom eet je chocola?’ stotter ik.

Ze lacht, ‘I didn’t really feel like it, m’n benen doen nog pijn van gister en al mijn kleren stinken, vandaar dit shirt. I hope you don’t mind,’ mompelt ze blozend, ‘Ow, en het is half 9 en ik eet chocola omdat ik dat kan.’

Ik glimlach en wrijf in mijn ogen, ‘Pfff, dan kan ik alles wel.’

‘Dat kan je ook,’ antwoord ze met een knipoog. Ze staat op en loopt naar de keuken, waar ze een zak brood uit de la trekt, en die naar me toe gooit, gevolgd door een pot met Nutella.

‘Moet je als danser niet op je lijn letten?’ vraag ik voorzichtig, als ze het laatste stukje chocolade in haar mond propt.

‘Nahh,’ mompelt ze. ‘Teveel moeite.’

Ze laat zichzelf op het hotelbed vallen en rekt zich uit. Ik volg elke beweging die ze maakt en sla het op achterin mijn hoofd.

‘Er zijn belangrijkere dingen op de wereld, en als bovendien, als ze een perfect meisje willen hebben, zoeken ze maar iemand anders.’ Lacht ze, voor ze weer opstaat. ‘Dus, wat gaan we vandaag doen?’ vraagt ze.

‘Cas, ik heb-’

‘Die begint pas om 3 uur,’ onderbreekt ze, nog voor ik mijn zin kan afmaken.

Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar sluit hem vervolgens weer. Ze kijkt me voor een tijdje aan, en als ik uiteindelijk toegeef verschijnt er een stalende glimlach op haar gezicht. Ze springt op en zet de radio aan. Het harde geluid doet pijn en grommend duw ik een kussen over mijn hoofd. Ik hoor haar lachen en na een tijdje klinkt haar valse stem door de ruimte. Ik kan het niet laten om met mijn ogen te rollen en glimlach.

‘Je bent gestoord!’ schreeuw ik vanonder de kussen.

‘Hey! Omdat jij een zang-wonder bent, betekend nog niet dat ik niet goed kan zingen,’ antwoord ze lachend.

‘Whatever,’ mompel ik, als ze me niet de kans geeft om iets anders te zeggen, aangezien ze gewoon verder gaat met zingen.

Een paar uur later lopen ik en Cassie, zonder body-guard, door de stad, wat me nogal bang maakt, aangezien het midden op de dag is. Maar aangezien Cassie er van verzekerd is dat het wel goed komt, zijn we uiteindelijk het hotel uit geglipt. Af en toe komt er iemand naar ons toe voor een foto, maar verder is het niks groots.

Als we uiteindelijk ergens gaan zitten, begint Cassie vrolijk te vertellen over hoe haar danstrainingen gaan.

‘Cas,’ onderbreek ik haar uiteindelijk.

Ze stopt met praten en kijkt me vragend aan.

‘Als er iets belangrijks is wat ik moet weten, zou je me het dan vertellen?’ mompel ik voorzichtig.

Ze knijpt haar ogen samen, en kijkt dan snel weg. ‘Licht eraan.’

‘Hoe bedoel je “licht eraan”? Als iemand er naar vraag, dan wel?’ Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan.

Ze antwoord niet en veranderd snel het onderwerp, ‘Heerlijk, deze milkshake…’

‘Cas…’ Ik kijk haar met een teleurgestelde blik aan. Als ik haar uiteindelijk om hulp vraag, dan negeert ze m’n vraag…

Ze zucht diep, schud haar hoofd en went daarna haar blik af, ‘Ik weet het niet, Niall. Ik- ’ ze bijt op haar lip en staat vervolgens op, ‘Ik heb hier geen zin in, sorry.’

‘Cassie!’ ik leg wat geld op tafel en ren haar achterna, ‘Cassie, wacht! Het spijt me, ik vroeg gewoon…’ stotter ik als ik haar uiteindelijk heb ingehaald, ‘Het spijt me…’

Ze schud haar hoofd, ‘Het maakt niet uit, Ni, ik wil gewoon niet dat je me opdringt. Ik vertel het als ik er klaar voor ben, okay?’

‘Waar heb je het over?’

‘Over wat je vroeg.’

‘Ik had het over mezelf,’ antwoord ik verbaast.

‘Bedoel je… Niall! Je kan me alles vertellen, dat weet je toch?’ ze pakt mijn hand stevig vast, ‘Dat is tenslotte waar ik voor kwam.’ Ze stopt even, ‘Nee, nee, ik bedoel, ik wilde graag komen voor jóú, maar aangezien ik- Je snapt me wel…’

Ik lach en knik. Als we uiteindelijk bij het hotel aankomen laat ze m’n hand pas los.

Ze sluit de deur achter zich en neemt plaats op één van de stoelen die in de hotelkamer staan.

‘Cas, ik moet met je praten,’ zeg ik uiteindelijk na een lange stilte. Mijn maag maakt salto’s en mijn hart klopt in mijn keel. Of ik het echt wil vertellen weet ik nog niet, maar echt veel meer kan ik niet doen. Cassie is de enige waar ik op kan vertrouwen en ik wil haar niet kwijt.

‘Tuurlijk, tuurlijk, ga je gang…’ ze kijkt me met een bezorgde blik aan.

‘Het is misschien een beetje vreemd, maar de laatste paar maanden voel ik me nogal l-’

‘Niall!’ Louis stapt de kamer binnen, ‘Oh, hey Cassie! Hoe gaat het?’

Ze glimlach vriendelijk, ‘Goed, dank je!’

‘Mooi! Niall! Je bent te laat, bud. We hebben een soundtrack in twee minuten.’

‘Louis, ik-’ probeer ik nog, maar hij pakt mijn arm vast en trekt me de kamer uit. Hopeloos kijkt ik achterom naar Cassie, maar ze geeft me enkel een knipoog, daarna valt de deur achter ons dicht.

‘Bedankt, Louis…’ mompel ik als we eindelijk in de auto zitten.

‘Wat? Het lijkt er niet echt op alsof jullie elk moment seks zouden hebben,’ antwoord Harry voor hem.

‘Harry!’ Liam geeft hem een speelse stoot op zijn achterhoofd.

‘Hij heeft gelijk though,’ antwoord Zayn, ‘Je bent ge-friendzone’d man, and you know it.’

******************

Gaaaaah sorry :( Echt nooit hoeven jullie meer zolang te wachten. Ik hoop ergens dat het het wachten waard was. Anyway, volgende update komt sneller en verder heb ik niks bijzonders te zeggen k doeiiiii x