Loving Regine (Love Series #1)

Chapter 30

/Loving Regine Chapter Thirty/

Regine's Point of View

HINIHINTAY ko na lamang ang pagsapit ng gabi kung saan gagawin na ang operasyon sa akin. Halos kanina ko pa nga yata binabantayan ang takbo ng oras e.

"Ang tagal naman ng oras,Lei."bored na ako

Parang handa na talagang akong mabura sa mundong ito.

"Talagang tatagal ang oras lalo pa't binabantayan mo iyan."nakita kong umirap sa akin si Lea

"Reg,pupunta nga pala sila Tita mamaya. Si Yael at Yngrid. Ang mag-ina sa bahay niyo. S-si Ogie,hindi raw."sambit ni Dawn

"Wala naman akong pakealam kung pupunta rito si Ogie. Tapos na ako sa kaniya,Dawn."

Who cares kung hindi siya pupunta? Mas mabuti nga iyon e. Tutal,wala naman na siyang pakialam sa akin. Hindi naman raw kasi ako si Yngrid.

How lucky she is.

Sana ako na lang si Yngrid. Para,ako 'yung mahal ni Ogie.

Pero hindi e. I will never be her.

"Pero,paano kung--"

"Stop."I cut her off.

Ayaw ko ng marinig ang kahit na ano kay Ogie. Nakuha ko na rin ang gusto ko.

Ang kalayaan naming dalawa.

Hinayaan ko na siya sa taong gusto niya. At ako naman,hinayaan niya ako sa taong ni kahit kailan kaibigan lang ang turing ko.

"Let's just change the topic. I don't wanna hear about him,again. Pabayaan niyo siya."Oo nga pala"Si Aga,Lea? Pinalabas ko kasi siya kanina e."

"Ah,umuwi na,Reg. Sa susunod na raw lang."

I scoffed"What?Really?He think may susunod pa na araw para sa akin?"

I am just being honest here.

"Reg!"

"Change topic again."I rolled my eyes at her."Pwedeng paikutin niyo na lang ang mga kamay ng orasan na iyan?"irita kong utos

"Gaga!"si Dawn

"Baka pwedeng ngayon na lang ako operahan? Ako pa rin naman ang masusunod dahil ako ang pasyente and besides,I am the Medical Director here."I suggested

"No. May operasyon pa kami ni Dawn later sa Mayor. Ikaw sana iyon but,hindi mo kaya,Reg. Kami na muna ni Dawn. Pagkatapos ng sa kaniya ay it's your turn already kaya huwag kang mainip. Baka mamaya tumakbo ka palabas ng operating room at lapitan si Ogie."

"He won't be here nga,Lea."paalala ko

"So if,pupunta siya tatakbo ka talaga palapit sa kaniya and hug him?"

Argh!

Nakakainis na rito! Lahat na lang kontra!

Finally. Matapos ang ilang oras na paghihintay,ito na. Nakita ko na rin ang mga taong inaasahan ko sa labas ng kwarto ko. Isa-isa lang silang pumasok dito sa kwarto ko.

Ayaw ko ng crowded.

"You know what,Reg. I really don't care sa desisyon ng kuya ko. Basta,ang desisyon ko,iwan talaga si Ogie for you."

"Pero,Yngrid. Mahal ka ni Ogie. Pumirma na siya para sa'yo. He even told me na sino ba raw ako para pangakuan. Ako ba raw si Yngrid. He's in love with you,Yngrid."mahaba kong paliwanag

"No,Reg. For sure gumagawa lang siya ng excuse. Ipinaliwanag niya na ang lahat sa akin. Ilusyunada at assuming lang talaga ako. "

"Kahit ano pa 'yan,Yngrid. Basta ang alam ko,mahal ka niya. Grab the chance,kasi hindi lahat tao gusto sila ng taong gusto nila.Kagaya ko,I loved Ogie but he loves you,Yngrid."

Loved. Parang past tense na talaga ako. I am part of his past.

"You're so makulit na,ayaw ko na. Talo ako."

I laughed. Maybe this is my last laugh.

Si Yngrid ang huling pumasok sa kwarto ko. Ngayon naman ito,tulak-tulak na ng ilang nurses ang kama na hinihigaan ko.

Yes. Kalat na sa hospital ko ang sakit na ito.

Ooperahan ako ng hindi ko man lang nakitang naging masaya si Ogie na kasama ako.

Nasa loob na kami ng operating room. Nakakaramdam na rin ako ng kaba. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Parang kanina handa na akong mawala pero ngayon...

Hindi ko alam.

Sabay na bumukas ang mga mata ko ng maaninag ang ilaw na nasa tapat ko. Nakakasilaw na liwanag. San Pedro?Agad-agad?

No. It's just the lights here sa operating room.

I closed my eyes,hindi ko gustong makita kung ano ang gagawin nila sa akin. Ayaw kong makita ang pag-pe-prepare nila.

The moment I closed my eyes...

"I'm sorry,Regine."

"No,girls don't do that. I'll do it for today,Reg."

"It's okay,I was at fault,Regine. I'm sorry."

"Did you over work yourself?"

"Ayos ka lang ba?"

"E 'di ba favorite mo 'to? Avocado Flavor 'to oh."

"Sorry,Madame. Nadala lang. Pa'no ba naman kasi,sobrang ganda ng umaga ko lalo pa't mukha mo agad ang sumalubong sa pogi kong mukha."

I even remembered how happy I was noong mga nakaraang Linggo. Dahil sa nakakatawang ayos ni Ogie noong isang araw. I saw his face, he's happy.

Ang mga asar ni Ogie sa akin. A cute chuckles of his.

"Pwede na ba akong maging chef dito sa bahay natin?"

"Grabe ka naman sa kagwapuhan ko?"

"Mrs. Acosta..."

"Hon..."

"...I lo---"

"Reg!Hey,wake up!"

I opened my eyes and there,I saw Dawn shaking my shoulders. I rolled my eyes. Panira ng moment.

"Hey! You're crying. Hindi pa nga nagsisimula e."sabi nito

Again,I rolled my eyes.

Relax.

That's what I'm doing right now. Just relax,Regine.

I can't sleep. Ramdam ko ang sakit sa ginawa nila Lea. Pero,wala ng mas may sasakit pa sa mga sinabi ni Ogie sa akin kanina...

"Kinalimutan mo na 'yon 'di ba?! Kinalimutan ko na rin na may pinagsamahan tayo kaya please, magkalimutan na tayo."

"Ano naman ang i-papangako ko sa'yo? Sundan ka sa langit?Sino ka ba?Si Yngrid ka ba?Hindi 'di ba? Kahit kailan hindi kita minahal Regine. Kahit kailan,wala."

Gusto ko nang bumitaw...

Namamanhid na ako...

Sakit sa puso lang ang nararamdaman ko.

I tried to open my eyes. And thankfully,I made . Pinipilit kong hindi muli isara ang mga mata ko lalo na ngayon na nakita ko si Ogie sa labas ng kwartong ito.

He's saying something that I couldn't understand.

I am tired...

I closed my eyes--but I opened them again.

Not until,I heard a familiar sound.

Na hindi na bago sa pandinig ko.