Ik wil alleen jou// Mabbie

~Deel 17~

Pov Koen
Het is 11:10 en Matt en Rob zijn nog steeds niet wakker, oh wacht. Ineens horen we een gelach, Milo Raoul en ik kijken elkaar aan en beginnen ook te lachen. We besluit bij hen te kijken, dus we staan op en lopen naar boven. We doen Robbie zijn slaapkamer deur open, we stappen naar binnen en we zien dat Matthy Robbie aan het kietelen is. "AHHH MATT STOPPPP". "Nee ik ga lekker door". En we beginnen te lachen. "Ik ga helpen!" Roept Milo. "Ohnee daar komt die kale" zegt Robbie. "Wat zei jij?, Matt ga is aan de kant" zegt Milo. Matthy stapt opzij en Milo begint Robbie ook te kietelen. "AHH NEE MILO KAPPEN IK KAN DER NIET TEGEN" "hahahah dat maakt mij niet uit, je moet ff een lesje leren". En Milo begint nog meer te kietelen. "MATT HELP" zegt Robbie. En Matthy duwt Milo aan de kant en nu begint Matthy Milo te kietelen. Raoul en ik komen niet meer bij van het lachen. "Kom Matt dan pakken we hem allebei" zeg Robbie. "Ja goed idee" zegt Matt. "Oh nee" zegt Milo. En ze beginnen hem te kietelen. "HAHAHAH OKE SORRY SORRY"'zegt Milo. En Matt en Rob stoppen met kietelen. Raoul en ik zijn weer bijgekomen van het lachen. "Zullen we eten?" Vraagt Raoul. "OEHH LEKKER" Roept Robbie. En opnieuw beginnen we weer allemaal te lachen. Wat een gek is hij ook.

Pov Robbie
Na het dollen met Milo en Matthy lopen we naar beneden om te eten. Ik heb eigenlijk helemaal geen honger, maar ik wil niet dat Matt zich zorgen gaat maken. Dus eet ik maar gewoon 2 bolletjes, ik loop naar de keuken om eten te maken voor mij en matt. Ik geef Matt zijn eten. "Dankjewel lief"'zegt hij. "Geen probleem schat" en ik loop weer terug om een bakkie koffie te maken voor hem. Ik zet zijn kopje op de salontafel naast hem en loop terug naar de keuken om me eigen eten te maken, Raoul komt de keuken ingelopen. "Heyy maatje" zegt Roel. "Heeyy Roel" "ik ben trots op je" "hoezo?" "Dat je weer wat durft te eten." Zegt Roel. "Oh uh ja, ja dat klopt". En hij geeft me een knuffel, ik knuffel hem uiteraard terug. Natuurlijk heb ik geen trek, maar ze moeten niet weer zoveel zorgen om me maken. Ik bedoel, ze hebben echt wel meer te doen dan alleen maar zorgen om me maken. Ik ben klaar met me bolletjes klaar maken en loop met me bord en een bakkie koffie in me handen naar de bank, ik zet me bord op de bankleuning en me koffie zet ik op het zelfde salon tafeltje als Matt. Ik ga naast Matt zitten en geef hem een knuffel. "Ik ben trots op je Rob" zegt Matt. Ik kijk hem vragend aan. "Hoe bedoel je?". "Nou ik zie dat je nog steeds zo misselijk ben". "Hoe zie je dat dan?". "Je ziet blijk wit". Hij heeft wel gelijk. "Maar waarom ben je dan trots?". "Dat je durft te eten". "Ik doe het voor jou Matt". "Rob dat hoeft niet, als je misselijk bent hoef je niet te eten". Ik kijk hem aan en geef hem een stevige knuffel, hij knuffelt me terug. "Zullen we eten?"'vraagt Matt. Ik knik, ik pak me bordje en zit te twijfelen. Matthy legt zijn hand op me been. "Het komt goed schat, als je niet meer hoeft laat je het staan". Ik knik en neem een hap, ik kijk naar Matthy en Matthy kijkt mij trots aan en neemt zelf ook een hapje van zijn eten. Ik heb me tweede bolletje laten staan, want die kon der echt niet meer bij. Ik kruip tegen Matthy aan. "Wacht even" zegt hij. "Oke?". Matthy gaat op de bank liggen en als hij goed ligt tikt hij op het stukje waar nog plek is. Nu snap ik de hint, ik loop naar hem toe en ga naast hem liggen. Hij kruipt tegen me aan en doet zijn armen om me heen, en zo vallen we weer in slaap.

Pov Raoul
Ik ben op me kamer bezig met editen, ik ben mega trots op Rob. Dat hij weer durft te eten, ik begin honger te krijgen alleen heb ik geen zin om naar beneden te lopen. Want heb ineens hele erge pijn in me enkele, waar het vandaan komt geen idee. Dus ik besluit me telefoon te pakken en Matthy te appen.
—————————————————————-
Raoul de graaf
Yo Matt,Ik heb wat trek maar heb ineens hele erge pijn in me enkels, met lopen doet het vooral pijn. Zou jij misschien wat lekkers willen brengen?
—————————————————————
Gek, meestal reageert hij snel. Ik laat het nog wel voor wat het is. Het is nu een half uur later en hij heeft nog steeds niet gereageerd, gek. Ik sta voorzichtig op en loop voorzichtig naar beneden, ik zie dat de deur dicht is. Ik doe de deur open en zie dat Rob en Matt liggen te slapen, wat zijn ze toch schattig samen. Ik loop zachtjes de keuken in en pak wat lekkers. Ik maak nog snel een foto van die 2 en loop naar boven, ik stuur de foto's door naar Matt en Rob. Ik hoop dat ze altijd bij elkaar blijven.

Pov Robbie
"Mama?" Roep ik. "Ja?", "waar ben je?". "In de keuken lieverd". Ik loop naar de keuken en zie dat me moeder eten aan het maken is, ik loop naar der toe om te vertellen dat ik op jongens val. "Uhm mam..". "Ja lieverd". "Ik moet je wat vertellen". Ze legt der kook spullen neer. "Heeft je vader weer wat gedaan?". Vraagt ze voorzichtig, ja tuurlijk heeft hij het gedaan. Maar dat is niet wat ik nu wilde vertellen. "Nee mam, der is iets anders". Ze kijkt me zorgelijk aan. "Wat dan?". "I-ik denk dat ik op jongen val inplaats op meiden." Zeg ik."ach jongen kom hier". En ze geeft me een knuffel. "Ik ben trots op je lieverd, dat je het durft te vertellen.". "Dankje mam."'en ik knuffel der terug. "WAT ZIJN JULLIE AAN HET DOEN". Ohnee.....

1029 Woorden.