42

5.3K 313 1.2K
                                    

note: good morning! hindi ako nakaupdate yesterday because so pagod from our lakad, I attended 'yong graduation ng pinsan ko with my sister kasi nasa Dubai parents niya. congratulations and happy graduation doon sa mga grumaduate/ggraduate! anw, this will be my bawi. ang haba nito, inabot ako ng isa't kalahating page sa notes ko kasi naabot 'yong max characters HAHAHAHA for da barda and for da pasabowg ang ganap today! eat breakfast and enjoy, readers!

ps: kung magsshot puno kayo, sama niyo ako, chz. it's the 30th day of June, and today, we wear pink!

Tricia's POV

"Your hands have sugat pala, nak."

Mama saw Y/N's hand bruises. Galing doon sa nangyari kagabi.

"Okay lang po 'to, nabubog lang po," palusot niya.

Kahit sinabi niyang okay, I'm still.. worried.

And there's only one way to find out kumusta siya. The one who treated Y/N that night, Doc Cy.

Agad na hinanap ng mata ko si Doc Cy, nakita ko siya sa kabilang side ng sasakyan, sa may door ng shotgun seat.

Doon ba siya uupo?

Sa tabi ni Y/N?

Habang busy sina Mama sa paguusap tungkol sa kung sino ang mag mamaneho, pasimple akong nag lakad papunta kay Doc Cy.

"Doc," pagtawag ko sa atensyon niya.

Agad siyang napatingin at ngumiti sa akin.

She really do love to smile, 'yon ang madalas kong mapansin sa kaniya.

"Doc Tricia," aniya. "Anything you need po?"

I looked at Y/N and he/she's still busy talking to Mama. While Jill is nandoon kina Ate Aiks, kinukulit si Keith.

I leaned towards Doc Cy's ears. "How's uhm.." I faked a cough. "How's Y/N's hand?"

"Oooh," she said and looked at Y/N bago ibinalik ang tingin sa akin. "Nilagyan ko po gamot kagabi and bandage, Khit said it's still kumikirot minsan, but it's normal, isn't it? Mareklamo lang talaga ang isang 'yon," biro niya. "I just need to clean it again po mamaya,"

"That's good," I said and nodded. "Eventually, magheheal na rin 'yon,"

"Yes, Doc. Tho need pa rin po extra care," she answered. "Kasi paano po magheheal kung pinabayaan, diba?"

Napatingin ako sa kaniya at nakangiti lang siya sa akin kagaya kanina.

Iba ba ang gusto niyang iparating?

O ako lang 'yong nag iisip na may ibang ibig sabihin 'yon?

Doc Cy looks nice and genuine, especially towards Y/N.

The way kung paano niya alagaan si Y/N.. halatang hindi na lang dahil sa reason na Doctor siya.

But, for some reason, pakiramdam ko ay kailangan kong sumagot.

"Well, you know, Doc," I smiled at her. "May mga sugat na dapat hinahayaan muna sa konting panahon, lalo kung mas magiging okay sila ron, right?"

"Hmm, so hahayaan lang natin masaktan 'yong patient, Doc?" agaran na sagot niya. "We will let our patient suffer from pain kahit alam naman natin sa mga sarili natin na may magagawa tayo? Na may kaya tayong gawin?"

"Paano kung mas mawawala 'yong sakit kapag hinayaan muna natin?"

"So, what you're saying is basically yes, you are aware may magagawa ka.." she looked at me with her serious eyes this time. "Pero hindi mo ginawa, am I right, Doc Tricia?"

Reaching the SkyTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang