Loving Regine (Love Series #1)

Chapter 26

/Loving Regine Chapter Twenty-six/

PAIKOT-IKOT si Dawn sa loob ng kwarto ni Regine. Hinihintay niya itong magising. Nagdadalawang isip din siya kung sasabihin niya ba na tumawag sa kaniya si Ogie.

"Aray--"daing niya ng tamaan siya ng pinto dahil sa pagbukas ni Lea.

"Sorry."paumanhin ni Lea"Ano ba kasi'ng ginagawa mo?"

"May sasabihin ako e."

"Oh ano?"

"T-tumawag kasi si Ogie sa akin. Ah-hinahanap si Reg. Sasabihin ba natin kay Regine na tumawag si Ogie?"paliwanag ni Dawn

Hinawakan ni Lea ang magkabilang braso ni Dawn.

"Walang dapat malaman si Reg dito. At saka,bakit ba maghahabol si Ogie e 'di ba wala naman para sa kaniya itong kaibigan natin?"Lea rolled her eyes.

"Teka nga..."

Parehong nanlaki ang kanilang mga mata ng nakitang gising na si Regine.

"Ano ang hindi ko dapat malaman?"tanong ni Regine

"Wala. Wala 'di ba,Dawn?"tugon ni Lea at sinenyasan si Dawn na makisama.

"Ah-oo--"

"Com'on,kagabi ko pa napapansin na may tinatago kayo sa akin. Tell me, nag-wo-work ba ang mga gamot sa katawan ko?"tanong nito, nagkatinginan lang ang dalawa"Of course yes..."she scoffed"Silence mean yes, isn't?"

"Reg..."

"Oo alam ko,Lea. Ayaw niyong sabihin sa akin kasi ayaw niyo na panghinaan ako ng loob."isang butil ng luha ang kumawala sa kaniyang mata"kung tutuusin,I don't wanna do this. Honestly, tanggap ko na na itong sakit na ito ang magpapabura sa akin sa mundong ito!"

"Reg, huminahon ka naman."

Naupo ang dalawa sa tabi ni Regine.

"Bakit kayo?Bakit hindi niyo na lang tanggapin?"

Kumunot ang noo ni Lea.

"You know what?Napaka-selfish mo,Reg. Sarili mo lang ang iniisip mo. "Nagtitimping sambit ni Lea

"I know --"

"Hayaan mo muna akong sabihin ang gusto kong sabihin."pigil ni Lea"Hindi mo ba iniisip ang mga taong nakapalibot sa'yo,Reg?Si Rita at Tito. Si Dawn at Ako!Si Aga! Reg,stop that please. Alam mo na kung ano ang nangyari sa pagiging selfish mo,ang experience mo kay Ogie. Nakakalungkot kapag sinasarili mo ang iyong problema."pagpapaliwanag muli ni Lea

"Reg, isipin mo naman kami kung paano ka rin namin isipin. Hindi maganda ang lahat ng ginagawa mo. Lahat ng gusto mo iyon ang masusunod. Tama na okay?"sambit naman ni Dawn

"Thank you for making me realize that--again."walang emosyong saad ni Regine

"By the way,tumawag si Ogie. Looking for you. Wala ka bang plano?"

"Marami akong plano,Dawn. Hinihintay ko lang ang plano niya. And,I am still finding the documents. Nawawala roon sa ilalim ng kama!"

"What documents?"tanong ni Lea

"The divorce papers. Hindi ko alam kung na-misplaced ko lang ba o talagang sinadyang kunin iyon."

"Who do you think the one stole the documents?"tanong muli ni Lea

"E sino lang ba ang naglalabas-pasok sa kwarto namin?Kami lang 'di ba? He can't fool me,Lea. But his feelings did."

Tila naguluhan naman si Dawn sa sinabi ng kaibigan.

"Kulang lang 'yan sa tulog."pinitik niya ang noo ni Regine dahilan para mapahiga ito

"Dawn,be careful! Masakit pa ang ulo niyan because of the medicine."saway ni Lea

"Sorry naman. Pangit mag explain e."Dawn rolled her eyes.

"Heh!"sigaw ni Regine dahilan para takpan ni Dawn ang kaniyang tenga.

Three weeks had passed. Kahapon ay ang ikalawang chemotherapy ni Regine. Hindi pa rin tinatanggap ng katawan ni Regine ang mga medisina.

Their last session will be next-next week. Final operation.

"Reg?"agaw ni Lea sa atensyon ni Regine

Nakadungaw lang kasi siya sa bintana habang kumakain.

"Reg,may ibabalita kami sa iyo."sambit ni Dawn

"What?

"Si Ogie raw,three weeks ng naghahanap sa'yo. Pumunta kasi siya ng Bulacan at pinuntahan ang dating address niyo roon,pero napag-alaman niyang wala ka roon. Kaya,ayon ,sabi ni Richard,halos libutin niya na raw ang buong mundo para lang mahanap ka."paliwanag ni Dawn

"For what?"

"Hindi madaling paniwalaan pero,sabi ni Richard,m-mahal ka ni Ogie. Nahihiya siyang umamin."

"I know. What am I,a numb para hindi iyon maramdaman?"seryusong sambit ni Regine at nilingon ang dalawa"Sa ganda ko ba namang ito walang magkakagusto sa akin?"tinaas niya ang kaniyang kilay

Natawa naman ang dalawa at tumabi kay Regine.

"Ang hangin talaga! Salamat ka at maganda ka talaga kahit nakikipaglaban ka diyan sa sakit mo."komento ni Lea

"Pero,bumalik nga tayo roon. Ano,ang totoo. Hindi ko pa rin maintindihan. I asked him once if he hadn't tired yet of hiding ba,kasi tinanong niya rin sa akin iyon,binalik ko lang. Hindi pa siya pagod,kaya hindi pa ako napagod."

"So,buo na talaga desisyon mo? Hindi na talaga magbabago iyan?"tanong ni Dawn

"Last session ko na next-next week 'di ba?"pagbabaliwala ni Regine sa tanong ng kaibigan

"O-oo."tugon ni Lea

"Dawn,can you ask Richard for Tita's number? Tita Minnie. I know he has. Tawagan mo rin si Yael with his sister,make sure pupunta sila sa bahay next week."

"Ano na naman ba ang gagawin mo?"naiiritang tanong ni Lea

"I am not talking to you,Lea."and she rolled her eyes

"Aba!"komento ni Lea

"Ngayon na,Dawn. Make sure they will come. This is important. At saka,next week makakarating sina Mama at Papa 'di ba?