"ကိုကြီးကိုဆစ် သရက်သီးသုပ်စားဦး"
"ဟုတ်တယ်ကိုကိုကြီး မမမော်သုပ်ထားတာစားကောင်းတယ်"
"တော်ပြီ စားတော့"
"ကိုကြီးကိုဆစ်အကြော်စားမလား မော်မော်တို့ရွာမှာအကြော်ဆိုင်ရှိတယ်"
"တော်ပြီမော်မော် အလုပ်ရှုပ်ခံမနေနဲ့တော့ အစ်ကိုကဗိုက်မဆာဘူးရယ်"
"ငြိမ်းငြိမ်းဒါပြီးရင်ဘာစားဦးမလဲ"
"နောက်တစ်ပွဲလောက်ထပ်သုပ်ပေးဦးလေ"
"ရမယ်ရမယ်"
အစားသရဲငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ မော်မော်ကတော့တွေ့တာပါပဲ။
"မော်မော်ရေ ညကျရင်မီးချောင်းဖိုးပါရောကောက်လိုက်ဦးနော်"
"ဟုတ်ကဲ့အမေ"
အပြင်သွားမယ့်ပုံပေါ်သည့် ကြီးကြီးအေးမာက မော်မော်ကိုမှာနေသည်။
"ကိုဆစ်ကိုလဲတစ်ခုခုကျွေးလိုက်ဦးလေမော်မော်"
"ရတယ်ကြီးကြီး ကျွန်တော်မဆာလို့ဗျ"
"အေးအေး လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကြအေ ကြီးကြီးရှေ့ဘက်ဝိုင်းမှာဒီည ညအိပ်မှာ"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
ယပ်တောင်ကြီးကိုင်ကာ ကြီးကြီးအေးမာက ခြံထဲကနေထွက်သွားပြီဖြစ်သည်။
"မမမော် အရှေ့ဘက်ဝိုင်းမှာဘယ်သူရှိလို့လဲဟင်"
"မမမော်ရဲ့အစ်မအကြီးဆုံးအိမ်လေ"
"အာ အဲ့လိုကိုး"
ညနေဗီဒိုယိုပြမယ့်အချိန်ရောက်ခါနီးတော့ ဖေဖေတို့လဲပြန်လာပြီဖြစ်သလို မော်မော့်သူငယ်ချင်း ရာဟုပါရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ သို့သော်ပိုက်ဆံကောက်ဖို့မော်မော်ကတော့
မုန့်ယူဆိုပြီးငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ထွက်သွားတာ အခုထိရောက်မလာသေးပေ။
"လေးလေး သားကူကောက်ပေးရမလား"
"ရာဟုလေးလဲရှိတာပဲ အများကြီးမကူရပါဘူးငါ့တူရာ"
"ရတယ်ဗျ သားကူကောက်ပေးမယ်နော်"
"အဲ့တာဆိုလေးလေးမီးစက်သွားနှိုးလိုက်ဦးမယ်ကွာ"
YOU ARE READING
ရေလိုအေးလို့ပန်းလိုမွှေးစေ
Fanfictionချစ်ခြင်းတွေဟာရိုးရှင်းပါတယ်။ လူနှစ်ယောက်ကြားကအချစ်ကြိုးလေးတွေဟာလဲ မေတ္တာမှန်ရင်သံမဏိတွေထက်တောင်မာကြောနိုင်သေးတယ်လေ။ /သျှရီသလင်း Start date-22/10/12
