Ik wil alleen jou// Mabbie

~Deel 3~

Pov Matthy
Ik zit rustig met Rob te praten over welke niveau we gedaan hadden op de middelbare. Eigenlijk gewoon vragen stellen die je aan elke nieuwe vriend vraagt. Opeens verbreekt Raoul onze gesprek, "Robbie moet ik je kamer laten zien?" Vraagt Raoul. "Ja lijkt me wel fijn" lacht Robbie. De rest hoorde het ook en begonnen ook te lachen, z'n Brabantse accent hoor je echt heel goed. Robbie staat op en loopt met Raoul naar z'n kamer. Koen komt naast me zitten en zegt" leuke jongen is het wel hè". "Ja een hele aardige jongen is Rob" zeg ik.  Hij voelt nu al als een hele goede vriend voor me, ook al kennen we elkaar net. Raoul en Robbie komen weer naar bedenen, dan vraagt Raoul "wat zullen we eten?" "Huh nu al avond eten?" Zeg ik verwart."uh ja het is 18:00l" antwoord Raoul. Ik kijk op me horloge en der staat inderdaad dat het 18:00 is. "Nou doe maar ff lekker een pizza bestellen" zegt Milo. Iedereen is het er mee eens, Raoul vraagt welke pizza we willen. "Pizza Hawaï" zegt Milo. "Salami" zeg ik." Pizza mozzarella" antwoord Koen. "En jij Rob?" Vraagt Raoul. Geen antwoord,"Rob?". "Oh uh ja wat is er Roel?". "Gaat het wel?" Vraagt Raoul. "Ja hoor" antwoord Rob. "Oke dan, welke pizza wil je?" Vraagt Raoul nog een x. "U-Uhm die maar Kaas pizza" zegt Robbie. "Isgoed" antwoord Raoul.

                              ~TIJDSKIP~
Pov Raoul
Het is ondertussen 19:00. En de pizza's zijn der nog steeds niet. "Zal ik ff bellen waar het eten blijft?" Vraag ik aan de jongens. "Ja goed idee" antwoord Koen. Ik voer de telefoonnummer in van de pizzeria. "Hallo u spreekt met pizzeria La Fontanella, waar kan ik u mee helpen?". "Hallo meneer, ik heb zojuist een uur geleden een bestelling bij u gedaan. Maar de bezorger is er nog steeds niet". "Oh sorry meneer ik ga voor u kijken waar ze is, ogenblikje aub" "Isgoed meneer rustig aan!" Antwoord ik. " ze is der over 4 minuten meneer". "Oke isgoed dank u wel meneer!" "Geen probleem, en eetsmakelijk alvast!" "Dank u wel!" Ik hang op en krijg vragende blikken op me gegooid. "Wat is der?" Vraag ik. "Hoe lang duurt het nog?" Vraagt Milo. "Nog 4 minuten" antwoord ik. "Ahh mooi, want ik ga van de honger" zegt Matthy. Robbie staat op en loopt naar de keuken, hij vraagt aan ons. "Wat willen jullie vanavond bij het eten jongens?" Vraagt hij. "Nee ik doe het wel Rob, ga jij maar lekker zitten" zeg ik. "Nee hoor ik doe het wel" antwoord hij. " doe dan maar een biertje als het mag" "ja tuurlijk meneer de graaf" zegt Robbie lachend. "Doe voor ons ook maar" zeggen de rest. Rob sterkte z'n duim omhoog.

