Oude liefde roest niet (flikken Maastricht)

16

Tijdens het eten vertellen Wolfs en Eva enthousiast het grote nieuws, de meisjes zijn door het dolle heen en dansen samen door de keuken. Wolfs en Eva genieten van het tafereel. De komende 2 weken zullen we alle 4 onze handen uit de mouwen moeten steken om hier het een en ander te verplaatsen en veranderen, de ideeën over de verschillende kamers worden gedeeld, Fleur en Lynn kijken wel sip dat ze een eigen kamer krijgen het liefste willen ze samen op 1 kamer, maar daar komt niks van in, 'jullie slapen doordeweeks apart en in het weekend mogen jullie samen slapen' is het definitieve antwoord.
s'avonds bespreken Wolfs en Eva de financiën, eva's rekening waar alle vaste lasten van afgeschreven worden zetten ze om naar een gezamenlijke rekening waarop zij allebei een bedrag storten voor hun gezamenlijke huishouden, en Eva opent een nieuwe eigen rekening.
'En...wat gaan we doen, gaan we met z'n vieren op vakantie na de kerst' vraagt Eva onzeker 'tuurlijk, ik wil niks liever' kijkt hij haar verliefd aan. 'Zoek jij maar iets samen met Lynn en Fleur, ik vind alles prima als het maar geen hele actieve vakantie is' glimlacht hij.
'Toch de leeftijd hè' grapt ze. Quasi boos kijkt hij haar aan 'ik geloof niet dat jij iets te klagen hebt' slaat hij haar speels op d'r kont. 'Zorg jij nou maar voor die vakantie, dan regel ik het hier wel'.

Na een week is de spanning om te snijden in huis iedereen loopt op zijn of haar tenen want Wolfs is chagrijnig van alle stress en weinig slaap. Tot s'avonds laat is hij iedere avond bezig om de kamers in orde te krijgen.
Hij moppert op Eva dat ze op moet schieten omdat ze anders te laat komen. Eva snauwt dat hij haar niet zo moet opjagen dat ze daar echt niet sneller van wordt. Fleur en Lynn zuchten een keer en kijken elkaar vragend aan. Dan barst bij Wolfs de bom 'weet je wat, zoek het lekker uit, ik ben weg, kom jij maar met je eigen auto' en kwaad gooit hij de deur dicht en stapt in de auto om weg te rijden. Een kwartier later komt Eva de kantoortuin binnen, Wolfs zit druk op zijn toetsenbord te typen en gunt haar geen blik. In stilte gaat Eva achter haar bureau tegenover hem zitten en gaat ook aan het werk. Enkele collega's hebben al een vragende blik in de richting van die 2 geworpen maar durven niks te vragen. Al een uur lang is het verdacht stil ze rommelen af en toe op elkaars bureau om een dossier te zoeken, allebei te koppig om de ander iets te vragen. Wolfs staat op en loopt naar de koffiehoek, hij twijfelt of hij voor Eva ook een kop in zal schenken. Een paar minuten later loopt hij terug met 2 bekers, iets te hard zet hij de beker op Eva's bureau en er klotst iets van koffie overheen 'godverdomme Wolfs kun je niet uitkijken' vloekt Eva hard door de kantoortuin. Er ontstaat een geroezemoes en zacht gelach onder de andere collega's. Wolfs gaat zonder 1 woord te zeggen weer achter zijn beeldscherm zitten en Eva dept onhandig met wat tissues haar bureau en enkele papieren droog. Na een half uur vliegt het kantoor van Mechels open en ze roept 'Wolfs van Dongen, van de spanning hier zijn dikke plakken te snijden, los dit op, NU' en de deur vliegt met een harde klap weer dicht. Wolfs staat op en loopt naar het kantoor van Mechels, in de kantoortuin is de boze stem van Mechels duidelijk te horen 'het kan mij niet schelen Wolfs, jullie gaan maar met een vervroegde lunch, als dit vanmiddag maar opgelost is'. Hij loopt het kantoortje weer uit en wenkt met zijn hoofd naar Eva dat ze mee moet lopen. Zonder iets te zeggen pakken ze hun jas en lopen naar buiten, richting Wolfs z'n auto.

Na een minuut of 5 kan Eva er niet meer tegen 'ik weet dat je veel aan je hoofd hebt omdat je voor de kerst alles over verhuisd wil hebben maar dat is geen reden om zo tegen ons te snauwen' even blijft ze stil 'is het niet beter om alleen Fleur d'r kamer in orde te maken en de rest later'. Hij bromt wat onverstaanbaars en zet de auto aan de kant om stilletjes uit het raam te staren. Zachtjes legt ze haar hand op zijn been 'is er iets anders' vraagt ze zacht 'je twijfelt toch niet hè'. Hij schudt met zijn hoofd 'nee nee dat is het niet' zegt hij zacht zonder haar aan te kijken 'wat is het dan wel, er moet iets zijn, jij doet niet zomaar zo' fluistert ze. Weer blijft hij stil. Ze stapt uit de auto en loopt om 'kom doe je jas aan, gaan we een stukje lopen' en ze pakt zijn hand. Als ze een stukje gelopen hebben zegt ze 'ik ben niet boos op je, alleen gepikeerd dat je vanochtend weg reed en toen je op kantoor niks tegen mij zij dacht ik wat jij kan, kan ik ook'. Hij zucht 'het spijt me' fluistert hij en weer blijft hij stil. 'Praat met me Floris, wat is er aan de hand' en ze slaat haar arm om zijn middel. Hij vist zijn telefoon uit zijn jaszak en opent whatsapp 'Angelique' zegt hij zacht, 'ze is boos en dat is nog zacht uitgedrukt'. 'Je mag alles lezen maar ik waarschuw je, ze is vooral boos op jou want jij hebt mij verleidt en versiert'. Hij slaat zijn arm om haar heen 'ik dacht dat het wel los zou lopen, dat ze na een paar dagen zou stoppen maar gisterenavond vertelde Fleur dat ze ook berichtjes had gekregen, dat was voor mij de druppel en heb haar boos opgebeld, vanochtend zag ik dat ze weer berichtjes had gestuurd en toen was bij mij de maat vol. Ik had het niet op jou af mogen reageren, sorry' en hij drukt haar stevig tegen zich aan.