SAFIARA ACADEMY: BOOK ONE

Chapter 13: Experiments

LEAN MACAROV

Naglakad ako sa hallway dala-dala ang hindi pa tapos na blueprint ng mansyon, kahit maliit na kanto ng bahay sinasama ko sa drawing. Wala si Doyle sa bahay kaya ito ang panahon para tapusin ang blueprint.

Nagpatuloy ako hanggang sa may nakitang nakabukas na pinto. Lumapit ako dito, madalang lang akong makakita ng bukas ng pintuan sa mansyon maliban sa kwarto ko. We have over 20 rooms pero hindi ko pa nakikita kung ano ang mga nasa loob nito.

Sinilip ko ang kwarto kung may tao pero wala. Dahan-dahan akong pumasok at isinara ang pintuan sa likod ko. Mapayapa at ang tanging gumagalaw lang ay ang kurtina na tinatangay ng hangin mula sa nakasarang bintana.

May mesa at upuan sa gitna ng kwarto, nagkakalat din ang kakaibang mga mapa sa paligid. May mga papel na may nakasulat sa linggwahe na hindi ko maintindihan. Ang kwarto ay parang silid aklaan dahil halos mapuno ang pader ng mga shelves na puno puno ng libro. Sa espasyo na walang shelf ay may malaking kulay kayumanggi na board na may mga nakapin na mga litrato ng mga kakaibang hayop, tao at mga sticky notes.

Lumapit ako sa mesa, maraming nagkakalat na papel at ballpen. May lampara din at litrato ko na sumisilip mula sa mesa. Tinanggal ko ang mga papel na nakapatong sa mesa at napasinghap sa nakita ko. Sa ilalim ng salamin ng mesa niya ay mga koleksyon ng litrato ko mula pagkabata, hanggang sa litrato ko ngayon, may mga litrato habang kumakain ako, nagpipinta, nagbabasa at natutulog.

Tumayo ang mga balahibo ko sa likod dahil sa nadiskubre ko, nilibot ko ulit ang tingin ko. Ito yata ang office ni Doyle. Napalingon ako nang may marinig na ingay sa likod ng board. Hinawakan ko ito nang may napansin na may mahahabang linya sa magkabilang dulo ng board na umaabot hanggang sa sahig. Tinulak ko ito at napaatras ng bigla itong umatras at nagkaroon ng isang maliit na espasyo.

Pumasok ako at lumingon sa kanan, may madilim na daanan na may makalumang disensyo. May mga nakadikit na lampara sa gilid at nagsisilbing ilaw. Siguro malayo ang aabutin nito dahil hindi ko makita ang hangganan, tanging kadiliman ang sumasalubong sa akin.

Huminga ako ng malalim at kinuha ang isang lampara at naglakad papasok, muling bumalik ang board sa harapan ng pader at sinara ang labasan. Napakagat labi ako, baka daanan ito paalis ng mansyon.

Habang naglalakad, nakakaramdam ako ng malamig na simoy ng hangin. Pagkalipas ng ilang minutong paglalakad ay sinalubong ako ng isang paikot na hagdan pababa. Gumawa ng ingay bawat yapak ng paa ko sa maalikabok na lupa. Pagkababa ko napasinghap ako sa nakita.

May malaking espasyo na may tatlo or apat na palapag, lahat ito ay parang mga kulungan. Sa harap ay may mesa na may mga lampara sa paligid. May mga nagkakalat na papel at ballpen, sa tabi ay may mahabang mesa na puno ng mga bote na may kakaibang kulay na mga likido.

Naglakad-lakad ako, karamihan ng mga kulungan sa unang palapag ay walang laman. Pag-akyat ko sa pangalawang palapag ay may nakita akong gumagalaw sa kanto. Itinaas ko ang laparang hawak ko para makita kung ano ito.

Napasinghap ako nang may makitang maliit na babae, hindi bata pero maliit. Tumalikod siya sa akin at umiiyak, may nakita akong dalawang mahahabang sugat sa likod niya.

"M-miss," mahina kong tawag sa kanya "Miss, hindi kita sasaktan"

Lumingin siya sa akin, kulay pink ang balat niya at may mga maliliit na sugaw sa kanyang ulo. Nanlaki ang mga mata niya nang makita niya ako at tumakbo palapit sa akin.

Dahil as gulat ay napaatras ako, nagsimula siyang magsalita sa linggwahe na hindi ko maintindihan, puno ng takot ang mga mata niya.  Iwinagayway niya ang mga kamay niya na para bang pinapaalis ako dito.