Hello There, David

XIII- Spell Awkward

Maggie POV

Wala kaming imikan ni Sir David mula nang umalis si Brian. Tahimik lang kami at di kami nag-uusap. Awkward nga kasi di ko alam kung ano ang iniisip niya tungkol sa amin ni Brian. Nakatingin lang ako sa kisame at siya naman, di ko alam kung saan siya nakatingin kasi di naman ako makatingin sa kanya dahil nahihiya nga ako.

Bluuuuuuuuuuupppp-----

Tunog yan ng tiyan kong nagugutom. Nakita kong napangiti si Sir David. Kahit kelan talaga, yung tiyan ko pahamak.

"I guess you better eat. I bought their best seller."--- Ang ganda ng smile ni Sir David, parang busog na ko. Kahit di na ko kumain ng favorite kong pizza. Solve na eh.

"I'm sorry about earlier, Brian and I are just friends so don't think that..."---di ko na natapos pa ang explanation ko dahil bigla na siyang sumingit.

"Look Maggie, I don't care about your personal life. We're here to work. So you don't need to explain,"--- galit ba sa akin si Sir David? Eh nagsorry na naman ako ah. Ang tindi ah. Mahirap kaya mag sorry lalo pa at alam kong wala naman akong kasalanan sa kanya.

"Ang yabang naman."---- hala di nga? Nasabi ko yun? Ako ba Talaga yung nagsalita?

"What did you say? Ako mayabang?"--- iritable niyang tanong. Patay na. Anong sasabihin ko!? Kailangan kong mag-isip ng mabuti.

"No I didn't say that. I said, may bawang. This pizza has garlic. Bawang."--- nag cross fingers ako sa ilalim ng silya hoping that he will believe in what I said.

"Look, I'm not mad at you. It's just that next time, I want you to prioritize your work when you're here. Please try to transcend your personal needs. Is that clear?"

"Ahm... Yes, clear."

"So kayo nga ni Brian?!"--- nagulat ako sa tanong niya at di agad nakasagot.

"Brian is a good person, he is my friend so I don't see anything wrong if you are together."--- Hindi nga kami ni Brian. Ang kulit naman nito ni Sir. Hampasin ko kaya to Ng pizza. Pero wag na lang. Sayang din.

"We are not what you think sir. We're friends. Gaya Ng sabi ko. Friends Lang kami."--- tinaas ko pa ang kamay ko na parang nagpapanatang makabayan.

"Alright. Friends then. But you have a past?"

Saan ba talaga pupunta ang usapang to? Pakiexplain. Nasa Startalk ba ako at wala sa center?

"It's okay if you don't want to answer. Let's just eat this so we can start working. Marami tayong dapat gawin."---- tumalikod siya at iniwan akong nakanganga, literally.

At nang susubo na ako ulit ng second slice ng pizza ko eh may bigla akong nakitang flash. Kinuhanan ako ng picture ni Sir David? Nakanganga at may pizza na nakasaksak sa bunganga ko. Ang saklap.

"Anong gusto mong gawin diyan sa picture ko!? Erase that sir David!"

"No. Kapag di ko nagustuhan ang work habits mo, kakalat to sa internet.. And I'm serious about this."

"What?"

"Sige na. Kumain ka pa. And don't forget to take your vitamins after ha."

"Vitamins sir David?"

"Ah.. Oo.. Para lagi kang malakas at di sakitin. Ayoko ng empleyadong sakitin."--- kumindat siya at umalis ulit. Naku naman. Ang kulit naman ni crush. Hahahaha. Lalo tuloy nalilito ang puso KO. Pero mali Ito. Di KO muna dapat isipin Ang love life KO Kasi kailangan kong magtrabaho ng mabuti, para sa kinabukasan ko.

--------------------

A/N

2 chapters in one day. Yan ha. Love KO Kayo. Don't forget to vote, comment and share. Yey. Thanks to all the readers of relentless, #16 na. Yey.