Need For Speed

part 29

لطفا قبل از خوندن ووت بدید و کامنت یادتون نره
کیوتی ها.

خیلی سریع ۲ هفته از اعلام نتایج مسابقه و شروع کلاس های ژان گذشت. بیشتر وقتش صرف کلاس رفتن و تمریناتش میشد، ولی خب تنهایی و غربت خیلی اذیتش میکرد.

درسته ژان به تنهایی عادت داشت ولی هیچوقت بدون جکسون و لی نبود و حالا اینکه از مهربونی های لی و شیطنت های جکسون محروم بود، خیلی اذیتش میکرد‌.

با خستگی از سرجاش بلند شد و تلفن رو برداشت تا برای خودش پیتزا سفارش بده. از شدت خستگی و گرسنگی درحال تلف شدن بود و واقعا حوصله نداشت چیزی برای خوردن آماده کنه‌.

با تمام وجود دلش میخواست الان لی یا جکسون اینجا بودن و کمی لوسش میکردن. اهی از ته دل کشید و روی مبل ولو شد. چشماشو بست تا کمی استراحت کنه که زنگ واحدش به صدا در اومد.

گیج چشم هاش رو باز کرد و نگاهی انداخت. هنوز ۱۰ دقیقه نشده بود که سفارش پیتزا داده بود، به این زودی رسیده بود؟ از سرجاش بلند شد و در رو باز کرد، ولی قبل از اینکه پشت در رو ببینه، رفت تا کیف پولش رو بیاره.

با صدایی که به گوش پیک برسه گفت:

+ لطفا چند لحظه صبر کنید تا پولتون رو بیارم

ولی با پیچیدن صدای متفاوت و آشنایی توی گوشش سرجاش خشک شد.

× عه پیتزا سفارش دادی؟ اخجون نمیدونی چقدر گرسنه ام بود

با چشم هایی گرد و دهنی باز به سمت در برگشت و به فرد پشت در خیره شد. چهره خندون و اون چشمایی که برق شیطنت توشون همیشگی بود، باعث شد نفس توی سینه اش حبس بشه.

جکسون اینجا چیکار میکرد؟ انقدر شوکه شده بود که هیچ کلمه ای برای گفتن پیدا نمیکرد.

جکسون: اوووو دهنتو ببند پاره شد...جن که ندیدی....گرچه حق داری، جذابیت من به قدری زیاد و خیره کننده اس که زبون آدم رو بند میاره

قبل از اینکه ژان از شوک حضور جکسون دربیاد، صدای معترض و غرغروی لی توی گوشش پیچید.

لی: جکسون فاکینگ وانگ.....براچی همه چمدونارو گذاشتی رو دوش من؟ عوضی مگه من نوکرتم؟

چشم های ژان دیگه نمیتونست از اون گرد تر بشه. لی و جکسون اینجا بودن؟ توی خونه اش؟ اونم توی ایتالیا؟ جکسون با دیدن چشم های ژان، با آرنج ضربه ای به لی که تازه کنارش رسیده بود، زد.

جکسون: میگم لی گه تاحالا چشم های ژان رو انقدر درشت دیدی؟

لی سرش رو بالا آورد و به ژان نگاه کرد.

لی: مرتیکه بهت گفتم از قبل بهش بگیم....سکته اش دادی

جکسون: چی؟ سکته؟