Ik wil alleen jou// Mabbie

~Deel 18~

(IN DIT HOOFDSTUK KOMT SH VOOR!!)
Pov Robbie
WAT ZIJN JULLIE AAN HET DOEN!. Ohnee...
Ik schrik wakker en ga recht op zitten, gelukkif het was maar een droom. Matthy beweegt achter me, shit heb ik hem nou wakker gemaakt. Ik draai me om en zie dat hij nog slaapt, gelukkig maar. Ik loop naar de keuken om een glaasje water te nemen, want ik zweet als een malle. Altijd weer die dromen, daar word je toch gek van. Ik voel me zo vies dat ik maar ga douche.

Ik loop naar boven en zie Raoul ineens voor me staan. "Weet jij misschien waar Matt is?" Vraagt Raoul. "Ja die is beneden op de bank aan het slapen". "Oh dan pak ik het zelf wel, bedankt" en hij loopt naar beneden. Hmh raar. Ik open de badkamer deur en doe hem vervolgens weer op slot, ik doe de douche aan en doe me kleren uit. De douche is aan het stromen en ik stap der onder, ik doe de douche weer warmer en warmer. Oh wat hou ik van een warme douche. En weer vallen me ogen op me scheermesje, ga ik het doen? Ja ik doe het, Matt gaat me waarschijnlijk toch niet checken. Want hij weet genees dat ik aan het douche ben want hij slaapt natuurlijk. Ik pak het mesje en ga der mee over me armen, het prikt zoals altijd. Maar alsnog voelt het fijn.

Ik heb ondertussen een paar flinke sneeën gemaakt op me linker arm, dus nu door naar de andere. Het mesje gaat nu over me rechter arm, ik word een beetje duizelig maar ik negeer het. Waarschijnlijk komt dat gewoon omdat ik bijna niks heb gegeten, dus ik ga gewoon rustig verder. Een paar minuten later zitten me armen helemaal onder het bloed. De duizeligheid is nu veel erger dan net, ik kan haast niet staan. Op een gegeven moment word ik ook licht in me hoofd. Ik kan niet meer normaal staan en voor ik het weet, lig ik op de grond...

Pov Raoul
"Ja die is gewoon op de bank aan het slapen". "Oh dan pak ik het zelf wel, bedankt." Ik loop zachtjes naar beneden en zie Matthy slapen, ik doe de woonkamer deur dicht en loop naar de keuken. Ik pak wat lekkers en een glaasje cola, ik hoor ineens een harde knal van bovenaf komen. Huh wat is dat dan, opeens hoor ik voetstappen op de trap en zie Milo en Koen tevoorschijn komen. "Weten jullie wat dat was?" Roepen ze. En ze lopen de woonkamer in. "SSSTT, Matt slaapt" zeg ik. "Ben al wakker". "Oh". "Maar wat was dat geluid?" Iedereen keek vragend naar elkaar. "Ohnee" zegt Matt ineens. We draaien onze gezichten naar hem toe. "Wat is der?" Vraag ik. "ROBBIE!" Voor ik het weet rent Matthy naar boven. Wij rennen achter hem aan. "Nee blijven jullie maar hier, ik roep jullie wel als ik jullie hulp nodig heb".

We knikken en gaan terug. "Wat zou der aan de hand zijn?" Vraagt Milo. "Ik weet het niet" zegt Koen. Ik zit een beetje voor me uit te staren niet te weten wat ik moet zeggen. "Roel?" Ik schrik op. "Oh uh ja?" Vraag ik. "Gaat het wel?" Vragen Milo en Koen. "Ja hoor". "Roel we zien dat het niet gaat, wat is der aan de hand" zegt Koen. En opnieuw ben ik stil. "Het is Robbie hè?" Zegt Milo. "Oke ja het is Rob, ik bedoel. Hijs toch me beste maatje, en Matt heeft nog niks gezegd" zeg ik. "Hey Maatje het komt goed" zegt Koen. En hij geeft een lange knuffel, Milo komt der even later ook bij om te knuffelen.

Het is 5 min later en begin me steeds meer zorgen te maken, maar ik ga pas naar boven als Matt zegt dat alles Oke is, en of ik moet helpen. Het enige wat ik nu nog wil is Robbie zien, vroeger had hij natuurlijk vet veel problemen. En nu dit, ik maak me zorgen om hem. Want ik zag al aan hem dat het de laatste tijd niet zo goed met hem ging. Maar nu weet ik het zeker. Het gaat gaat echt niet goed met hem...

Pov Milo
Koen en ik zaten rustig een potje FIFA te spelen, tot we ineens een harde knal hoorde. Koen en ik keken elkaar schokkend aan. "Zullen we ff beneden kijk?" Stelt Koen voor. "Strak plan". Het geluid klonk op de verdieping, of misschien heb ik het wel fout. We lopen naar beneden en doen de deur open. "Weten jullie wat dat was?" Roepen Koen en ik. "SSTTT, Matt ligt te slapen" horen we Roel uit de keuken zeggen. "Ben al wakker" zegt Matt. "Ik werd der wakker van". "Dus jullie hebben het ook gehoord?" Vraag ik. "Ja" zegt Roel. "Kwam dat hier vandaan?" Vroeg Koen. "Nee" zegt Roel. Het blijft een tijdje stil. "Ohnee..." hoor ik Matt zeggen. "Wat is der?" Vraagt Roel. "ROBBIE!" En voor we het weten rent hij naar boven. We rennen maar achter hem aan. "Nee, blijven jullie maar beneden. Ik roep jullie wel als jullie iets moeten doen"'zegt Matt. We knikken en lopen de gang uit en gaan zitten onze bank.

Het is muisstil in de woonkamer, we hebben nog steeds niks van Matt gehoord. Dus misschien gaat het wel goed, Koen en ik zien Raoul een beetje voor hem uit staren. "Roel?" Zeg ik. Hij schrikt op en zegt "oh uh ja?" "Gaat het wel?" Vragen Koen en ik tegelijk. "Ja hoor"'antwoord hij. "Roel we zien aan je dat het niet gaat, wat is der aan de hand" vraagt Koen. En opnieuw is het muisstil. "Het is Robbie hè?" Vraag ik. "Oke ja het is Rob, ik bedoel. Hijs toch wel me beste maatje, en Matt heeft nog niks laten weten" zegt hij. "Hey maatje, het komt wel goed" en Koen geeft hem een knuffel, paar seconden later kom ik der ook bij zitten en geef hun ook een knuffel. Niet lang Daarna horen we voetstappen op de trap.

We kijken elkaar nerveus aan, laten we hopen op iets goeds. De woonkamer deur word met een zwaai open staan, en we zien Matthy in de deuropening staan. "Ambulance nu meteen" zegt Matt. En rent snel weer naar boven. Ohnee...

1072 Woorden.
Sorry Sorry Sorry voor weinig post, in de vakantie was ik heel druk waardoor ik niet kon schrijven. Ik beloof meer te schrijven!!