The Bodyguard

XVI

Franelley Ann

Hindi ko magawang tignan ang gawi niya habang nagmamaneho siya. Bakit biglang naging hot siya sa pangin ko? Ipinilig ko nalang ang ulo ko sa bintana at sa labas ko nalang inabala ang tingin ko.

"Why are you shy all of the sudden, Franey?"basag na tanong niya sa katahimikan namin.

Napatingin ako sa kanya bigla atsaka umiling.

"Nothing. May iniisip lang."sagot ko saka ibinalik ang paningin ko sa labas ng kotse.

"Franey?"malumanay na tawag nito sa akin.

Napatingin ako bigla sa kanya. I raised my left brow. She glanced at me alittle and get her eyes back to the road.

"I was just wondering, anong meron sa inyong tatlo ni Ms. Engrid at Ms. A?"direktang tanong niya habang seryosong nakatingin sa daan.

"Bakit Ms.A tawag mo kay Austin?"balik na tanong ko sa kanya.

"Cause she's one of my prof.? Di ba halata?"sarkastikong saad naman niya. Napairap ako sa sagot niya.

"Can you just answer my question, Franey?"seryosong saad nito sa akin.

"Engrid is my buddy way back on our college days and Austin, well you know naman, she's my ex. I've already told you that. We were close, kaming tatlo. Austin and I dated for almost a year before she dumped me over her dream. That was 3 years ago and she try to win me back last month pero si Engrid na ang nakausap niya. Sa ngayon, hindi pa kami nagkausap ulit ng maayos."mahabang saad ko sa kanya.

Tinignan ko siya kung ano ang magiging reaksyon niya sa sinabi ko. "Galit ka pa rin sa kanya."

She asked while holding the steering wheel tight. Napailing ako kaya hinawakan ko ang kamay niya.

"Don't grip the steering wheel like that, young lady. Mababangga tayo pagnagpadala ka sa nararamdaman mo na yan. And to answer your question, No, hindi na ako galit sa kanya. Matagal na yun."kalmadong saad ko sa kanya. "Itabi mo nga,ako na magdrive."

Tumalima naman siya. Umibis kami pareho ng sasakyan at nagpalit ng posisyon. I can sense na biglang nagbago ang mood niya. Moody talaga niya.

"Do you still love her?"tanong niya ng magsimula na akong magdrive.

Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya.

"Siguro, I did, kasi naging kaibigan ko rin naman siya somehow before we started dating. But I can say that it was just a love for a friend which we both misinterpreted.I was hurt when she left though, because we both dream it but somehow, she did it on her own. My ego hurts me a lot. And besides how could I still love her kung wala naman talaga siyang pinalitan sa puso ko , in the first place?"makahulugang saad ko sa kanya saka siya tinapunan ng tingin saglit.

I see her smile a bit dahil sa sinabi ko. I smirk when I see her face reddened.

"And how about you? Who's Jane?Ngayon ko lang nakita yata ang babaeng yun ah?"tanong ko sa kanya.

I glimpse at her. Lapad ng ngiti pagkarinig sa pangalan ni Jane ah!

tsss.

"Actually I just meet her kanina. We have the same last subject, hindi ko lang inaasahan na magkasabay kami papuntang parking. We talk a little bago ka dumating. And para makaganti man lang, I used her to tease you. That's why bumalik rin ako sa kanya to say sorry."nakayukong paliwanag niya.

"Mall na muna tayo , young lady."kalmadong saad ko sa kanya.

"What? Why?"takang tanong niya.

"Para mawala yung bad vibes sa mga katawan natin."nakangiting saad ko sa kanya.

"Sige, maaga pa rin naman. Makapag shopping na rin."masayang saad naman nito.

She's a shopaholic. Dinala ko lang talaga siya rito para mawala sa isip niya ang tungkol kay Austin. Para siyang bata kung pagmasdan dahil sang saya niya. hindi ako mahilig sa ganito pero para sa kanya,gagawin ko para siya sumaya.

Nasa kalagitnaan na kami ng pagsa-shopping ng mag-aya na siyang kumain kaya pumasok kami sa isang restaurant sa loob lang ng mall. Pagkarating namin sa table namin nag excuse agad siya para magpuntang CR.

10 minutes na ang lumipas pero di pa rin siya bumabalik kaya sinundan ko na. pagtayo ko, I saw a familiar bulk of body came out from the comfort room. Pero nagkibit balikat nalang ako dahil baka namamalikmata lang ako at nagpatuloy sa paglakad patungong comfort room.

Kinatok ko muna ang pintuan ng CR bago ko ito buksan.

Darn!

Nakita ko si Ara, sitting on the tiles under the lavatory and she's breathing heavily. Pawis na pawis na rin siya.

"Ara! What happened?"natatarantang tanong ko sa kanya. "Wait here!"Dali-dali akong lumabas at nagtungo sa counter para makahingi ng maliit na papel na supot.

"Ara, breath slowly. Darn! Anong nangyari?!Hey, kalma ka na ok? Everything's gonna be ok. Focus on me, Ara. Sabayan mo ko sa paghinga, Breath in, breath out."mahinahon kong saad pagkatapos kong ibigay ang supot sa kanya.

Tumango-tango siya atsaka sumunod sa sinabi ko. She's having a panic attack. Di ko akalain na magti-trigger uli ito sa kanya. Nanginginig pa ang mga kamay niya habang patuloy sa paghabol ng hininga niya. she's now breathing through that paper bag I gave. Her sweating so bad.

I called some security personnel and staff ng restaurant para ma-alalayan kami. They immediately brought us on their office.

Umiiyak siya habang nakaupo sa sofa ng office nila. I tried to calm her down.

"Hey? What happened Ara?"nag-aalalang tanong ko sa kanya.

I caressed her faced.Habol pa rin niya ang hiningang tumitig sa akin. Nakita ko sa mga mata niya ang takot. Nilapitan kami ng isa sa mga security personnel na lalaki para sana e assess kami kung ano pa ang mga kailangan namin.

Nabigla ako sa naging reaksyon ni Ara. Bigla niyang isiniksik ang sarili niya sa akin na parang takot na takot sa lalaking lumapit sa amin.

Napailing ako.

No! Not again!ani ko sa sarili ko.

I knew this kind of reaction from her. Nakita ko na to dati. That was after when Ken tried to harm her.

Don't tell me, hindi ako namamalikmata sa taong nakita ko kanina? Is he really that man? Pero paano?

Tuluyan ko nalang siyang niyakap at inalo dahil baka mag histerical pa siya. Ng maramdaman niya ang mga bisig ko sa beywang niya, mas lalo niyang isiniksik ang sarili sa akin.