Innocent Mistakes (High School Romance Series #5)

Kabanata 19

I went to our classroom when I still couldn't find him. I need to relax and get some strength because slowly I can now feel again what I felt last night.

Nahihirapan na nga akong pumunta sa classroom pero nakaya ko pa rin. Kinaya ko. Pero pagdating ko ay saktong pag upo ko sa upuan ko ay nawalan na din ako ng lakas.

I lean on my armchair and try to relax, but I still can't feel better. I rubbed my chest, but I still can't feel better.

Ramdam ko na ang pagkataranta ng mga kaibigan ko. Hindi ko alam kung sila lang ba dito o may mga kasama kami. Hindi ko na natingnan kanina dahil sa ang nasa isip ko lang naman ay ang makaupo.

Pero kami lang yata ang nandito dahil narinig ko ang pagtugtog ng graduation song galing sa covered court. May practice pala ngayon. Paniguradong nandoon ang mga kaklase ko.

Narinig kong nagmamadaling umalis si Ashanta para daw manghingi ng mainit na tubig sa canteen kaya si Aubrielle na lamang ang naririnig kong nag-pa-panic ngayon.

"Tatawagan ko na si Gavin. Hindi na ito mabuti, Betane," taranta niyang sabi na agad ko namang pinigilan.

"No, Aubrielle, please," hirap na hirap na akong magsalita pero nakaya ko pa rin. Iyon na lang din yata ang kaya kong sabihin dahil nang marinig kong tinawagan nga ni Aubrielle si Kuya ay unti-unting naglaho ang boses niya. Unti-unting nawala ang pagtugtog ng graduation song.

Nang nagkaroon ako ng malay ulit ay may mga maliliit na boses akong naririnig. Tawanan, sigawan, at paghihirap na boses. Hindi ko lang masyadong marinig kung ano ba ang sinasabi.

Slowly, I open my eyes and even when I cannot see properly, it's blurry, I can still see in a slight visibility that there was a group of students harming one student.

I can hear how the student whimpers in so much pain.

"Aubrielle," I tried to call my friend, but no voice came out from my mouth.

It was Aubrielle. They are hurting my friend.

I tried my best to lift my head, but I couldn't. I am so weak that even lifting my head is too hard for me.

Naramdaman ko na lang ang pagbagsak ko sa sahig at ang pagsipa ng malakas sa likuran ko, sa gilid ko, at sa tiyan ko.

Pilit kong prinotektahan ang tiyan ko gamit ang kamay ko pero hindi ko magawa. Hindi ko mapoprotektahan ang tiyan ko.

A tear dropped by my eyes when I felt a hot liquid coming from me. When I try to touch the floor, I can feel how sticky it is.

No, not my baby, please. Ayaw kong mawala ang baby ko.

Nang maramdaman ko ang mainit na kamay na humawak din sa kamay ko ay tumulo na ang luha sa mga mata ko.

What just happened? I can't understand what is really happening. Why Aubrielle? Why my friend? How about my baby?

Dahan-dahang binuksan ko ang mga mata ko nang marinig ang usapan sa aking paligid. Hindi ko pa klaro ang mga boses pero nang tuluyan ko nang maibuka ang mga mata ay unti-unting naging klaro sa akin ang mga boses kasabay ng pagkakita ko ng mga tao sa aking paligid.

"I am sorry to inform you...but unfortunately, your daughter lost her child."

"What?!" I heard my mother's shocked reaction.

Even my father and my brother. They looked at me and found out that I was awake. They rush to me after.

They kept on asking me, but my mind went blank. I can no longer hear them. What the doctor said was not the one I am expecting when I wake up.