"Nandito na naman sya. Magpapakamot na naman kay papa." bulong ko sa aking sarili matapos dumaan sa harap ko ang babaeng unang nagpatibok sa aking puso at sa aking titi.
Ako si Roberto. Ang baho noh? Pero dekada otsenta naman ako pinanganak at magandang pangalan na yun sa panahon na yun, hindi pa masyadong uso ang mga dalawang pangalan noon. Junior pa nga sana ako, kasunod syempre ng pangalan ng tatay ko, iniba na lang pero magkalapit. Sya si Alberto o Berting sa aming lugar kaya Berting liit ang tawag sa akin noon hanggang sa naging Bert na lang dahil nga Berting na nga ang tawag kay papa.
Nakatira kami sa gilid ng kalsada malapit sa dagat dito sa Maynila, at tama kayo, squater kami. Dito na ako lumaki at sya ko na ring kinagisnang lugar. Kahit na hindi mariwasa sa buhay, hindi din naman kami ganung kahirap dahil na rin sa masisipag kong mga magulang at kahit papaano ay nakatitikim ng kaunting luho sa pagkain at sa gamit.
Si papa ay pahinante ng truck kaya minsan isang linggo o higit pa kung hindi sya umuwi. Sa trabaho din nyang yun kami medyo nakaluwag dahil kung minsan ay nakapag-uuwi sya ng mga gamit na latak daw ng mga buwaya sa pier (bahala na kayong mag-isip). Minsan nag-uwi sya ng mountain bike, VCD noong pumatok ito ng dekada noventa at marami pa. Si mama naman ay may maliit na pwesto sa Divisoria at nagtitinda ng gulay.
Tubong Bacolod daw si mama at sumubok ng kapalaran sa Maynila pero nabakuran agad ni papa at inasawa. Maganda si mama, mestisa, at sa tingin ko… karamihan ng mga taga roon o mga Cebuana ay puro mestisahin. Yung mga kapitbahay din naming mga Cebuana ay mapuputi rin pero mas maganda si mama kumpara sa kanila.
Kilalang basag ulo si papa sa lugar namin noong kabataan nya kaya ng bakuran nya daw noon si mama ay wala na ring nagtangkang manligaw pa dito. Malaki rin naman daw ang naging dulot ni mama sa kanya dahil tumino daw sya lalo na ng ipagbuntis ako. Marahil, tulad din sa lugar nyo, Inday ang tawag nyo sa mga Cebuanang nadayo ng Maynila gaya ni mama na Diana naman ang pangalan. Kahit nga si papa Inday o Day ang tawag kay Mama.
Maagang nabuntis ni papa si mama. Nais sana nyang mangamuhan dito o kaya ay magtrabaho sa kung saan sya tanggapin kaya nga lang ay natira sya sa lugar namin kung saan nga sisiga siga si papa. Ayun, sa murang edad ay nabuntis agad. Hindi naman sa nasira ang buhay nya dahil pinandigan naman sya ni papa, binigyan ng matitirhan at sinuportahan sa kanyang gulayan. Medyo naiba lang ang plano pero ikinabuti na rin naman nya, nga lang ay naging batang ina.
Yung babaeng dumaan sa harap ko? Pokpok sya ni papa na dalawa o tatlong beses pumupunta sa amin kada buwan at diretso sa kwarto namin. Ang totoo hindi ko alam kung bakit kailangan pang tumira ng iba ni papa eh kasama naman namin sa bahay si mama, tingin ko naman maayos ang relasyon nila at hindi naman sya nagkulang sa pangangailangan ni papa. Bakit ko alam? Basta alam ko. Gaya nga ng sabi ko, maganda si mama at makurba pa ang katawan, kaya lagi akong napapaisip kung bakit kailangan pa sa ibang babae?
Nasa ikaanim na baitang na siguro ako noon ng mapansin ko si aling Ani, yung pokpok ni papa, na Anita pala ang pangalan. Sya yung crush ko kahit na noon pa na akala ko nga ay tita ko o kamag-anak namin kaya regular nanagpupunta sa bahay. Magandang morena si aling Ani, makurba din ang katawan at may kalakihan ang hinaharap na madalas ay dumudungaw sa kanyang bestida. Pangkaraniwang binatilyo, nabighani ako sa itsura nya at lalo sa kanyang mga dede. Lagi syang nakapustura sa tuwing nagpupunta sya sa bahay kaya nga nagkacrush ako sa kanya.
Wala pa akong kaalalam alam sa mga nangyayari sa bahay sa tuwing nagpupunta si aling Ani sa amin. Ang alam ko lang, lagi lang syang dumidiretso sa kwarto pero lagi namang malungkot si mama sa tuwing nandoon sya. Nang mamulat na ako sa kamunduhan ay doon ko na lang napagtanto ang lahat kaya mula sa pagkabighani, ay nauwi sa pagkamuhi ang nararamdaman ko sa kanya. Ayaw kong nakikitang malungkot si mama at kahit papaano ay nararamdaman ko ang nararamdaman nya, sinisira ng pokpok na yun ang pamilya namin.
