Cuddling in Hostpital Beds || n.h. (slow updates) [ON HOLD]

Chapter 2

ALS IEMAND MET TRICHOTILLOMANIA DIT LEEST EN SNEL GETRIGGERD IS; IK GEEF AAN WANNEER HET VOORKOMT, EN SLA HET DAN ALSJEBLIEFT OVER!! x

 EN IK VERDIEN EEN AWARD VOOR SCHRIJVEN MET 40 GRADEN EN MET AWARD BEDOEL IK EEN CHOCOLADE CAKE.

Chapter 2.

Cassie...

Ik sluit mijn ogen. Die naam komt me zo bekend voor, maar ik kan haar niet naar voren halen.

Cassie.

Cassie.

Cassie.

Cassie!

Ik open mijn ogen en sta op. 'Cassie!' 9 jarige Cassie, die zomaar opeens weg moest. Cassie die me in de zandbak zou duwen als ik niet met haar mee naar de speeltuin wilde. Cassie die 's avonds laat naar ons uit kwam omdat haar ouders ruzie zouden hebben en ze niet thuis durfde te zijn. Cassie met lang blond haar en bruine ogen. Cassie die zo goed kon dansen. Cassie. Mijn Cassie...

Waar komt ze opeens vandaan? En hoe krijgt ze het voor elkaar om haar nummer achter te laten bij Josh?

Voor ik me kan bedenken loop ik de kamer uit, en storm de kamer in van de andere jongens, 'Is Josh hier?'

Ze kijken me verbaast aan. 'Uhm, nee. Hij slaapt in de bus.' antwoord Zayn.

Zonder iets anders te zeggen, draai ik me om en druk op het knopje van de lift. Dan bedenk ik me dat ik niet eens naar beneden kan, omdat alle fans daar staan.

Ik laat mijn hoofd zakken en loop terug.

'En?' vraagt Harry - die met een handdoek om zijn hoofd gewikkeld, en een joggingsbroek op zijn bed zit - als ik binnenkom.

'Wat?'

'Wat ga je doen?' vraagt hij opdringerig.

'Nee ik bedoel, wat? Hoe weet jij van de brief?' ik kijk hem verbaast aan.

Hij schiet in de lach en rolt zijn ogen, 'O Niall. Ze is een danseres, en ze heeft Modest gebeld. We hebben haar vorige week ontmoet in een café, maar jij wilde niet mee, weet je nog?'

'Niall? Niall, slaap je al?'

'Wat het ook is, ik ga niet mee.'

'Maar-'

'Ne-hee.'

Ik laat mijn schouders zakken.

'Ze is best gaaf, en Liam was een beetje met haar aan het flirten, en toen ze naar jou vroeg vertelde we haar dat je niet mee wilde, en toen heeft ze een brief geschreven. Die hebben we bij de lobby afgegeven.' gaat hij verder.

'Maar-'

'Nou, wat ga je ermee doen?'

Ik knipper met mijn ogen, 'Harry, weet je eigenlijk wel wat er in die brief staat?'

Hij schud zijn hoofd, 'ze heeft hem geschreven en in een envelop gegaan. Verder heeft ze er niks over verteld.'

Ik sla met mijn hand tegen zijn hoofd. Zuchtend pak ik de telefoon en draai Josh' nummer.

Zodra hij opneemt en zijn naam zegt vraag ik hem naar het nummer van Cassie.

'Cassie?' vraagt hij verbaast.

Ik zucht geïrriteerd, 'meisje, lang blond haar, bruine ogen, gaf je een nummer.'

'Ow! Zij! Ja, die heb ik nog hier. Hoezo?'

Ik pak een verfrommelt bonnetje uit mijn zak en zoek een pen, 'Kan je die opnoemen?'

Als Josh haar nummer heeft opgenoemd en ik hem heb opgeschreven stop ik het bonnetje in mijn zak en laat mezelf achterover vallen. Harry loopt de kamer uit en sluit de deur achter zich. Hij neemt niet eens meer de moeite om te vragen of ik mee ga naar de kamer hiernaast, want ik zou toch nee zeggen. Toch zou ik me misschien speciaal voelen voor een milliseconde, omdat ze me er uiteindelijk toch nog bij wilde hebben, ookal ging ik niet mee. Ik zucht en schud mijn hoofd.