Aşk Haberi | texting

2.8

Dün bölüm atamadığım için kusura bakmayın, keyifli okumalar. ✨✨

Ela gözler dikkatle beni inceliyordu. Baştan aşağıya hiç kimseden çekinmeden inceliyordu beni. Bende onu incelediğimde yüzünde anlam veremediğim bir ifade vardı. Galiba burada ne aradığımızı anlamadı.

İyi de ben zaten bir şey aramıyordum ki. Ha ha ha! Şaka bir yana Özgür gerçekten burada ne işim olduğunu sorguluyor gibiydi. Bence asıl bizim sorgulamamız gerekiyor.

Sorgulanacak bir şey yoktu aslında. Alper'le okul arkadaşı olmalıydılar çünkü Alper de tıp okuyordu. Ancak burada sorgulamam gereken şey bunun neden ve nasıl benim başıma geldiğiydi.

"Hoş geldin Özgür." Sol tarafımdan gelen sesle düşüncelerim beni terk etti ve sesin sahibine döndüm. Alper ışık saçan gözleriyle bana bakıyordu. Bence buraya gelmekle birazcık hata ettik. Keşke biraz olsaydı.

Gerim gerim gerilmiş surat ifademle ne kadar gülümseyebilirsem o kadar gülümsedim. "Hoş buldum," diyerek kibarca cevap verdim Alper'e.

"Beni kırmadığın ve geldiğin için çok teşekkür ederim," dediğinde ne diyeceğimi bilemeyerek gülümsedim ve kibarca sorun olmadığını söyledim. Ama maalesef sorun var.

"İstersen seni annemin yanına götüreyim?" Başımı olumlu anlamda salladım. Bir adım geri çekilip kolunu hafifçe ileriye uzatarak bana yol verdi. İlerlemeden önce Özgür'e bir bakış attığımda sorgular gözlerle bakıyordu Alper ve bana. Neyse artık şu senfoni bitince konuşacaktık.

Alper'le ilerlemeye başladık. Zaten az ilerde duruyorlardı. Yanlarına vardığımızda Alper'in annesi Nur Hanım beni hemen fark etmişti. Nur Hanım yaşından oldukça genç gösteren bir kadındı. Küt saçları onu ilk gördüğüm andan beri hep sarı renkteydi. Üzerine giydiği kırmızı dikkat çekici elbisesiyle genç kızlara taş çıkartırdı.

"Ay Özgür kızım hoş geldin!" dedi sevecen ve neşeli sesiyle. Kollarını hemen belime sardı ve sarıldık. Geriye çekildiğinde gerçekten samimi bir özlemle bakıyordu bana. Ben de tüm içtenliğimle ona gülümsedim.

"Hoş buldum Nur Hanım." Ona 'hanım' diye hitap etmeme kızardı ama teyze de demek istemediğim için bir şey demiyordu. Tabii bunlar eskiden oluyordu.

Elleri, ellerimi tutarken sıcak bir ifadeyle yüzüme bakıyordu. "Ne kadar güzelleşmişsin," dediğinde biraz utanmıştım. "Nasıl gidiyor okulun, neler oldu hayatında?" Konuyu değiştirmesiyle derin bir nefes verdim ve iç çektim. Birinin bana bunları sorması, hele o kişinin bir anne olması beni mutlu ediyordu ama aynı zamanda üzüyordu.

"Gayet güzel gidiyor okulum, hayatımda normal, bir değişiklik yok," derken sebepsizce gözlerim arkada kalan, Özgür'ün durduğu masaya kaymıştı. Yerinde yoktu.

Hızla sağa sola baktığımda kenardaki ufak L koltukta oturuyor ve dikkatle burayı izliyor olduğunu fark ettiğimde nefesimi tuttum. Bana daha çok seni izliyor gibi geldi.

Nur Hanım tam ağzını aralamış bir şey söyleyecekti ki Alper'in babası, Serdar Bey tüm endamıyla yanımıza gelmesiyle lafını yuttu.

Artık onunla da selamlaşıp buradan uzaklaşmak istiyordum.

Kısaca hâl hatır sorup Serdar Bey'le de konuştuğumda Alper konuyu devralıp artık arkadaşlarının yanına gitmesi gerektiğini söyleyerek bizi diğer masaya götürmüştü.

Herkes koyu bir sohbetin içindeyken Alper "İçecek bir şeyler alıp geliyorum," dedi ve uzaklaştı. Sağa sola bakındığımda Özgür'ü görememiştim. Neredeysi bu şim-