Pov Robbie
Ik ben 4 biertjes aan het pakken voor de boys. Ik hoef niet. Bij het eten neem ik altijd water, ik kreeg niet anders dan water vroeger. Ik bracht de biertjes naar de jongens. "Dankjewel Rob" zeggen ze. "Geen probleem maatjes" zeg ik. Ik dacht echt dat ik het eng zou vinden om met hun te praten, maar het gaat wel lekker zo. Vooral als ik met Matthy praat geeft het me een veilig gevoel. Raoul ook natuurlijk. De bezorger was er , Raoul liep naar de deur om te betalen. Ik liep mee om alvast de pizza's op tafel te zetten. "Oehh lekker" zegt Milo. " ja jij vind dat wel lekker hè dikke" zegt Koen. Ik moet klein beetje lachen. Ik weet dat Milo het niet boeit als der zo'n opmerking gemaakt word over hem. Want hij doet het zelf ook. " hè niet lachen jij kleine Brabander" zegt Milo. Waardoor ik nog harder moet lachen. "Nou geef me me pizza, ik heb honger!" Zegt Milo plagend. "Hier" zeg ik lachend. Iedereen heeft z'n pizza al op, maar ik niet. Ik heb geen honger meer. Maar ik wil niet dat ze nu al zorgen gaan maken om me, het is dat Raoul het weet. Voor de rest niemand, maar ik doe me best om te eten. Ik heb namelijk een eetstoornis. Ik vind mezelf ook veel te dik, daarom loop ik elke avond zo lang. Maar goed ik probeer verder te eten, ik heb nog 2 stukken pizza over. De laatste krijg ik niet op. "Lekker gegeten jongens?" Vraagt Raoul. "Heerlijk!" Zeggen we met z'n alle. Het is 00:50 en ben dood op. "Boys ik ga naar bed" zeg ik, "isgoed rob,welterusten!" Zeggen de boys. "Truste!". Ik loop de trap op naar boven en loop naar me kamer, ik ga nog ff m'n koffer uitpakken. Ik doe al me kleren in de kast, en die me tandenborstel enzo in de badkamer. Ik heb alles op orde gelegd en pak me pyjama, ik ga op bed liggen en probeer te slapen. Maar het lukt niet, alle negatieve gedachtes blijven me achtervolgen. Robbie je moest die pizza niet eten, nu word je nog dikker. De jongens mogen je sws niet, niemand mag je. Je bent niks waard. Ik kan gewoon niet slapen, ik voel me ineens heel misselijk. Ik ga op me linkerzijde liggen, omdat ze zeggen dat helpt. Nou ik had het beter niet kunnen doen, ik ren naar de wc en moet overgeven. Waarom ik...?

Pov: Matthy
"Boys ik ga naar bed" zegt Robbie. "Isgoed Rob,welterusten!" Zeggen we."Truste" zegt hij terug en loop naar boven. "Yo boys ik ga ook slapen man." Zegt Koen."ja ik ook" zegt Milo. "Ik ook ben dood op" zegt Raoul. "Isgoed jongens welterusten!" Zeg ik. "Truste!" Zeggen ze, en ze lopen naar boven. Ik vind het een goede keuze dat Robbie deel heeft genomen aan de groep, hij heeft de zelfde humor als ons dus dan is het ook gewoon leuker. Hij hoort er nu al bij, als Raoul en Robbie elkaar niet kende. Hadden we waarschijnlijk Robbie nooit leren kennen, ben Raoul daar wel dankbaar voor eigenlijk. Ik word ineens uit me gedachtes gehaald van een deur die keihard open ging, ik schrik op en hoor later de wc deur open gaan. Ik hoor opeens iemand overgeven, ik een der naartoe en kijk wie het is. Het is Robbie. Arme jonge toch. Ik kom gehurkt naast hem zitten, ik zie hem opkijken en hij geeft een uitstraling van bangheid. Ik wrijf over z'n rug en zeg "het is al goed rob, gooi het er maar uit". Ik zie tranen in z'n ogen en veeg het weg. Het is 5 min later en hij hoeft niet meer over te geven. "Alles oké maatje?" Vraag ik bezorgt. "J-ja h-hoor." Zeg hij stotterend. "Moet ik met je mee naar boven?" Vraag ik. ""G-graag" zegt hij. Ik spoel de wc door, dan wilt rob opstaan. Maar hij zakt zo door z'n benen, ik vang hem op en ondersteun hem. We lopen naar boven, Robbie z'n linkerarm heb ik om me nek gedaan zodat hij op me kan steunen. We zijn boven en Robbie gaat gelijk in z'n bed liggen."wil je ff wat te drinken?" Vraag ik. "J-ja d-doe m-maar" zegt hij. "Wil je der ook nog een paracetamol bij?" "D-doe d-die o-ook m-maar". Ik loop naar z'n badkamer en pak 2 paracetamols en doe wat water in een glas die daar staat. Ik loop terug en geef hem die 2 paracetamollen en het water. Hij neemt het in en hij zegt "m-matt.." "ja maatje" "h-hoe kan ik j-je bedanken?" Vraagt hij. "Je hoeft me niet te bedanken, daar zijn maatjes voor toch?". Ik zie een kleine glimlach op zijn gezicht komen, en krijg der zelf ook 1 op me gezicht. "Ik ga slapen ja maatje?" Zeg ik. "Hmh" zegt hij. Ik zie hem angstig kijken. "Of moet ik bij jou liggen?" Vraag ik. Hij knikt klein. Ik kom bij hem liggen en geen 10 minuten later hoor ik hem slapen. Wat is hij toch schattig...

1332 woorden. Een langere deel dan de andere 2 delen! Ik vind het schrijven echt leuk! Nieuwe hobby der bij 🤭 is ook een afleiding voor mij.