အချစ်လှိုင်း ❤️🌷
အပိုင်း(၁၄)
"ဒယ်ဒီက သုသုကို အင်္ဂလိပ်ကျောင်းမှာထားမှာတဲ့ မာမီ"
"ဟုတ်လား... သမီးက တက်ချင်လို့လား... သမီးမတက်ချင်ဘဲ တက်ရတာဆိုရင်တော့ မာမီခွင့်မပြုဘူးနော်"
"မာမီကလဲဒယ်ဒီက သမီးကို အဲ့ကျောင်းကိုလိုက်ပြပြီးပြီ
ပျော်စရာကြီးမာမီရဲ့... သမီးကြီးလာရင် ဒယ်ဒီ့လိုတော်တဲ့ သူဖြစ်အောင် သမီးကြိုးစားမှာ"
အသက်ကသာ ၃နှစ် ပြောလိုက်တဲ့ စကားတွေကသင်ပေးစရာမလိုအောင်ပြောတတ်သည်...သုသုကိုမြင်သူတိုင်းချစ်ကြတာ ဒီလိုပြောတတ်တာတွေကြောင့်လဲ ပါသည်...
ဆေးရုံက သုသုရဲ့ အခန်းဖော်တွေကလဲ သုသုကိုခင်ကြရုံသာမက
လူနာရှင်တွေကပါ ချစ်ကြသည်....
"သမီးဆေးရုံကနေ ထွက်သေးတာလား..
သမီးဒယ်ဒီခေါ်ထွက်တာလား ဟန်..."
သုသု ပါးစပ်လေးကို လက်ဖဝါးလေးတွေနှင့်ပိတ်ကာ
မျက်လုံးလေးပြူးပြီး... သူ့ကိုကြည့်နေလေသည်...
"ခဏဘဲ ခေါ်သွားတာပါ...
အရမ်းကြီးမကြာပါဘူး"
ကိုထက်ရောက်လာတာမို့ ဆူး ထလိုက်ပြီး
သူပြောတာသုသုကြားမှာစိုး၍ ကိုထက်အနားသို့ကပ်သွားကာ...
"ရှင်က ဒေါက်တာတစ်ယောက်နော်
ရှင် သိသင့်တာတွေသိတယ်မလား... ဒီလိုအခြေအနေမှာ... ရှင်ဘာကြောင့်နဲ့......."
"စကားများလွန်းတယ်ကွာ...ငါသိပါတယ် မကြာဘူး ခဏဘဲ ခေါ်သွားတာလို့ပြောပြီးပြီရော..."
ဆူးထိုအခါမှ အပေါ်ကိုမော့ကြည့်တော့.. နှာခေါင်းချင်းထိမိလေသည်...
"မွ"
ဆူးရဲ့နှုတ်ခေါင်းထိပ်လေးကို ဖွဖွလေး အနမ်းပေးလိုက်သည်..
"ကိုထက်!!"
စကားများရန်ဖြစ်ထားတဲ့ အခြေအနေမှာ ဒီလို လုပ်ရပ်မျိုးလာလုပ်နိုင်တာ... ဆူး တကယ်မတွေးတတ်တော့...
"မအော်စမ်းပါနဲ့ သူများတွေလဲရှိနေတာကို...
မင်းအားနာတတ်စမ်းပါ"
"ဘာ...ဘာပြောလိုက်တာ
အားနာရမယ်ဟုတ်လား ရှင် က အားနာစရာလုပ်ရပ်မျိုး
ရှက်စရာလုပ်ရပ်မျိူးလုပ်လိုက်တာလေ"
YOU ARE READING
အချစ်လှိုင်း အတွဲ (၁) (Complete)
Randomအနိုင်ယူချင်တာမဟုတ်ဘူး အချစ် အပိုင်လိုချင်တာ - သုတထက်အောင်
