A story wherein Y/N, a well known architect finally met the well known Doctora Tricia Robredo personally, who happens to be the middle child of the Vice President of the Philippines and the sister of her bestfriend for 15 years, Jillian Robredo.
note: im sorry for the late update today, i just got home but here is your ayuda for today's video, looks like nag sisimula na tayo sa exciting part hihi walang miguel for tudeis videyow dahil mahal ko kayo HAHAHAHA and since mahal ko nga kayo, may box ako ng tissue hir para sa inyo ah mwa hehe always mag ingat! drink a lot of water and enjoy, readers!
ps: thank you so much again sa support niyooo!! im super happy mabasa comments n'yo and how active kayo sa story ko. let us continue to overthink HAHAHAHA emz, read well!
Y/N's POV
"Can I have the kanin?"
Napatigil ako nang pareho kami ni Tricia na gumalaw ang kamay para iabot 'yong kanin kay Jill. Natigil kami pareho hanggang sa si Inay na ang kumuha at nag bigay kay Jill.
Yes, kumakain kami ulit. Nag luto si Inay dahil akala n'ya ay dito kami mag dinner ni Tricia. Kumain na lang din kami ulit para hindi masayang 'yong niluto and besides, Jill is here also.
Tahimik lang akong sumusubo at nag kwekwentuhan silang tatlo. Nakakita ako ng fried chicken at kukuha na sana ako nang biglang..
"Bubby, your allergy,"
"Hindi ba allergic ka sa chicken?"
Napatigil ako sa pag nguya at napatawa naman si Inay. "Sige na, hayaan n'yo na s'yang kumain. Minsan lang kumain ng manok 'yang batang iyan,"
Tinuloy ko ang pag kuha ng manok at hindi na sila hinintay na sumagot pa.
"Control, bub ha?" Jill reminded me and I just nodded.
"May stock ka ba ng meds mo?" Tricia asked.
Lord, ano 'to? Teka lang po.
Uminom si Jillian ng tubig at s'ya ang sumagot sa Ate Tricia n'ya. "Meron s'yang stock Ate, and meron din ako sa bag just in case of emergency,"
Tricia slowly nodded habang kumakain. "I see, let me know kapag wala na. I can check and buy his gamot sa ospital,"
"No need, Ate Trish. I can do tha—"
"No, I insist. Less hassle, right?"
Jill was about to talk pero pinigilan ko na. "It's fine. I'm fine, kumain kayo."
"Malaki na 'yan, mga ineng," Inay said. "Pero salamat sa pag aalala n'yo sa kaniya,"
They both smiled kay Inay. Jill even patted her back. Sila ang magkatabi at kami naman ni Tricia. Pero si Jill ang kaharap ko.
Close silang dalawa. Sa tagal ko nang kaibigan si Jill, madalas na rin s'yang nakikita ni Inay. Lalo pa't mula nung bumalik kami galing New York ay mas dumalas na ang pag dalaw ni Jill dito. Parang anak na rin ang turing n'ya rito.
Nakakatuwa rin na kahit kakakilala n'ya lang personally kay Tricia ay pinaparamdam nito na welcome s'ya rito.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
