Κεφαλαιο 33

145 8 0
                                    

(Εμ οχι δεν έγινε τίποτα απλά η Αφροδιτη βγήκε βιάστηκα εξω και έφυγε, απλώς βαριεμαι να το συνεχίσω είναι βλακίες το μετάνιωσα που το έγραψα το προηγούμενο κιολας)

Προσπαθώ να αποφύγω τον Αχιλλέα οσο πιο πολύ μπορώ αλλα δεν με αφήνει σε ησυχία με πλησιάζει συνεχώς αλλα φεύγω, γαμωτο ήμαστε και στην ίδια παρέα. Πραγματικά δεν τον αντέχω άλλο όλο φλυαρεί.

Το κουδούνι με σώζει από την πολυλογία του και οχι μόνο είναι η τελευταία ώρα! Και το πρόγραμμα έχει...ιστορία. Τέλεια. Οχι πλάκα κανω, απαίσια είναι. Σκούρα τα βλέπω τα πράγματα με την μαλακο που έχουμε

Μπαινω μέσα στην τάξη μου και κάθομαι κανονικά δίπλα στην Σταυρουλα η οποία δεν έχει μπει..Αχμ. Μάλιστα. Περίεργο αυτή παντα είναι ρολόι σε αυτό.

Η ώρα παίρνουμε που η καθηγήτρια έκανε το μάθημα της και εγώ το μυαλό μου το ειχα στο που σκατα είναι η Σταυρουλα

Καθηγήτρια: ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΕΚΕΙ ΠΙΣΩ!

Ακούω την καθηγήτρια να οριετε και κοιτάω πίσω μου να δω τι κάνουν αυτοί.

Αχιλλέας: Ορίστε; Τι έγινε πάλι;

Ρωτάει αδιάφορα ο Αχιλλέας. Και η καθηγήτρια φαίνεται λες και θα πετάξει από τα νευρα της. Την χάνουμε! Έχει κοκκινίσει!

Παίρνει μερικές βαθιές ανάσες και τους κοιτάει επίμονα

Καθηγήτρια: Που. Είναι. Τα. Βιβλία. Σας!;

Αχιλλέας: Κυρία τα ξέχασα.

Λέει απολογήθηκα και κάθεται καλύτερα στην θέση του.

Καθηγήτρια: Μπροστά με την Βασιλειαδου. ΤΩΡΑ!

Γουρλωσα τα μάτια μου και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά. Αποκλείεται κάποιος μου κάνει πλάκα. Σωστά;

Αχιλλέας: Μα κυρ-

Καθηγήτρια: ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ!

Βάρεσε το θρανίο του και χωρίς πολλά πολλά ήρθε δίπλα μου μουρμουρωντας. Καλα θα πάει αυτό. Μαζεύομαι και προσπαθώ να μην δώσω σημασία.

Η ώρα πλησιάζει στο τέλος της και όση ώρα προσπαθώ να αγνοήσω τον Αχιλλέα με την ακρη του ματιου μου παρατηρούσα οτι με κοίταζε συνεχώς.

Oh love?Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα