Ik wil alleen jou// Mabbie

~Deel 5~

Pov Matthy
Ik word wakker en besef me nu ineens dat ik niet in me eigen bed lig, ik kijk opzij en zie Robbie vredig slapen. Ik ben blij dat hij nu slaapt, want het was een zware nacht voor mij Roel en Robbie. Ik pak me telefoon en kijk hoe laat het is "09:36" geeft hij aan. Ik probeer verder te slapen maar lukt het me niet. Ik besluit dan maar gewoon naar beneden te gaan, ik stap voorzichtig uit bed in de hoop dat Robbie blijft slapen. Ik doe wat makkelijke kleren aan,en doe de deur achter me dicht en loop naar beneden, ik open de woonkamer deur en zie iemand helemaal kapot van de vermoeidheid op de bank zitten.

Pov Raoul
Ik lig net op bed totdat Matthy ineens me kamer binnen komt stormen. "Jezus Matt, wat is der aan de hand?". "Raoul geen tijd voor vragen" antwoord hij. "Wat is der nou dan? Want je komt niet voor niets zo me kamer binnen". "Het gaat niet goed met Robbie". " hoe bedoel je het gaat niet goed met Robbie?" Vraag ik gestrest. "Ja geen idee, kom nou maar snel!". Toen ik hoorde dat het niet goed met Robbie ging, schoot ik gelijk in de stres. Ik spring uit me bed en ren zo snel mogelijk naar Robbie toe, ik zie hem helemaal bezweet, huilend en kortademig op z'n bed zitten. Oh nee, niet weer. Zonder wat te zeggen ren ik naar Rob toe. "Oke Robbie, hoor je me?" Vraag ik. Hij knikt klein. "Kan je me goed zien?". "B-beetje." Zegt Robbie. "Oke kijk me aan, ik pak nu je hoofd en ik leg het op me borst. Is dat goed?" Maar na die zin reageerde hij niet meer dus ik wist niet hoe snel ik zijn hoofd op me borst leggen. "Oke rob, je ligt nu tegen me borst aan, voel je dat?" "Hmh" antwoorde hij. "Oke probeer rustig met mij mee te ademen, Oke?" "Hmh" reageert hij weer. Volgens mij kan het niet meer zeggen dan dat. We zitten nu zo 5 min en ik voel hem al wat rustiger worden. "Goedzo Rob je doet het perfect!" Moedig ik hem aan. Ik kijk naar Matthy, hij zit naar ons te staren. Niet wetend wat hij moet doen. Ik tik op het bed als teken dat hij naast ons kan zitten, hij begrijpt de teken en komt langzaam onze kant op lopen. Ik doe me vrije hand op z'n schouder en zeg "Hey matt, het komt echt goed met Rob. Hij is nu al een heel stuk rustiger geworden." Zeg ik tegen matt "o-Oke" antwoord hij. Rob is ondertussen al weer rustig, hij ziet der kapot uit. "Rob ga je weer proberen te slapen?" Vraag ik hem. "Hmh" zegt hij. "Moet matt weer bij je blijven of niet?" "Hmh graag" zegt rob. Ik zie matt naar me kijken en geef hem een knipoog. Matt René naar Rob toe en geeft hem voorzichtig een knuffel. "Laat me niet meer zo schrikken Oke maatje?" "Sorry matt" zegt rob. "Nee je kan der niks aan doen Rob" zegt matt. Ik krijg een glimlach op me gezicht."Welterusten rob" "Truste Roel" "Uhm roel" antwoord rob. "Ja?" Vraag ik. "Bedankt voor het helpen" zegt Robbie. "Bedank matt maar" zeg ik. Hij kijkt verward naar matt. Matthy kijk naar beneden niet wetend wat hij moet zeggen. "Ja, hij heeft mij geroepen omdat hij. Het wist wat hij moest doen. Als hij dat niet gedaan had, was het niet goed met je afgelopen." Leg ik Robbie uit. "Ohh, dankjewel matt" zegt Rob lief. "Geen probleem maatje" antwoord Matthy. Ik ga nog ff naast Robbie z'n bed staan en geef hem een knuffel. Dan loop ik naar matt, die geef ik ook een knuffel. "Dankje matt" fluister ik. "Hmh? Hoezo?" Zegt hij. "Als jij niet naar mij was gekomen, had het niet goed met Rob afgelopen." "Ohh geen probleem maatje, ik wist niet wat ik moest doen. Dus ik dacht ik ga wel naar jou omdat jij hem langer kent dan ik" zegt hij. "Snap ik matt" zeg ik. " nou jij ook Truste matt" zeg ik. "Truste Roel" zegt hij terug. Ik ga naar me slaapkamer, ik duik me bed in. En speel allemaal ff af wat der nou allemaal was gebeurd. Zou hij weer een nachtmerrie gehad hebben over z'n vader? Of niet. Ik zou dat nu niet weten te komen, ik probeer te slapen maar het lukt niet. Ik kijk op me telefoon hoe laat het is en het is 04:15, ik besluit maar om naar beneden te gaan en wat te drinken. Ik heb wat water gepakt en pak een deken en ga op de bank liggen. Ik voel me ogen steeds zwaarder worden, ik besluit maar om me ogen dicht te doen. Ik hoop dat alles goed komt met die jongen.

Pov Milo
Het is 10:00 en loop naar beneden, ik zie de woonkamer deur al open staan dus is der sowieso al iemand wakker. Ik open de deur en zie Matthy en Raoul vermoeid op de bank zitten. "Zo wat is der met jullie gebeurd dan?" Vraag ik. "Nou R-" zegt Matthy, maar Raoul onder breekt hem. " Oh niks ik was gewoon een beetje misselijk door die pizza." Antwoord hij. "Oei gaat ie nu wel een beetje?" Vraag ik bezorgt. " ja hoor!" Antwoord hij. "Maar waarom ziet matt der zo moe uit dan?" vraag ik. "Oh die bleef bij me voor als ik weer zou overgeven dat hij me kon helpen" zegt Raoul. "Ahh das wel lief matt" zeg ik. "Ja vond ik ook, dat doen maatjes voor elkaar toch?" Zegt matt. "Zekers" zeg ik. En ik ga bij hun op de bank zitten en we gaan tv kijken.

Pov Robbie
Ik word wakker na een hopeloze nacht. Ik had weer een droom over me vader, dat heb ik echt al heel lang niet meer gehad. Misschien komt het door dat pakketje die ik van hem kreeg. Het zal wel, het gaat nu in ieder geval weer goed met me. Denk ik... ik pak me telefoon erbij en kijk hoe laat het is "11:00" geeft de klok aan. Mooi dan is het maar tijd om naar beneden te gaan. Ik pak een trui uit de kast en pak gewoon een simpele trainings broek. Als ik ben aangekleed loop ik naar beneden. De woonkamer deur is al open. Dus mensen zijn al wakker. Ik open de deur en zie Milo, Raoul en Matthy zitten. Matthy wist ik wel, want die lag opeens niet meer naast me. "Morge" roept Milo. "Morge" zeg ik terug. Matthy komt op me aflopen en geeft me een knuffel. "Laat me alsjeblieft niet meer zo erg schrikken maatje" fluistert hij. "I-ik zal het proberen" zei ik. "Ik weet dat je der niks aan kan doen maatje, een nachtmerrie wilt niemand" zegt matt. Ik geef matt ook een knuffel. Als we uit de knuffel zijn zie ik Roel ook met open armen staan. Ik loop naar hem toe en geef hem ook een knuffel. "Awh wilt milootje ook een knuffel van deze kleine Brabander" zei ik tegen Milo. " maar naar tuurlijk meneer van der graaf" zegt Milo plagend. En ik geef hem ook een knuffel. "Kuch, Kuch" hoor ik achter me. Ik kijk om en zie Koen in de deur opening staan (die net wakker is) "wat moet dat nou?!" Zegt Koen. Ik kijk naar beneden omdat ik niet weet wat hij bedoeld+ ik weer niet wat ik moet zeggen. "Iedereen krijgt een knuffel maar deze ginger niet?!" Zegt Koen. Ik begin te lachen en loop naar hem toe, en geef hem ook een knuffel. Iedereen moet lachen. Wat hou ik toch van deze jongens.

1327 woorden.
Wat vinden jullie van dit boek? Ik zelf vind hem echt kut gewoon, oops. Maar als Jullie het leuk vinden blijf ik schrijven! Laat het me weten! Tot deel 6!