Oh love?

50

Αφού κουβαλήθηκα με τα χίλια ζόρια σπίτι του Ανδρέα με αυτό το ξεκολλο φορεμα ευχήθηκα στον Ανδρέα και κάτσαμε σε έναν καναπέ. Το σπίτι του δεν ήταν τεράστιο αλλά ούτε μικρό.

Ανδρέας: Θα παίξουμε τίποτα ή μπα;

Αφροδίτη: Εμ ότι θέλετε;

Ανδρέας: Παλέρμο;

Σταυ: Ότι θέλει το μωρό μου.

Νικολ: ωραία μην το καθυστερούμε.

Παίξαμε 2-3 γύρους και βαρεθήκαμε όποτε βάλαμε το παιχνίδι στην άκρη και συζητούσαμε για διαφορά θέματα ενώ εγώ και ο Αχιλλεας φιλιόμασταν.

Δημήτρης: Φτάνει ρε παιδιά

Αφροδίτη: Σκασε.

Τον άγριο κοίταξα και σταματήσαμε. Μιλούσαν για διαφορά τα παιδιά ενώ εγώ υποτίθεται άκουγα. Νυστάζω νυστάζω πολυ. Όταν με πήρε πρέφα η Νικολ έπιασε ένα ποτήρι που είχε ποτό μέσα και μου το προσφέρε και το πήρα.

Θέλω να παω σπίτι μου. Δεν ξερω καν τη κάνω εδώ; Ο Αχιλλεας δεν μου εκανε κανένα κομπλιμέντο για το φορεμα όποτε αποφασίζω με το θάρρος που έχω να σηκωθώ και να κάνω κάτι ύστερα να κάτσω πάνω του. Και το εκανα.

Αχιλλεας: Πολυ ωραίο φορεμα Αφροδίτη. ΣΑ κολακεύει.

Του χαμογέλασα και τον φίλησα πεταχτά στο στόμα. Ευτυχώς που ο Αχιλλεας δεν είναι από αυτούς τους σπαστικους ζηλιάρηδες. Εκανε κίνηση να με σηκώσει και μας ανακοίνωσε ότι θα πάει πάνω στην τουαλέτα.

Όσο ο Αχιλλεας έλειπε έπινα γελούσα και μίλαγα με τα παιδιά. Γνώρισα και κάποιους καινούργιους και φάνηκαν πολυ καλά παιδιά.

Άρης: Εππππ μάγκες!

Ανδρέα: Αντε ρε μωρό μου ήρθες επιτέλους

Άρης: Χρόνια Πολλά μωρό μου!

Εννοείται ότι κάνουν πλάκα χαιρέτησε και τους υπόλοιπους και έκατσε στον καναπέ δίπλα μου.

Σταυρουλα: Ο δικός σου που είναι;

Μπυ ψηθηρισε. Ανασήκωσα τους ώμους και κοιτούσα αριστερά δεξιά.

Χρήστος: Ρε μαλακες θα σβήσουμε τούρτα;

Ανδρέας: Ναι ρε σε κανένα 10' οταν μαζευτούν και οι άλλοι οι μαλακες.

...

Παραπάνω από 10 λεπτά πέρασαν και ο Αχιλλεας ακόμα να έρθει οποτε αποφασίσαμε να τους ψάξουμε. Εγώ με τον Δημήτρη, ο Ανδρέας με την Σταυρουλα και ο Χρήστος μαζί με τον Άρη ενώ οι υπόλοιποι μας περίμεναν.