Flikken Maastricht seizoen 11 #wattys2016

Afl. 7.4 ''Geen vertrouwen''

Eva pov

Ik lig op mijn ziekenhuisbed. De operatie is gelukkig goed verlopen maar ik ben ontzettend moe. Esther is al langs geweest en had gezegd dat het alweer wat beter met Sanne ging, alhoewel ze Esther niet meer volledig vertrouwd. Ik hoop dat ze nog wel vertrouwen in de toekomst heeft. Ik zie dat een paar verpleegsters met een ander ziekenhuisbed de grote kamer inlopen en zetten die een meter naast mijn bed. In deze kamer zitten nog 4 andere mensen. Als ik goed kijk zie ik dat het Dries is in het ziekenhuisbed. 'Dries?' zeg ik verbaasd. Dries kijkt naar mij. 'Eva? Wat is er met jou gebeurd?' vraag hij. 'Bols... Hij was hier en heeft Sanne verkracht,' vertel ik. Dries kijkt mij vragend aan. 'Wie is Sanne?' vraagt hij. Ik was even vergeten dat we nog niet aan Dries hadden verteld dat de dokters de identiteit van het meisje gevonden hebben. 'Het meisje... Ze... Ze is mijn zusje,' vertel ik. Dries kijkt mij verbaasd aan. 'Dat... Dat... Dat is...' stottert hij. 'Ik weet het, ik wist ook even niet wat ik moest zeggen,' vertel ik. 'Wist je dat je een zusje had?' vraagt Dries. Ik knik. 'Ik was 20 jaar, ze was geboren in 2002, maar ik weet er gek genoeg niet veel meer van, ik werd altijd mishandeld door mijn vader tijdens mijn jeugd, maar hij zat toen al in de gevangenis. Ze was nog maar een week oud, ik was ondertussen druk met mijn studie, rond die tijd leerde ik ook Esther kennen, maar die week was ze opeens verdwenen... En we hebben haar niet meer teruggevonden... Tot nu,' zeg ik. Ondertussen heb ik tranen in mijn ogen gekregen, ik moet en zal er achter komen wat er toen gebeurd was. Dries steekt zijn hand naar mij uit. Als ik mijn hand naar hem steek pakt hij hem en wrijft hij erover. Ik glimlach. Ik hoor dat er iemand de kamer binnenkomt. 'Wolfs,' zeg ik. Snel laat ik los, ik wil niet dat Wolfs gaat denken dat er tussen mij en Dries wat speelt.