Bambaşka şekillerde kesişebilirdi yolları...
O çok bilindik dönemeçten dönünce kitapları yere düşebilir, toplamaya çalışırken kafaları tokuşabilirdi.
Arkadaşları vesilesiyle kendilerini sürpriz bir görüşmenin ortasında bulabilir, hayatlarında aşka y...
Bölüm neredeyse her satırda ismini gördüğüm @okuyoruzabi8 kardeşime ithaftır 💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm on iki -bir ileri beş geri ama yemin ederim hep seni, tek seni-
Gerçek olma ihtimalinden tırnaklarımı kemirmek isteyecek kadar çekindiğim faraziyelerin bahsini açmak gururumu yerle yeksan etse de; manasız bir umutla gözlerimi ve kulaklarımı kapatmayıp geçtiğimiz akşam Cerir'e açıkça sormuştum. Güzelleşmiş olmam mı onu böyle pamuk gibi bir adama çevirmişti? Uzun cevaplar vermemişti ama o an için beni kendisine inandırabilmiş ve pek tabi aramızda duran uçurumlardan birini kaldırmıştı. İkinci tahminim gecikmemişti bu yüzden, yine eveleyip gevelemeden aklımdaki netliğiyle sarfetmiştim. Kalbim aynı durumda değildi; bulanıktı, burnunun ucunu bile göremiyordu ama aklımla kalbimi bastırmıştım. 'Başka bir kadın var...'
Kızmış, kısmi isyanla sitemini gözlerimin içine baka baka ispatlamıştı. Hiçbir kadına bakmadım derken o kadar kendisinden emin ve istikrarlıydı ki, inanmıştım. İnanmayıp ne yapacaktım? En başından beri reddini duymayı beklemiyor muydum zaten? Ona meyleden kalbim bunun için can atmıyor muydu?
Şimdiyse o kalbin sesi soluğu çıkmıyordu, köşesine çekilmiş her olasılığı değerlendiriyor ama sonunda yenilgiyle biraz daha yerine siniyordu. Soruyordum kalbime, iyi mi olmuştu böyle? Kararlılığını muhafaza edemeyip gün be gün bir adamın karşısında buzlarını eritmişti. O adam karısını az önce evden ayrılan kadın karşısında suspus etmişti.
Evli olduğunu tek bir insan evladına dahi söylememesi yokluğumda beni ve nikah bağımızı hiç umursamadığının en bariz göstergesiydi. Bu kadarı bile benim için çok sarsıcıydı fakat yabancı bir kadının onun ev düzenini biliyor oluşu; gönül bahçemi kül eden önü alınamamış bir ateşleme oldu. Cerir bana hiç elini kaldırmamıştı ama yemin ederim Cerir beni çok kez dövmekten beter etmişti. Şimdi yaşattığı ise belki de dört yıl geride bırakılmamdan dahi fenaydı.
Ne düşüneceğimi kestirememenin eziyetiyle kendimi yiyip bitirirken yardım almaya karar vererek evliliğimin tüm detaylarından haberdar olan dostlarıma ulaştım. Hasibe solmuş sesimden bir şeyler olduğunu anlayınca işini gücünü bırakarak Beyza'nın evine koştu. Bana dönüş yapmalarını elimde çevirip durduğum telefon ile bekledim. Çok geçmeden aradıklarında yaşananları hiçbir detayı atlamadan olduğu gibi aktardım. İlk tepki Beyza'dan geldi. "Şerefsiz! Besbelli karıyı eve almış!"
"Anlamadan dinlemeden adamın günahını almayın."
"Ya Hasibe sen masallar diyarında falan mı yaşıyorsun? Ne bu iyimserlik! Pışş pışş!" Sıla'yı salladığını anladığımda sürekli artış gösteren kederime rağmen gülümsedim. Cennet kokulumu öyle özlemiştim ki; yanımda olsa burnumu bağrına gömer, teskin olana dek çekmezdim.
