Κεφαλαιο 42

160 3 3
                                    

Αφροδίτη: Σου αρέσω; Χαχαχα αυτό δεν συμβαίνει.

Λέει «γελώντας» και κουνάει το κεφάλι της.
Δεν την κοιτώ και ξεροκαταπίνω.

Αχιλλέας: Πως νομίζεις ότι νιώθω γαμω; Ε;

Λέω βαρώντας το τραπέζι με δύναμη.

Αφροδίτη: Το είχες πει ξεκάθαρα ότι με βλέπεις σαν μικρή σου αδελφή.

Λεει με ειρωνικό ύφος. Τι σκατα έπαθε; Ο Δημήτρης μου είπε ότι παίζει να με γουστάρει. (Delulu moment)

Κοιτάω κάτω και δεν θα συνεχίσω εγώ αυτήν την συζήτηση, δεν έπρεπε να της το πω καν

Αφροδίτη: Δηλαδή τι όντως σου αρέσω;

Ρωτάει me updown smile (πως ακατα λέγεται)

Αχιλλέας: Εσυ τι λες;

Παίρνει μια έκφραση ξάφνιασης (βάση με ανοιχτό στόμα yk) και κοιτάει από την αντίθετη πλευρά

ΑΝΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ ΕΚΕΙΝΗ;!

Αφροδίτη: Οκέι οκέι. Αυτό δεν το περίμενα.

Αχιλλεας: Γιατί το περίμενα εγώ;

Ρωτάω ειρωνικά σκουπίζοντας το μέτωπο μου.

Αχιλλεας: Εσυ;

Αφροδίτη: Εγώ τι;

Αχιλλέας: Ξέρω ότι είναι άβολο αλλά πρέπει να ξέρω. Και ξέρεις για πιο πράγμα μιλάω.

Αφροδίτης POV

Δεν έχω νιώσει πιο άβολα στην ζωή μου. Τι να του πω δηλαδή. Δεν περίμενα να γίνει έτσι όλο αυτό.

Κουνάω θετικά το κεφάλι μου, δαγκώνοντας το χείλος μου. Κοιτάω άλλου και ο θεός βοηθός.

Χαμογελάει και μου πιάνει το χέρι δειλά. Ο παλμός της καρδιάς μου ανεβαίνει απότομα.

Αχιλλέας: Όποτε πλέ- ή βασικά άστο η βροχή σταμάτησε έλα να παραγγείλουμε σούσι.

Λέει φεύγοντας για το σαλόνι. ΑΒΟΛΟ. Τι θα κάνουμε δηλαδή ολο το βράδυ. Τι ήθελα και τον νευρίασα.

Αλλά στην τελική έμαθα ότι του αρέσω. Του αρέσω όντως; Ή παίζει μαζί μου;
Τον ακολουθώ και κάθομαι στον καναπέ σιωπηλή. Εκείνος κάνει την παραγγελία κτλ

Oh love?Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα