Κεφαλαιο 37

142 6 0
                                    

Aν μπορείτε βάλτε μου αστερακιι

Αχιλλεας

Αφροδιτη

Αχιλλέας: Για εσένα...

-Της λέω κοιτώντας την στα μάτια της.
Δεν θέλω να της δημιουργήσω τύψεις
οτι φταίει εκείνη αλλα θέλω να ξερει
τον λόγο. 

Δεν  μπορώ να το χωνέψω οτι
έκανε όλα αυτά για εμενα. Νιωθω
αμέτρητες  Ενοχές για οτι έπαθε αν δεν
ήμουν τόσο ξεροκέφαλη τίποτα δεν θα
Πάθαινε!

Αφροδίτη: Γιατι Αχιλλέα, γιατι; Δεν αξίζω.

-Λέω έτοιμη να κλάψω από τις ενοχές

ΤΙΙ; ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ; ΤΙ ΛΕΕΙ; Αξίζει
τα παντα! Είναι έξυπνη, όμορφη, έχει
ωραίο χαρακτήρα, όλα είναι τέλεια πάνω
της! Παρατηρώ οτι τρέχουν δάκρυα από τα
πανέμορφα ματια της και παίρνω λόγο
να μιλήσω

Αχιλλέας: Αφροδίτη! Δεν φταις εσυ σε
τίποτα! Εντάξει; Αξίζεις τα παντα, εισαι
η πιο όμορφη κοπέλα που εχω γνωρίσει
και δει. Μην αφήσεις κανέναν να σου
δημιουργήσει ανασφάλεια. Εμενα μου
αρέσεις όπως και να εισαι! Μην κλαις
εντάξει;

Τα λόγια του Αχιλλέα με έκαναν ελάχιστα
να νιώσω καλύτερα . Μόλις τελειώσει μου
σκουπίζει με τον αντίχειρα του τα δάκρυα .

Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και βλέπω το
όνομα «Ναταλια» ωχ μάλλον θα με ψάχνουν.

Αφροδίτη: πρέπει να φύγω με ψάχνει η Ναταλια
και λογικά ο πατέρας μου ο Άρης και ο Στεργος!
Γεια.

Λέω φεύγωντας από το δωμάτιο χωρίς να πω
τίποτα άλλο παραπάνω.


{2 μέρες μετα}

Ο Αχιλλέας πήρε εξιτήριο και ήρθε στο σχολειο εχθές. Κουτσαίνει λίγο αλλα είναι εντάξει πιστεύω. Δεν έχουμε μιλήσει πολύ μόνο τα τυπικά, νιωθω ακραία άβολα. Ήμαστε ήδη στην 5η ώρα, και έχουμε ιστορία. Την εργασία δεν την έχουμε κάνει, αλλα τα μπαλώσαμε οτι ο Αχιλλέας ήταν στο νοσοκομείο διότι έχει χαρτί γιατρού όποτε έχουμε χρόνο μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Αφού χτυπάει το κουδούνι βγαίνω εξω και περιμένω την ξαδέλφη της Σταυρούλας, την Καίτη, η Σταυρουλα είναι σπιτι με τον Αντρέα γιατι αυτός είναι άρρωστος  από οτι άκουσα.

Oh love?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin