Ik wil alleen jou// Mabbie

~ deel 4~

Pov Robbie
Mama?! Mam?! Waar ben je? Vraag ik. Geen reactie. MAMA?! Nog steeds geen reactie. Ik loop naar de slaapkamer van m'n ouders en zie de deur op een kiertje staan. Ik hoor gehuil, gehuil van... van... ME MOEDER. Ik doe die deur open en zie me vader me moeder keihard slaan met een riem, ik sta verstijfd voor de deur te kijken hoe hij haar slaat. ROBBIE MAAK DAT JE WEG KOMT! Hoor ik haar schreeuwen, maar voor ik al weg kon rennen. Stond me vader voor me neus. Ja hoor, die heeft weer aan de drugs gezeten. P-papa doe o-ons niks a-alsjeblieft.. vraag ik zo voorzichtig mogelijk. "HOU JE BEK KLEINE RAT DAT JE DER BENT!" Roept me vader. Ik doe me ogen dicht omdat ik weet wat der gaat gebeuren. En ja hoor, daar zijn de klappen weer... ik ben bang... bang dat hij me moeder nog meer pijn gaat doen. Liever bij mij, dan bij m'n moeder. De klappen komen weer hard aan en moet me weer proberen in te houden. "HOU DAAR MEE OP!" Hoor ik me moeder zeggen. "Mam het is al goed.." ze kijkt me verwart aan. "Hoe bedoel je?" "Dit heeft ie vaker gedaan..." " HOE DURF JE DAT TE ZEGGEN, JE ZOU HET VOOR JE HOUDEN." Zegt me vader boos. "S-sorry papa..." "NOEM ME GEEN PAPA MEER!!" "Sorry v-vader.." en hij begint weer met slaan. " AHHHH" hoor ik ineens. Ik kijk op zie me moeder vol op me vaders rug springen en probeert de riem af te pakken. "bel snel de politie!" Zegt ze. " ik pak de telefoon en bel 112. "Wat is uw noodgeval?" " m-mijn vader heeft weer d-drugs gebruikt en is helemaal d-doorgeslagen.." "wat is uw adres meneer?" "*******" antwoord ik. "We sturen nu agenten uw kant op." Ik hang op en ren weer terug naar de slaapkamer van me ouders. Ik kon me ogen niet geloven wat ik zag. Ik zag me vader met een mes staan, hij kwam op me afgelopen met die mes in z'n handen. Ik blijf staan, want rennen heeft geen zin. Is dit nou echt het einde van me leven? Vroeg ik mezelf af. Me vader stond net op het punt om me neer te steken totdat me moeder opeen voor me sprong. Ik kon me ogen niet geloven, der kwamen allemaal tranen in me ogen. MAMA! MAM WORD WAKKER ALSJEBLIEFT! Ik zie haar der ogen met moeite open doen. "R-red jezelf L-lieverd. Ik hou v-van je v-vergeet dat niet!" Zegt ze. En met dat laatste zinnetje sluit ze der ogen en stopt ze met ademen. MAMA NEE!!! En ik begin gebroken voor haar te hangen. Waarom, waarom zij. De beste vrouw uit me leven, is zojuist doodgestoken door me eigen vader. Waarom waarom. De politie was aangekomen en heeft gelijk me vader opgepakt. De andere 2 agenten kwamen naar me toe en zeiden "ze word een mooie ster jonge" en met die woorden besefte ik nu echt dat ze der niet meer is . Ik barst uit in tranen en kan niet meer bijkomen.

Ik schiet wakker, ik ben helemaal bezweet en nat. Ik heb moeite met ademen, en zie de blonde jonge naast me wakker schieten. "Rob gaat het?" Rob wat moet ik doen" zegt hij stressend. Uiteindelijk loopt hij de kamer uit, en niet veel later komt hij met Raoul aan gerend. "Oke Robbie kijk me aan" hoor ik iemand zeggen. Maar ik kan het niet meer volgen. "Ik leg je hoofd op me borst en probeer dan rustig mee te ademen" hoor ik het zelfde persoon zeggen. Ik voel dat iemand me aanraakt en me hoofd tegen diegene zijn borst aandrukt. Ik probeer me te focussen op zijn ademhaling. Het lukt me niet, maar ik geef niet op. Na een paar minuten word ik weer wat rustiger en zie ik weer normaal. "Goedzo Rob, je hebt het hartstikke goed gedaan" ik kijk op en kijk in de ogen van Raoul. Hij deed dat dus. Hij trekt me in een knuffel en vraagt "Gaat het weer maatje?" Vraagt hij. Ik knik. Dan laten we elkaar los, en komt Matthy aangerend." Oh maatje toch, je hebt me laten schrikken joh. Maar daar kan je niks aan doen" zegt hij. Ik doe me armen over hem heen en knuffel hem. "Wat had hij precies Roel?" Vraagt Matt als we uit de knuffel zijn. "Waarschijnlijk heeft hij een nachtmerrie gehad" "daar had hij vroeger ook last van" zegt Roel. "Ahh oke, fijn dat je der weer bent maatje" zegt Matt. Ik krijg een kleine glimlach op me gezicht.

Pov Raoul
Robbie heeft weer een hele erge nachtmerrie gehad. Waarschijnlijk over z'n verleden, want hij heeft het niet zo fijn gehad vroeger. Hij heeft namelijk z'n moeder verloren door z'n vader. Ik vind het toch zo zielig voor die jonge dat het voor z'n gezicht is gebeurd. Dat had hij sowieso niet mogen meemaken, niemand eigenlijk. Maar het zit hem zo dwars, ik maak me zo zorgen om deze jonge. Maar zolang hij het der niet over wilt hebben maakt het niet uit, als hij het maar verteld als hij der echt mee zit. Vroeger vertelde hij me alles, ik snap wel dat hij niet zo praatbaar meer is. Want we hebben elkaar al heel lang niet meer gezien. Ik hoop wel dat het ooit goed komt met die jonge. Want ik hou van hem en wil hem nooit meer kwijt. Ik zou alles voor deze jonge doen. Echt alles!!

Pov Matthy
Ik schrok me vannacht kapot van wat der gebeurde met Robbie, hij zat bezweet, huilen en kortademig op z'n bed. Ik wist niet wat ik moest doen dus ben ik maar naar Roel gegaan. Omdat hij Rob natuurlijk wat langer kent. Ik heb nu gezien wat ik moet doen als het weer zou gebeurden, Met Rob blijven praten en z'n hoofd op me borst leggen. En dan zeggen wat hij moet doen. Hij ziet der altijd zo blij uit. Maar zo te zien speelt der veel af in dat koppie van hem. Ik hoop dat hij weet dat hij altijd bij mij terecht kan als hij ergens dwars mee zit. Ik zou alles voor deze jonge doen, hij betekend nu al hartstikke veel voor me. En zal der alles aan doen om deze jonge te helpen.

1064 woorden.
Sorry als sommige delen wat later komen. Want heb het druk met school! Maar probeer zoveel mogelijk delen online te zetten!❤️❤️