ညစာစားပြီး မဒီ ပေးတဲ့ ဆေးသောက်ပြီးသွားတော့ ဆေးအရှိန်ကြောင့်မဒီ့ထက်အရင်ဝင်အိပ်နေလိုက်သည်
မဒီ မှာတော့ သုန်သုန့် ကို သိပ်ပေးပြီးမှ အခန်းထဲဝင်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့ကို ကြည့်မိတော့ သူ့ မျက်နှာပေါ်မှာချွေးစေးတွေပြည့်နက်နေသည်
သူနေမကောင်းဖြစ်နေမည်ကိုစိုးရိမ်၍ လက်ဖဝါးလေးနဲ့ နဖူးကိုကိုင်ကြည့်တော့...ပူကျစ်နေသည့်ခံစားမှုကိုရတော့ စိတ်ပူသွားသည်၊ အတူနေလာတဲ့ ၄ နှစ်အတွင်း ဖျားနာတာမရှိသလောက်ရှားခဲ့တဲ့ သူ့ကို အခုလိုဖျားမယ်လို့လုံးဝမထင်ထားခဲ့ပါ
ကိုယ်အပူချိန်ကျရန်ရေပတ်တိုက်ပေးဖို့အတွက်ပြင်ဆင်လိုက်ပြီး နဖူးပေါ် ရေစွတ်ထားတဲ့ပဝါလေးတင်ပေးလိုက်တော့ သူနိုးသွားသည်
"မင်းဘာလုပ်နေတာလည်း" သူ့ကိုယ်သူဖျားမှန်မသိ ပဲ မဒီ့ ကိုပြန်မေးခွန်ထုတ်မိတော့
"ကိုစစ် အအဖျားတွေတက်နေတာမို့ ရေပတ်တိုက်ပေးနေတာ...ရေထိတာမကြိုက်လို့လား"
"အင်း..ရပါတယ်...ကိုယ့်ကိုစိတ်ထဲမထားနဲ့...ညနက်နေပြီအိပ်တော့..."
"ဒီလောက်ကိုယ်တွေပူနေတာ မဒီ ကဘယ်စိတ်နဲ့အိပ်ရမှာလည်း"
အရမ်းစိတ်ပူတဲ့ပုံပေါက်နေတဲ့ မဒီ့ကိုကြည့်ပြီး သူမငြင်းနိုင်တော့ပါ
"ခေါင်းကိုက်သေးလား"
"အင်း...အဖျားတက်လာလို့ထင်တယ်...နည်းနည်း ကိုက်နေသေးတယ်"
နာကျင်နေတဲ့ပုံနဲ့ ပြောလာတာမို့
"အဲ့ဒါဆိုအဖျားမြန်မြန်ကျအောင် ရေဝတ်လေးတင်ထားလိုက်နော်"
ရေဇလုံထဲနှစ်ထားတဲ့ ပဝါ ကို ညစ်ပြီး စစ် ရဲ့ နဖူးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်
"ကျေးဇူးပဲနော်...မင်းရှိနေလို့တော်သေးတာပေါ့"
"မလိုပါဘူး...ဒါတွေကကျွန်မတာဝန်ပဲဟာ..."
"မဟုတ်ဘူး...အရာအားလုံးအတွက်ကျေးဇူးတင်တယ်လို့ပြောတာ"
"ရှင်"
YOU ARE READING
အပြစ်အကြွေး (Our Fault)
Romanceမထင်မှတ်ပဲ ကြူးလွန်မိလိုက်တဲ့ အမှားတစ်ခုကြောင့် တစ်ယောက်ဘဝကိုတစ်ယောက်တာဝန်ယူလိုက်ရတဲ့အခါမှာ စစ်မင်းဟန် နဲ့ နွေမဒီ တို့နှစ်ယောက် သူတို့ရဲ့အပြစ်အကြွေးတွေကိုအပြန်အလှန်ဆပ်ရင်း သူတို့ရဲ့အိမ်ထောင်ကိုဘယ်လိုရှေ့ဆက်ကြမလဲ မထင္မွတ္ပဲ ၾကဴးလြန္မိလိုက္တဲ...