Κεφαλαιο 20

185 10 0
                                    

(‼️Λοιπόν...θα σας αλλάξω πάλι τα γαμημενα δεδομένα. Συγχωρήστε με αλλα δεν κολλάνε με το πως θέλω να κανω τα πράγματα να γίνουν. Απλά πείτε πως όλα ήταν κομπλέ και τώρα είναι Φεβρουάριος. Η Αφροδίτη απλά έχει γενέθλια τον Ιούνιο και οχι 8 Αυγούστου. Άρα προς το παρόν για να μην ξεχάσετε! 1. Όλοι πάνε 2αρα λυκείου 2. Είναι Φεβρουάριος και οχι Δεκέμβριος. 3. Με τον Γιώργο τα πήγαιναν οκει μέχρι τώρα στο περίπου‼️)

Πέρνει μια βαθιά ανάσα. Σηκώνετε γρήγορα. Πιάνει τα πλευρά μου και με σηκώνει καθιστή στο θρανίο πάνω. Είναι ακριβός μπροστά μου. Τα μπούτια μου είναι ανοιχτά και βρίσκετε ο Αχιλλέας. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή. Δεν ξέρω αν είναι το συνεσθημα του έρωτα ή το τι στο καλό κάνει.

Κοιταζόμαστε στα μάτια και φαίνεται σαν όνειρο. Η στιγμή, εγώ και ο Αχιλλέας μέσα στην τάξη μόνοι μας. Κάνει ένα βήμα πιο κοντα μου. Μου χαμογελαει ελαφρός. Ενώ εγώ εχω μείνει να τον κοιτάω σαν χαζή με ένα ουδέτερο ύφος. Το χέρι του πλησιάζει στπ πρόσωπο μου. Πιάνει μια τούφα από τα μαλλιά μου που βρίσκονται στο πρόσωπο μου και την βάζει πίσω από το αυτι μου. Ξεροκαταπίνω και περιμένω να δω τι θα κάνει.

Τα χείλη του αμέσως κολλάνε πάνω στο δικά μου. Και αμεσως απομακρύνεται. Μου ήρθε απότομο αλλα χωρίς καμία παραπάνω σκέψη με το χέρι μου πιανω τον σβέρκο του και τον τραβάω μπροστά. Τα χείλη μας πάλι κολλάνε μεταξύ τους αλλα με δίκη μου πρωτοβουλία. Τα χείλη του κινούνται σε συνδυασμό με τα δικά μου και τα χέρια του με τραβάνε ακόμη πιο κοντά του.. Τα χέρια του κατευθύνονται στην μέση μου και με «χαϊδεύει».

Ξαφνικά η πορτα ανοιγει και μπαίνει μέσα η Νικολ. Το ερώτημα είναι τι κάνει αυτή εδω. Δεν είναι αυτή η τάξη της. Απομακρύνομαι απότομα από τον Αχιλλέα. Το κορίτσι αυτό μας κοιταει ξαφνιασμένη. Η Νικολ κοιτάει εμάς ενώ εγώ και ο Αχιλλέας αυτήν. Τα χέρια μου κατευθύνονται στον σβέρκο μου και τον τρίβω αμήχανα ενώ ο Αχιλλέας φτιάχνει τα μαλλιά του.

Νικολ: Συγγνώμη παιδιά δεν ήθελα να διακόψω. Φεύγω εγώ...

Λέει κλείνοντας μάτι στον Αχιλλέα και κλείνει την πορτα γρήγορα. Τι ήταν αυτό τώρα; Γιατι του έκλεισε μάτι; Και γιατι ήρθε εδω. Το βλέμμα μου πέφτει πάνω στον Αχιλλέα ο οποίος με κοιταει. Παω να μιλήσω για αυτό που συνεβει. Ομως η πορτα ανοιγει και με διακόπτει.

Νικολ: Ααα ξέχασα. Παιδιά ήρθα επειδή σας ψάχνει ο διευθυντής θέλει να σας μιλήσει. Δυστυχώς σας χαλάω το οτι προσπαθούς-

Oh love?Where stories live. Discover now