GAME OF THE DEATH ☠️ || [Zhanyi] ✔️✔️

** 028 **

Chapter 28 ☠️

JANULYA'S POV :

සරස්... සරස්.... සරස්...

තියෙන අඩියක් පාසාම සරස් ගගා වේලිච්ච කොළ මගේ කකුලට පොඩි වෙවී යද්දි... ඒ තරම් හවස් නොවුනත් මහා මූසල ගුප්ත බවක් පිරිලා තිබුනු කනත්ත මැද්දෙන් මං ඉස්සරහට අඩි තිබ්බා... එක අතක මගේ නිවේන් එල්ලිලා එද්දි... යාන්තම් අවුරුද්දක් සම්පූර්ණ වුණු මගේ කෙල්ල ඇබිත්තම් අත්වලින් හරි අමාරුවෙන් මගේ බෙල්ලේ එල්ලිලා උන්නා... ශර්ට් එකේ උරහිස එහෙම්මම තෙමිලා ගිහින්... කිරිමස් පිරිලා තිබුනු කම්මුල් තවත් බෝල කරගෙන විදුරුමසෙන් මගේ මුලු උරහිසම හපාගෙන ඉන්න මගේ කෙල්ල... ම්ම්ම්... මගෙයි අභීගෙයි කෙල්ල... මෙතිනි නුශාරා...

පාලුවට ගිහින්.. කනත්තක් උනාම ඉතින් පාලුවට නොයා තියේවිද.. හීතල හුලං රැල්ලක් අපිව පිලිගන්න වගේ හමා ගෙන යද්දි.. ඒ පහසම අයදින ගමන් පොකුරු පිටින් පිපිලා තිබුනු අරලිය මලුත් හුළඟට ගතු කියන්න පටන් ගත්තා.. මිනිස්සු ආදරේ පාට රතු කියන්නේ මොන පදනමකටද මන්දා... සමහරවිට ගැහෙන හදවතත් රතු නිසා වෙන්නැති... ඒත්... ඒ හදවතම නැවතුනු දවසට... තවදුරටත් රතු පාට වලංගු නොවෙනවා වෙන්න ඇති... ඒකනේ.
හැමදාමත් සොහොන් කොතක් ලඟ තනි රකින්න අරලිය මලක් විතරක්ම ඉතුරු උනේ... දේදුන්නෙවත් නැති පාට.. අරලිය මල් කාගෙන් හොරකම් කරගත්තද මන්දා...

එහෙම්මම මං පිටිපස්ස හැරිලා බැලුවා... පේන මානෙක කවුරුත්ම නෑ... ආයෙමත් මං හිමීට ඉස්සරහට අඩි තියන ගමන් මගේ කොල්ලගේ අතේ තිබුනු සුදු කැමීලියා මල් පොකුර දිහාවට ඇස් අරන් ගියා...