Reaching the Sky

47

note: good eveninggg! we're finally down to our last chapter, writing this note is really making me emotional rn HAHAHAHA hindi naging madali isulat 'tong huling chapter, hindi dahil hindi ko alam isusulat, kundi dahil alam kong huli na at hindi ko pa kayang bitawan. pero sabi nga nila, lahat ay may katapusan. but also let us all remember na sa bawat dulo, may panibagong simula. for the last time.. enjoy, readers!

Y/N's POV

2 years later

"Akin na 'yan!" Keith shouted habang hinahabol si Jill. "Akin 'yan!"

"Akin 'to!" sigaw naman ni Jill at patuloy sa pagtakbo para hindi maabutan ni Keith.

"Huy, ano ba 'yan?" Ate Aiks suddenly appeared sa tabi ko at tiningnan 'yong dalawa.

"Nagaagawan sa damit," sagot ko habang natatawa. "Ang dami dami rito, oh." tinuro ko 'yong bagahe ko na puno ng damit.

"Ang dami nga, saan ba 'yan galing?" Ate Aiks asked while checking the shirts.

"From Bicol po," sagot ko. "Pinadala nila para sa inyo,"

"Oh, really?" hindi makapaniwalang tanong ni Ate Aiks habang nakangiti.

I smiled and nodded.

Matapos ng lahat nung nangyari, I decided to go back sa Bicol to fulfill my promise to Cha before she died. I helped those people na nangangailangan ng tulong kagaya ng ginagawa niya nung nandito pa siya.

I tried giving them all the things and services that they need. Nakipagtulungan na rin ako sa SkyArc para ron sa ibang kailangan ng matitirhan, and thankfully, they gladly helped without any hesitations.

Hindi ako ron totally nagstay, minsan ay umuuwi ako rito para magspend naman ng time with Lian and Inay. And of course, with Ate Aiks, Keith, Jill and Tita.

Tuwing uuwi ako, iba iba ang pinapadala nila sa akin para maiuwi ko rito. Madalas ay pagkain, at 'yong iba naman ay mga sariling gawa nila katulad nitong mga damit.

Naputol ang pagiisip ko nang maramdaman kong tinapik ni Ate Aiks ang balikat ko.

"Sigurado akong masaya si Doc Cy sa nakikita niyang ginagawa mo para sa mga tao," she said. "Nawala man s'ya, pero may taong pumalit at nag patuloy sa mga bagay na naiwan niya,"

"Siya sana ang gumagawa nito kung nandito siya.." malungkot kong saad. "Ate Aiks, do you think she's happy up there?"

Agad siyang tumango. "Unexpected nating nakilala si Doc Cy.. unexpected din siyang nawala. But for sure, sa mga oras na nandito siya.. naging masaya siya. At dala dala niya 'yung mga alaala na nabuo niyo together, palagi."

Ngumiti na lang ako bilang sagot dahil pakiramdam ko kapag nagpatuloy pa ang usapan namin tungkol sa kaniya, hindi ko na mapipigilang umiyak, dahil hanggang ngayon.. masakit pa rin.

"Keith!" tawag ko sa kaniya at nang lingunin niya ako ay ibinato ko sa kaniya 'yong damit na sinadya kong ipagawa para sa kaniya.

"Ano po 'to?" tanong niya at binuklat 'yong damit.

"Huwag mo na agawan 'tong isa," inakbayan ko si Jill. "Sayong sayo 'yan,"

Nang tuluyan niyang mabuklat 'yong damit, her jaw dropped.

"Laloves.." bigkas niya.

"Ano?" masungit na sagot ni Ate Aiks.

Oo nga pala, back to bardagulan na sila.

"Laloves ko.."

"Ano nga?"

"Laloves, ikaw 'to!" Keith exclaimed. "Look look, laloves!"