Unicode
" သူရိန်...သူရိန်ရေ...ဟေ့ကောင်သူရိန်......"
လေသံဖွဖွနှင့်နှိုးတာကိုအိပ်ကောင်းနေပုံရသေးတဲ့ကျေးဇူးရှင်သူငယ်ချင်းကြီးကြောင့်ရှေးဘဝပေးကုသိုလ်ကံကောင်းလွန်းသည့်အသံအားကိုသာအသုံးပြု၍မိုက်ခရိုဖုန်းတပ်သလိုအသံနှင့်အော်နှိုးရတော့သည်။ ဒါတောင်သကောင့်သားကမျက်လုံးဖွင့်ရုံဖွင့်ကြည့်ပြီးတစ်ပတ်ပြန်လှည့်သွားသေးတာများ။
မသိရင်ငါကသူ့မယားကျလို့......။
" ကာလနဂါးရဲ့ပထွေးတော်မယ့်ကောင်ရေ...မင်းအမေကြီးဒေါ်နာရီကနံနက်၉နာရီထိုးနေပြီမို့ထတော်မူပါတော့လို့......"
ထိုအခါခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့်ပြန်လှည့်လာတဲ့မောင်သူရိန်လင်းလျှံ။ ဒါတောင်ချက်ချင်းမထသေးဘဲရှည်နေတဲ့အရပ်ကိုပိုဆန့်ထွက်ချင်နေသယောင်နှင့်ရှိသမျှအကြောအချဉ်အကုန်ဆန့်ထုတ်ကာပျင်းကြောဆွဲနေသေးသည်။ မှေးစင်းနေတဲ့မျက်လုံးကအိပ်ချင်မပြေသေးပုံနှင့်လာကြည့်နေသေးတာကြောင့်ခက်လှိုင်းလည်းပျားသကာသို့အပြုံးလေးသာပြုံးပြလိုက်ရင်း
" အိပ်ချင်နေသေးပါသလားအစ်ကိုတော်ဘုရား...ဟိုမှာအစ်ကိုတော်ရဲ့လင်တော်မောင်တောင်ခြံထဲဆင်းသွားပါပြီဘုရား......"
" ဟင်...ငါ့လင်ဟုတ်လား ငါ့လင်ကဘယ်သူလဲ......"
ရွဲ့ပြောနေတာကိုရွဲ့ပြောလို့ပြောနေမှန်းမသိစဉ်းစားနေသလိုပုံစံလုပ်ပြီးလာမေးနေပြန်တာကြောင့်ခက်လှိုင်း၏ရှည်လှသောခန္တီတရားများစွာသည်ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်ဖြစ်သွားကြလေပြီ။
" မင်းအခုနေ,နေတဲ့အိပ်ရဲ့ပိုင်ရှင်...မင်းသည်းသည်းလှုပ်နေတဲ့သူကမင်းရဲ့လင်ပေါ့နွားရဲ့......."
စိတ်တိုတိုနှင့်အော်ပြောလိုက်တော့မှနားလည်သွားသလိုပုံစံနှင့်မေးလာတဲ့စကားက ' ဪ လူမိုက်ကောင်ကိုပြောတာလား......' တဲ့။
ကြည့်ပါဦး...ဘယ်လောက်တောင်မှဆွဲကိုင်ပေါက်ချင်စရာကောင်းလိုက်တဲ့သူငယ်ချင်းလဲဆိုတာ။
" ဟမ်!!!....."
" ဗုဒ္ဓေါ!...မင်းမေကြီးဒေါ်ကြီးဆုံးပါးသွားတာမို့လို့အဲ့သလောက်အော်နေရတာလား......"
YOU ARE READING
ရွက်ကြွေနှောင်းမှ ပွင့်သောနေကြာ
Romanceအချစ်သည် ရွက်ကြွေနှောင်းဟုအမည်ရသည့်ရွာငယ်လေးမှအစတည်၍...
